Tematy - Prognozy walutowe

Rok 2022 był trudny dla złotówki. Silny dolar, wysoka inflacja, wstrząsy geopolityczne. Jakie są prognozy dla rodzimej waluty w roku 2023? Czy możemy być spokojni o nasze oszczędności?

Rok 2022 był jednym z bardziej emocjonujących w zakresie krajowej waluty. Kursy zagranicznych walut biły rekordy. Po wybuchu wojny pułap 5 zł przebiło euro, później dolar. Jaki będzie rok 2023?

Dolar amerykański odgrywa ogromną rolę na światowych rynkach, udział USD stanowi prawie 60% w międzynarodowych rezerwach walutowych, dla porównania euro to niecałe 20%. Nie jest to jednak na rękę m.in. Rosji, która wraz z pozostałymi państwami BRICS dążą do zdetronizowania waluty z USA.

Polacy są podzieleni w kwestii przyjęcia euro. Coraz mniej Polaków uznaje, że wprowadzenie euro okaże się korzystne dla gospodarki oraz gospodarstw domowych - tak wynika z przygotowanego raportu TNS Polska.

Każdy z Nas pamięta jak na rynku kredytów hipotecznych rządził frank szwajcarski, ale długo to nie trwało bo w 2009 r. został zdetronizowany przez złotówkę, która była delikatnie osaczona przez euro. Czy osoby które nie chcą brać kredytów w swojej walucie mają alternatywę? Zobaczmy.

O słabszym kursie waluty rodzimej mogą przesądzić słowa prezesa NBP, który przyznał, że wątpi w trwałe umocnienie złotego. Jednak to postanowienia, związane ze strefą euro, będą miały kluczowe znaczenie dla kursu waluty polskiej.

Nie tylko problemy Grecji powinny martwić strefę euro. Strefa euro nie może także zapomnieć o innym, bodajże najbiedniejszym kraju w Eurolandzie – Portugalii.

Położenie osób, zadłużonych we franku, polepszyło się, w porównaniu do sytuacji sprzed roku, mimo że wysokość spreadów zasadniczo nie uległa zmianie. Wynika to stąd, że zamiast zmieniać wartość spreadu, niektóre instytucje obniżyły kursy walut. Raty kredytów mogą wzrosnąć, nawet jeżeli mamy do czynienia z niższymi spreadami, jeżeli banki podniosą kursy sprzedaży.

Złoty coraz słabszy. Wczoraj jedno euro kosztowało prawie 4,6 zł, a frank nawet 3,73 zł.

Produkty strukturyzowane, oparte na kursach walut, mogą być źródłem bezpiecznych inwestycji. Struktura, powiązana z kursem waluty, przyniesie mniejsze zyski, ale za to klient otrzymuje gwarancję zwrotu pieniędzy, jeżeli produkt okaże się stratny. Najczęściej bazuje się na takim kursie waluty, jak kurs euro.

Trudno oczekiwać, aby sytuacja we Włoszech stała się obojętna dla rynków finansowych. Rynkom finansowym może nie wystarczyć decyzja Silvio Berlusconiego i jego partii. W trzecim tygodniu listopada sprawa Włoch powinna wciąż oddziaływać na rynki finansowe.

Pod koniec października 2011 powzięto postanowienia, dotyczące funkcjonowania Europejskiego Funduszu Stabilizacji Finansowej. Członkowie Unii Europejskiej postanowili zwiększyć pulę drugiego pakietu pomocowego dla Grecji do 130 mld EUR. Pytanie, czy europejska koniunktura gospodarcza pozwoli zrealizować założone przez fundusz cele.

Nawet jeżeli agencja Moody’s nie obniży ratingu Polski, osłabienie polskiej waluty jest realne. Problemy z polską walutą powinny uświadomić rządowi konieczność podjęcia konkretnych kroków. Brak zrównoważonego budżetu zawsze działa na niekorzyść nadmiernie zadłużonych państw, co przekłada się również na kursy walut.

W ostatnich miesiącach zyskiwały osoby, zainteresowane rosnącym kursem euro, a również dolara. Dzięki rosnącemu kursowi euro i dolara zarabiają fundusze obligacji walut bazowych.

Czy każdy może zaoszczędzić na kredycie w CHF dzięki załamaniu kursu franka? 6 września w ciągu kilku godzin raty niektórych osób, zadłużonych w szwajcarskiej walucie, spadły nawet o 180 zł. Eksperci przypominają jednak, że istotne jest w tym przypadku to, czy podczas obliczania wysokości raty bank uwzględni kurs z odpowiedniej godziny.

Mimo tego, że nie ulega wątpliwości, iż na danych o polskim PKB za II kwartał można polegać, ich publikacja nie przyniosła wsparcia rodzimej walucie. Nie da się ukryć, że dynamika spożycia indywidualnego spowolniła, osiągając poziom 3,5 proc. r/r. Również dynamika popytu krajowego wyhamowała (4,3 proc. r/r).

Zwieńczeniem poniedziałkowego handlu na Wall Street były zwyżki. Takim notowaniom sprzyjała dobra publikacja, informująca o wydatkach amerykańskich konsumentów. W lipcu wzrost wyniósł aż 0,8 proc. m/m. Inwestorzy z entuzjazmem przyjęli również zapowiedź fuzji banków Alpha Bank i EFG Eurobank Ergasias.

Piątkowe oświadczenie szefa FED doczekało się różnych interpretacji. Inwestorzy nie zareagowali nadmiernie emocjonalnie na informację o tym, że kroki, zmierzające do stymulacji gospodarki, nie zostały jeszcze podjęte. Przyjęli oni założenie, że FOMC wprowadzi odpowiednie środki działania w razie konieczności interwencji na rynku.

Uczestnicy rynku zdają się uzależniać swoje decyzje od piątkowego wystąpienia szefa FED – niektórzy wciąż pokładają w nim pewne nadzieje. W ten sposób można wyjaśnić zignorowanie gorszego odczytu indeksu Ifo z Niemiec – w sierpniu nastąpił jego spadek do 108,7 pkt. z 112,9 pkt. w lipcu, podczas kiedy rynkowy konsensus znajdował się na poziomie 111,0 pkt.

Badania opinii publicznej w Niemczech wykazały, że kanclerz Angela Merkel nie uzyskałaby poparcia w wyborach w 2013 r. Również jej własna koalicja CDU/CSU przejawia w stosunku do niej coraz większą niechęć.

Analitycy obawiali się, że indeks PMI/HSBC dla chińskiego przemysłu spadnie nawet poniżej 45 pkt. Nic takiego nie miało miejsca – okazało się, że wskaźnik wzrósł z 49,3 pkt. do 49,8 pkt. Ta publikacja wpłynęła na ocieplenie nastrojów w Azji i poprawę notowań walut surowcowych – AUD, CAD i NZD.

W poniedziałek nie poznaliśmy istotnych publikacji makroekonomicznych, toteż dzień upływał spokojnie. Można było wyczuć wśród inwestorów nutkę optymizmu, mimo że coraz więcej zagranicznych dziennikarzy przypuszcza, że w piątek Ben Bernanke nie wprowadzi programu QE3.

Media niewiele wagi przywiązują do tego, że 16 sierpnia doszło do porozumienia między rządami Grecji i Finlandii. Po udzieleniu dodatkowych gwarancji przez Grecję, Finlandia zapewniła o swoim wkładzie w nowy pakiet pomocowy, którego szczegóły ustalono na szczycie państw strefy euro 21 lipca b.r. W najbliższych dniach może to oddziaływać na notowania euro.

Dziś po południu na giełdach rozpoczęła się walka na noże. Jej skutki były odczuwalne również na rynku FX. Dzień okazał się szczególnie trudny dla walut rynków wschodzących, w tym dla naszego złotego. O godz. 15.50 euro podrożało do ok. 4,18 zł, za dolara płacono powyżej 2,91 zł, a za franka – prawie 3,69 zł.

Narodowy Bank Szwajcarii planuje podjęcie środków, zmierzających do osłabienia franka, niemniej nie warto robić sobie zbyt dużych nadziei na skuteczność tych działań. Notowań franka nie poprawi ani interwencja na rynku walutowych, ani zwiększenie depozytów bankowych, jeżeli nastroje rynkowe pogorszą się.

Na wtorek na godzinę 15.00 zaplanowano spotkanie kanclerz Merkel i prezydenta Sarkozy’ego, podczas którego dyskutowane będą dalsze działania, zmierzające do uporania się z europejskim kryzysem zadłużenia. W niedzielę euro umacniało się względem dolara (szczyt EUR/USD 1,4436).

Kraje strefy euro przystąpiły do wyścigu na cięcia budżetowe. Czy uda się wprowadzić w życie ambitne plany i ograniczyć nadmierny deficyt? Eksperci optymistycznie patrzą w przyszłość. Pytanie tylko, czy za ich wzrokiem podąży społeczeństwo.

Fala ucieczki od ryzyka zatrzymała się w okolicy weekendu na niecałą dobę. Wczoraj zaangażowanie inwestorów w akcje widocznie zmalało. Uczestnicy rynku zwrócili się masowo w stronę bezpiecznych przystani.

Członkowie FED nie mogą dojść do porozumienia w sprawie QE3 – jego wprowadzenie i wielkość nie są pewne. Rzecznik niemieckiego rządu utrzymuje, że nie ma potrzeby rozważania możliwości zwiększenia funduszy Europejskiego Funduszu Stabilności Finansowej. Jednocześnie, wbrew zapewnieniom agencji Moody’s i Fitch, inwestorzy spodziewają się obniżenia ratingu Francji.

Po wczorajszym posiedzeniu Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (FOMC) rynek miał prawo czuć się zawiedziony. Opublikowano komunikat, w którym Fed zgodził się z tym, że zwolniło tempo wzrostu gospodarczego, ale jednocześnie uznał, że inflacja powinna zostać pod kontrolą, a na rynku pracy możemy spodziewać się stopniowej poprawy.

We wtorek dolar stracił na wartości w stosunku do innych walut. Rano rynek zaliczył co prawda spadki, ale szybko przystąpił do odrabiania strat. Złoto pobiło nowy rekord – 1780 USD, po czym jego kurs osunął się w dół.

W poniedziałek wieczorem szwajcarscy ministrowie spotkali się na nieoficjalnym posiedzeniu. Financial Times zasugerował, że dyskutowali oni nad podjęciem nadzwyczajnych działań w celu osłabienia aprecjacji franka. Wczoraj kurs CHF pobił nowe rekordy.

Ci, którzy obawiali się deprecjacji dolara i tego, że inwestorzy zaczną stronić od amerykańskich obligacji, martwili się na zapas. Uczestników rynku nie zraził nawet fakt, że agencja S&P zapowiedziała, iż w ciągu najbliższych 6-24 miesięcy może ponownie obciąć rating.

Wiarygodność kredytowa USA od dłuższego czasu budziła wątpliwości inwestorów. Niewątpliwie jednak cięcie ratingu tego kraju ma miejsce w czasie, gdy na rynkach dominują niepewność i strach. Za wzrostem awersji do ryzyka dodatkowo przemawia trudna sytuacja w Europie.

Czwartkowe wystąpienie Jean-Claude’a Tricheta nie uspokoiło inwestorów. Nadal pozbywają się oni ryzykownych aktywów. Prezes Europejskiego Banku Centralnego przekonywał, że presja inflacyjna nie jest na tyle silna, aby podnieść stopy procentowe.

Potwierdziły się przypuszczenia sceptyków – Europejski Bank Centralny nie zdecydował się na dodatkowy program wykupu obligacji krajów PIIGS. Jednocześnie J.C.Trichet poinformował, że ECB nie zrezygnował z dotychczasowej strategii, a bank pozostaje aktywny na rynku.

Dzięki porannej interwencji Narodowego Banku Szwajcarii sytuacja na rynku franka poprawiła się, ale tylko chwilowo. Po południu kurs CHF ponownie zaczął piąć się w górę. Do inwestorów zaczęło docierać, że deklaracje SNB, który zapowiedział obniżkę stóp procentowych i wprowadzenie do obiegu 50 mld franków, mogą nie przynieść zadowalających wyników.

Narodowy Bank Szwajcarii potwierdził opinie, zgodnie z którymi frank jest mocno przewartościowany i przyznał, że notowania CHF mogą negatywnie odbić się na gospodarce. SNB zobowiązał się także do przeciwdziałania dalszej aprecjacji franka.

Wbrew oczekiwaniom dynamika wydatków Amerykanów spadła w czerwcu o 0,2 proc. m/m – spodziewano się, że tyle wyniesie przyrost. Zarobki wrosły jedynie o symboliczne 0,1 proc. – tyle osiągnął wskaźnik PCE Core, będący dobrym miernikiem cenowym dla FED. Oczekiwano dwukrotnie wyższej wartości.

W poniedziałek wieczorem Izba Reprezentantów Kongresu USA zatwierdziła plan oszczędnościowy Baracka Obamy i liderów obu amerykańskich partii. Niemniej decyzja ta nie była pewna, o czym świadczy chociażby postawa republikańskiego spikera, Johna Boehnera, który zabiegał o poparcie wśród Republikanów czy rozmowa wiceprezydenta Joe Bidena z Demokratami. Wreszcie sam za siebie mówi stosunek głosów 269 do 161.

Oszczędności na najbliższe 10 lat rzędu 4 mld USD byłyby w stanie zagwarantować Amerykanom, że agencje ratingowe zostawią USA w spokoju. Czy jednak Kongres i Senat zdecydują się na tak duże cięcia w budżecie? Kompromis, zawarty między Demokratami i Republikanami, może nie być wystarczający.

Spotkanie w sprawie planu republikańskiego spikera Johnego Boehnera nie odbyło się. O 4 rano Republikanie postanowili przełożyć termin głosowania w Izbie Reprezentantów. Okazało się bowiem, że nie wiadomo, czy projekt przejdzie – został on zablokowany przez Tea Party.

Na rynku pojawiły się spekulacje, jakoby włoski minister, Giulio Tremonti, miał podać się do dymisji. Te podejrzenia odbiły się niekorzystnie na notowaniach euro. W rezultacie aukcję włoskich obligacji trudno zaliczyć do udanych.

W czerwcu popyt na dobra trwałego użytku w USA spadł niespodziewanie o 2,1 proc. m/m. Bez uwzględnienia transportu wzrost wyniósł jedyne 0,1 proc. Na reakcję na Wall Street nie trzeba było długo czekać – indeksy poszły w dół.

Trudno jest jednoznacznie zinterpretować opublikowane we wtorek wskaźniki. Indeks zaufania amerykańskich konsumentów wypadł lepiej niż prognozowano, ale GfK okazał się gorszy od oczekiwań. Również sektor amerykańskich nieruchomości pozostaje w dołku.

Uczestnicy rynku zastanawiają się, kiedy zapadnie decyzja w kwestii podniesienia limitu zadłużenia USA i jakie warunki zostaną przyjęte. Analitycy finansowi rozważają możliwość ogłoszenia pierwszego prowizorium tuż przed 2 sierpnia i wprowadzenia drugiej prowizorki na pół roku, ewentualnie do końca 2012 r., kiedy to wypadają wybory prezydenckie.

Priorytetem dla Amerykanów są: zwiększenie limitu zadłużenia i odbudowanie zaufania inwestorów. Dojście do porozumienia przez Demokratów i Republikanów oraz pozytywne, kwartalne wyniki spółek powinny doprowadzić do wzrostu kursu USD/CHF.

W poniedziałek rano nastąpiło osłabienie polskiej waluty, co należy wiązać z brakiem porozumienia w sprawie nowego limitu zadłużenia USA. Przeciągający się spór Demokratów i Republikanów powoduje, że maleje apetyt na ryzyko. Amerykanie planowali zakończyć negocjacje przed 22 lipca, ale ostateczny „deadline” wypada 2 sierpnia.

Mimo euforii, z jaką rynki przyjęły informacje na temat formy dalszej pomocy dla Grecji, nie można powiedzieć, że widmo bankructwa już nie wisi nad Atenami. Na czym tak naprawdę ma polegać zaangażowanie sektora prywatnego? Eksperci nie potrafią odpowiedzieć na to pytanie, a to zapowiada wahania w notowaniach euro.

Aż trudno uwierzyć w to, żeby inwestorzy zbagatelizowali informację agencji Fitch, która ostrzegła w piątek, że może obniżyć rating Grecji do poziomu „częściowego bankructwa”. Firma zareagowała w ten sposób na relacje z wczorajszego posiedzenia przedstawicieli państw członkowskich strefy euro. Na szczycie postanowiono, że zostaną przeprowadzone operacje na długu Grecji, również z zaangażowaniem inwestorów prywatnych.

Prognozy walutowe

Złoty w 2023 r. Prognoza – czy nasze oszczędności są bezpieczne?

Waluty 2023. Czy opłaca się trzymać oszczędności w złotówkach?

Dolar uniwersalną walutą światową. Sojusz dyktatorów chce to zmienić

Polacy o wprowadzeniu euro

Kredyt hipoteczny w euro, gdzie go dostaniesz?

Co może zaszkodzić kursowi waluty polskiej?

Pięta achillesowa strefy euro

Co wpłynęło na obniżkę rat: spready czy kursy walut?

Złoty słabnie

Struktury powiązane z kursami walut

Rynek finansowy a problemy Włoch

Co europejscy politycy ustalili podczas szczytu państw strefy euro?

Co może zaszkodzić polskiej walucie?

Komu sprzyja rosnący kurs euro i dolara?

Aktualny kurs franka szwajcarskiego: ile można zyskać?

Przetarg włoskich obligacji nie zachwycił

Euro bez wsparcia

Czy inwestorzy mają powody do radości?

Wystąpienie szefa FED urasta do wydarzenia najwyższej rangi

Relatywnie spokojny dzień na rynkach

Miłe niespodzianki dla uczestników rynku

Wtorkowy nawrót pesymizmu?

W oczekiwaniu na interwencję banków centralnych

Gorąca atmosfera na rynkach

Bank centralny walczy z frankiem

Euroobligacje nurtują rynek

Czy uda się powstrzymać przyrost zadłużenia w strefie euro?

Gwałtowny odwrót od rynków wschodzących

Odwrót w stronę bezpiecznych przystani

Odreagowanie na rynkach po posiedzeniu Fed

Spekulacje na temat decyzji FED

Czy rząd Szwajcarii ma sposób na franka?

Amerykański dług nadal kusi

Dolar spada z piedestału

Wystąpienie prezesa EBC nie przyniosło poprawy nastrojów

Trichet nie spełnił oczekiwań inwestorów

SNB potrzebuje pomocy

Bank Szwajcarii walczy z aprecjacją franka

Nerwowość na rynkach powinna utrzymywać się

Frank w dalszym ciągu idzie w górę

Jak duże cięcia budżetowe pomogłyby rozwiązać problemy USA?

Zegarek tyka coraz głośniej

Włoskie spekulacje ze szkodą dla euro

Awersja do ryzyka rośnie

Doraźne rozwiązania w USA ze szkodą dla złotego

Amerykanie trzymają inwestorów w niepewności

Czy Ameryka pójdzie na dno?

Brak porozumienia w kwestii USA

Co ustalono w kwestii Grecji na szczycie strefy euro?

Emocje powoli opadają