Początkowo czujesz drobne napięcie stopniowo przeradzające się we wzajemną wrogość. Pojawiają się zarzuty, negatywne uwagi, oceny. Emocje zaczynają szaleć. Prym wiedzie Bezradność, Złość, Lęk. Napięcie rośnie, aż do momentu, kiedy daleko Ci do rozsądku. Zdarzenia nabierają tempa. W końcu nie możesz już dłużej tego wytrzymać i rozładowujesz się we wszechogarniającej awanturze. Z czym kojarzy Ci się słowo konflikt?
Przed otwarciem buzi, warto żebyś się zastanowił jaki jest cel pytania, które chcesz zadać. Dzięki temu, że podzielisz się swoją intencją z rozmówcą (czyli powiesz mu po co chcesz go o coś zapytać) ustalisz kontekst pytania. Podanie powodu zadania pytania pomaga w rozmowie, ponieważ kreuje większą otwartość na słuchanie. Dzięki temu też zdobywasz uwagę rozmówcy i zapewniasz jasny kontekst, w którym zawieszasz pytanie.
Możesz ich spotkać w domu, pracy, na ulicy. Potrafią stworzyć niezłe piekiełko dla siebie samych i otaczających ich ludzi. Perfekcjoniści, bo o nich mowa mają dużą łatwość w wywieraniu na siebie samych presji. Stawiają sobie poprzeczkę bardzo wysoko i dają sobie razy kiedy nie doskoczą. Krytykują produkty, krytykują otoczenie, w głowie krytykują siebie bo...oczekują od świata i od siebie samego zbyt wiele.
Siedząc sobie dzisiaj przy herbacie do głowy przyszedł mi amerykański Dream Team – olimpijska drużyna koszykówki sprzed dobrych paru lat. Niektórzy zawodnicy tego zespołu okrzyknięci najlepszymi koszykarzami w historii sportu. Każdy trener marzy o takim zespole, o takich zawodnikach, którzy znają grę od podszewki, mają talent, dyscyplinę oraz wolę walki i pragnienie osiągania sukcesów na najwyższym poziomie. Większość liderów o tym marzy, a jednocześnie większość sądzi, że nigdy się im to nie uda. Zastanawiałeś się jak utworzyć zespół liderów?
Zastanawiałeś się kiedyś, co cechuje przywódcę? Czym charakteryzuje się lider? Ja od kilku lat zadaję sobie te pytania i chyb przyszedł czas na to, bym te cechy nazwała. Dlaczego? Trochę dla uporządkowania, trochę dla zobaczenia, trochę dla zmierzenia się z tematem. I przede wszystkim dlatego by móc tę moją klasyfikację modyfikować, zmieniać, doskonalić.
Pewnego pięknego dnia, w ośrodku w wysokich górach, kiedy rozpoczynałyśmy szkolenie z umiejętności managerskich, wydarzyło się Coś... Na szkoleniach zawsze się Coś dzieje. Ale to było Coś Innego. Witający nas Dyrektor w ramach wstępu, przytoczył kilka cytatów z jednej z gazet, która dokonała przedruku artykułu z innej gazety. Nosił on tytuł „Myśleć na pięć sposobów” i odpowiadał na pytanie: „Co to znaczy myśleć jak manager?”.
Świadomy swojej wartości pracownik, to 200% „wyrobionej normy”. Wysoka samoocena, to efekt odpowiedniej motywacji, a skuteczne motywowanie, to pełnoetatowe zajęcie dla menedżera. Jednak rolą przełożonego jest także mierzenie się ze wszystkim innym, co dostarcza firmie wymiernych rezultatów biznesowych. Jak zatem sprawić, aby w tym zmieniającym się i pełnym wyzwań środowisku wywołać w zespole pełne zaangażowanie, inicjatywę i kreatywność?
Od wyborów menedżera działu sprzedaży zależy na ile będą generowane przez dział handlowy pożądane obroty. I nie dotyczy to tylko narzędzi zarządzania, tematu szkolenia, kanału dystrybucji, systemu motywacji. Dotyczy to również, a może przede wszystkim, jakiego wyboru dokona w trakcie procesu rekrutacji do swego działu. Podstawowe pytania jakie wtedy się nasuwają to: jak zadbać o obecność w dziale, osób zapewniających sprzedaż na odpowiednim poziomie? Jak dokonać właściwego wyboru w stosunkowo krótkim czasie?
Jak wynika z badania „Pokolenie Y: Świadomość potencjału” („Generation Y: Realising the potential”) przeprowadzonego przez międzynarodowe Stowarzyszenie Licencjonowanych Certyfikowanych Księgowych (Association of Chartered Certified Accountants – ACCA) oraz firmę doradczą Mercer, większość księgowych z pokolenia Y jest zadowolona ze swojej obecnej pracy, ale wyraża obawy dotyczące przyszłości. Alarmujący jest fakt, że aż połowa z nich uważa, że organizacje, w których są obecnie zatrudnieni, nie zapewnią im wystarczających możliwości rozwoju zawodowego.
Od sekretarki/ asystentki wymaga się, by umiała poradzić sobie w każdej sytuacji. Jednym z wymagań, jest umiejętność szybkiej oceny sytuacji i podjęcia odpowiedniego działania. Dlatego asystentka, w zasadzie jako jedyna, jeśli uzna sprawę za pilną, jest uprawniona do przerwania zebrania, czy innego spotkania w celu przekazania wiadomości właściwej osobie.
