Środki trwałe są zdefiniowane w prawie bilansowym i prawie podatkowym w zbliżony sposób. W prawie bilansowym za środki trwałe uważa się rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zatem aby uznać dane składniki majątku za środki trwałe, powinny być one kontrolowane przez jednostkę, powinny posiadać wiarygodnie określoną wartość i powodować w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.
Coraz więcej managerów zdaje sobie sprawę, że nie da się zarządzać skutecznie przedsiębiorstwem nie mając precyzyjnej informacji nt. efektywności poszczególnych procesów, jak i całościowych wyników firmy. Współczesny manager musi być sprawnym mechanikiem i diagnostą, mającym świadomość, że duża prędkość nie jest wcale gwarancją dotarcia pierwszym na metę czy nawet przejechania trasy w całości. Wszystkie części, podzespoły i załoga muszą perfekcyjnie ze sobą współgrać.