Zredagowanie umowy pośrednictwa, która zabezpieczy interesy biura nieruchomości jest z każdym rokiem coraz trudniejsze. Wynika to m.in. z działalności Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Często zdarza się, że klienci biur pośrednictwa, po wykonaniu pracy przez pośrednika, uchylają się od zapłaty wynagrodzenia, powołując się na obecność w umowie klauzul abuzywnych, niewykonanie przez pośrednika usługi itd. Ekspert radzi jak pośrednik może zabezpieczyć się przed nieuczciwym klientem.
Polski ustawodawca przy tworzeniu aktów prawnych często posługuje się określeniami nieostrymi czy wartościującymi, które, dopuszczając wiele możliwych interpretacji, powodują problemy związane ze stosowaniem prawa. Na gruncie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji takim pojęciem są „dobre obyczaje”, z którymi zgodna musi być każda reklama, o ile reklamodawca nie chce, by zarzucono mu czyn nieuczciwej konkurencji.
Swoboda prowadzenia działalności gospodarczej pozwala na jej wykonywanie, co do zasady, bez ograniczeń. Możliwe są jedynie ograniczenia wynikające z przepisów prawnych, np. konieczność uzyskania koncesji na obrót paliwami. Oprócz tego istnieje szereg zasad dotyczących już samego funkcjonowania przedsiębiorcy w obrocie, co też może zostać uznane za swoiste ograniczenie. Jednym z nich jest działalność gospodarcza z wykorzystaniem wynalazku, na który ma być udzielony patent. Warto zapoznać się z licznymi zasadami ich dotyczącymi.
Zasady kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorców określone są w Ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w ustawach szczególnych a także mogą one wynikać bezpośrednio z prawa wspólnotowego albo z ratyfikowanych umów międzynarodowych. Organów, które mogą kontrolować przedsiębiorcę jest wiele. Należą do nich m. in. Urzędy Skarbowe, Urzędy Kontroli Skarbowej, Państwowa Inspekcja Pracy, Państwowa Inspekcja Handlowa i wiele innych. Stąd też, konieczność poznania pewnych ogólnych standardów przeprowadzania kontroli u przedsiębiorcy i skutków ich nieprzestrzegania.
Przedsiębiorcy funkcjonujący w obrocie co do zasady posiadają swobodę organizowania działalności gospodarczej. Oznacza to, że samodzielnie decydują o jej kształcie, czy zasięgu. Wolność działalności gospodarczej nie ma jednak charakteru nieograniczonego, a jej granice wyznacza prawo, zasady współżycia społecznego, ustalone zwyczaje, a także interesy innych przedsiębiorców i klientów.