Podjąłeś ważną decyzję - decydujesz się na współpracę z coachem. Teraz stoisz przed dylematem, którego wybrać, gdy na rynku tyle ofert. Stwarza to duże ryzyko, że wybierzesz osobę niekompetentną, bądź nieodpowiednią do twojego charakteru, problemu czy zawodu. W jaki sposób uchronić się przed niewłaściwym wyborem i jakimi kryteriami się kierować? Poniżej przedstawiam kilka wskazówek, które możesz wykorzystać przy wyborze coacha.
Ciągłe poszerzanie swojej wiedzy, rywalizacja z innymi uczniami, trudny wybór zawodu, brak akceptacji rówieśników. Z tymi problemami musi borykać się młodzież, wkraczając niepewnym krokiem w dorosłość. Coaching dla młodzieży stara się pomóc im w tych najtrudniejszych życiowych wyborach, pomagając w dążeniu do spełnienia w samorealizacji.
Wystąpienie publiczne i sztuka przemawiania to chleb powszedni każdego Trenera. Doskonały Trener, poza świetnym przygotowaniem merytorycznym, potrafi uczestnikom swoich szkoleń sprzedać wiedzę, którą ma w głowie. To niezmiernie ważne, aby przemawiać do nich w sposób, który zaangażuje ich w przebieg szkolenia i zmotywuje do wprowadzania w życie nowo zdobytych umiejętności. Zasady dobrego mówcy - trenera można sprowadzić do 7 kluczowych wskazówek.
Człowiek, by lepiej pracować, potrzebuje czegoś więcej niż tylko pieniędzy. Pracownik dużo bardziej docenia nagrodę w postaci pochwały od szefa, miłą atmosferę w pracy czy dodatkowe świadczenia, niż wzrost wynagrodzenia. Dlatego też bardzo trudno utrzymać najlepszych i najbardziej wydajnych pracowników. Menedżerowie poszukują nowych, innowacyjnych sposobów motywowania. Jednym z nich są imprezy integracyjne.
Niektóre wprowadzone przez naszych przodków rozwiązania są przez nas używane do dziś. Pomimo iż w połowie XV wieku nie używano takich pojęć, jak „zarządzanie”, „zasoby ludzkie”, „organizacja zhierarchizowana”, przynajmniej nie w znaczeniu, którego używa się obecnie, pewne ogólne zaproponowane wówczas zasady da się wykorzystać do rozwoju ówczesnej organizacji.
Celem tego ćwiczenia jest rozbudowanie umiejętności i wiedzy osoby coachowanej przez ponowne stworzenie historii odzwierciedlających jego życiowe doświadczenie. Rozmowy re-
autoryzujące budują pomost, z którego uczestnik może wejść w najbliższą przyszłość pejzażu aktywności swojego życia. To ćwiczenie nie jest formalnym wywiadem, dlatego podane niżej pytania
stanowią pewien punkt odniesienia. Należy rozmawiać naturalnie, bez pospieszania, a także bez powracania uporczywie do pytania, którego okazja zadania ewidentnie minęła. Najlepiej po prostu podążać tam, dokąd prowadzą odpowiedzi osoby coachowanej.