Tematy - Prawo, Odszkodowanie - INFOR.PL

W sklepach promocja goni promocję, a konsumenci są zmuszeni obliczać, czy korzystniejszy będzie zakup trzech wód mineralnych w cenie jednej, czy może dwóch z kompletem szklanek gratis. Walka o klienta bywa naprawdę wyczerpująca i niejednokrotnie poważnie naraża budżet przedsiębiorcy. Czy oscylowanie na granicy opłacalności jest wyłączną sprawą przedsiębiorcy?

Sprzedaż lawinowa to znany sposób sprzedaży bezpośredniej, polegający na oferowaniu korzyści w zamian za znalezienie kolejnych odbiorców. System sprzedaży lawinowej został uznany za sprzeczny z zasadami uczciwej konkurencji, jednak pod pewnymi warunkami jest dozwolony.

Tzw. spamming jest już każdemu znanym typem reklamy. Jednakże jest to reklama nielubiana – zapycha skrzynki elektroniczne, spowalnia pracę Internetu, a jeśli nie dysponujemy stałym łączem, dodatkowo obciąża nas kosztami połączenia. Właśnie dlatego ustawodawca zdecydował się włożyć spam w ramy prawne.

Reklama rządzi się specyficznymi prawami. Nakłanianie konsumenta do zakupu danego produktu może przybierać wiele form i postaci. Niekiedy jednak wkracza ona zbyt mocno w prywatność odbiorcy.

Reklama porównawcza ukazuje produkt w taki sposób, że rozpoznanie konkurenta jest możliwe w sposób pośredni lub bezpośredni. Jest ona dopuszczalna tylko pod pewnymi warunkami.

Podstawowym elementem reklamy jest odwołanie się do wyobrażeń konsumenta. Marki tworzą odpowiedni wizerunek, w taki sposób, by ich produkty kojarzone były z luksusem, łatwiejszym sprzątaniem i lepszą jakością życia. W jakich przypadkach tego typu działania posuwają się za daleko?

Dlaczego nie widujemy reklam, promujących usługi kancelarii prawnych, ani gabinetów lekarskich? Dlaczego w polskiej prasie i telewizji brak jest haseł typu „Najlepsze metody walki z łuszczycą” lub „Z nami najkorzystniejsze rozwody”?

Merchandising to komercjalizacja popularnych symboli w promocji towarów i usług. Jest to konstrukcja stosunkowo młoda w Polsce, jednak doskonale się przyjęła. Dziś w każdym sklepie bez trudu znajdziemy chusteczki z postacią Disneya i wody mineralne reklamowane przez znane aktorki.

IAA to skrót od Międzynarodowego Stowarzyszenia Reklamy – organizacji, która ma na celu propagowanie kwestii odpowiedzialności za przekazy reklamowe, a także podnoszenie ich jakości. Organizacja powstała w 1938 r. w Nowym Jorku i obecnie ma ponad sto przedstawicielstw na całym świecie.

Reklama w prasie polega przede wszystkim na przyciągnięciu uwagi klienta poprzez atrakcyjną szatę graficzną. Kwestie tego typu reklam uregulowane są w ustawie Prawo Prasowe.

Kwestię odpowiedzialności za treść reklamy prasowej reguluje ustawa Prawo Prasowe. Już od kilku lat regulacja ta budzi wiele wątpliwości i sporów, bo w istocie generuje tzw. błędne koło.

Reklama alkoholi jest bezwzględnie zakazana. Wyjątek stanowi piwo, jednak i taka promocja obwarowana jest szeregiem ograniczeń. Kwestie te, bardzo restrykcyjnie, reguluje ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Tytoń jest uznawany za środek niebezpieczny dla zdrowia. Rząd wprowadza różnego rodzaju regulacje, dotyczące produkcji, sprzedaży, a także reklamy tytoniu.

Bez wątpienia Internet jest najsilniej rozwijającym się medium. W chwili obecnej może on pełnić funkcję telewizji, radioodbiornika oraz tzw. okna na świat. Nic dziwnego, że reklamodawcy chętnie wykorzystują ten środek przekazu.

Kwestie regulujące reklamę w radiu i telewizji zostały określone w ustawie o radiofonii i telewizji. Określa ona jakie reklamy są zabronione, jakie dozwolona, a jaki procent całego czasu antenowego mogą zająć przekazy reklamowe.

Na przedsiębiorcę, stosującego nieuczciwe praktyki rynkowe czekają dwojakie konsekwencje – na gruncie cywilnym i karnym. Przepisy karne są bez wątpienia dotkliwsze, jednak dotyczą zaledwie dwóch praktyk.

Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym z założenia jest unormowaniem prawa prywatnego. Jednak szereg sankcji cywilnych grożących przedsiębiorcy nie pozwala jej bagatelizować.

System konsorcyjny, znany też jako system argentyński jest zakazany w polskim porządku prawnym. Art. 10 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym wprowadza zakaz prowadzenia samego systemu, jak również organizowania grupy osób (konsumentów) w celu finansowania zakupu w tym modelu.

Agresywne praktyki rynkowe dopiero niedawno zostały wprowadzone do prawa krajowego, jak i unijnego. Nie wyklucza to faktu, że szybko zostały uznane za najcięższą formę nieuczciwych praktyk rynkowych.

Agresywne praktyki rynkowe są uważane za najcięższą postać naruszenia wolności konsumenta. W ustawie wyodrębniono listę ośmiu najcięższych zachowań, które stanowią tzw. czarną listę agresywnych praktyk.

Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym wprowadza przykładowy katalog zaniechań wprowadzających w błąd, jednak oczywiście najlepszym źródłem jest samo życie, czyli decyzje Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta.

Niepodanie lub przemilczenie istotnych z punktu widzenia konsumenta informacji niewątpliwie stanowi jedno z najpoważniejszych naruszeń obowiązków przedsiębiorcy. Ponadto pogwałca podstawowe prawo konsumenta – prawo do uzyskania pełnej informacji o produkcie.

Czarna lista praktyk wprowadzających w błąd jest bardzo długa – obejmuje aż 23 pozycje. Mimo to, przepisy są jasne, a takie uregulowanie pomaga w lepszym zrozumieniu obowiązującego prawa.

Praktyki wprowadzające w błąd to kategoria bardzo obszerna. Tak szeroki zakres ułatwia nadużycia, dlatego też ustawodawca zdecydował się wprowadzić listę praktyk bezwzględnie zakazanych.

W pełniejszym zrozumieniu problematyki działań wprowadzających w błąd pomoże nie tylko uważne studiowanie przepisów ustawy, ale także analiza orzecznictwa UOKiK.

Praktykę rynkową uznaje się za działanie wprowadzające w błąd, jeżeli w jakikolwiek sposób powoduje ono lub może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął.

Nieuczciwe praktyki rynkowe są bezwzględnie zakazane. Kwestie te reguluje ustawa o zwalczaniu nieuczciwych praktyk rynkowych, która jednocześnie implementowała europejskie przepisy regulujące kwestie nieuczciwej konkurencji.

Zarówno w postępowaniu mediacyjnym, jak i w postępowaniu pojednawczym strony mogą zawrzeć ugodę. Czym zatem różnią się te dwie instytucje?

W przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego sąd będzie może zawiesić toczące się postępowanie cywilne. Co do zasady, w przypadku ustania przyczyny zawieszenia danego postępowania, sąd wydaje postanowienie o jego ponownym podjęciu. Jednak należy pamiętać, że w niektórych przypadkach konieczny będzie wniosek stron.

W przypadku sprawy o rozwiązanie umowy najmu stosujemy szczególna zasadę obliczania wartości przedmiotu sporu. Warto pamiętać, że wartość przedmiotu sporu w takim przypadku będzie zupełnie inna w zależności od tego czy umowa została zawarta na czas oznaczony czy też na czas nieoznaczony.

W myśl art. 3 pkt 39 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 2006 r. Nr 129 poz. 902;) środowisko to ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnia ziemi, kopaliny, wody, powietrze, zwierzęta i rośliny, krajobraz oraz klimat. Przy czym wyliczenie to ma charakter jedynie przykładowy. Kto będzie ponosił odpowiedzialność za szkody wyrządzone w środowisku?

W myśl obowiązującej na gruncie prawa polskiego zasady pełnego odszkodowania, podmiot obowiązany do naprawienia szkody powinien naprawić szkodę obejmującą straty jakie doznał poszkodowany a także utracone korzyści, które poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby nie wyrządzono mu szkody. Czasem jednak żądanie takiego odszkodowania nie będzie możliwe, z kolei w niektórych przypadkach będzie można skutecznie dochodzić zasądzenia wyższej kwoty niż faktycznie poniesiona szkoda.

Zgodnie z przyjętą w polskim systemie prawnym zasadą wyrażoną w art. 361 § 1 Kodeksu cywilnego zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W konsekwencji naprawienie szkody obejmuje jedynie starty, jakie poniósł poszkodowany a także korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono zgodnie z regułą tzw. pełnej szkody. Jednak nie zawsze musi tak być.

Przepis art. 446(1) Kodeksu cywilnego stanowi, że z chwilą urodzenia dziecko może żądać naprawienia szkód doznanych przed urodzeniem. Artykuł ten dodany został przez art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz.U.93.17.78) z dniem 16 marca 1993 r. i stanowi podstawę odpowiedzialność odszkodowawczej za tzw. szkody prenatalne. Kto może w tym przypadku ponosić odpowiedzialność?

Co do zasady możliwe jest zgłoszenie żądania wydania korzyści majątkowej lub - gdyby to było niemożliwe - zwrotu tej korzyści, jeżeli ktoś bez podstawy prawnej korzyść taką uzyskał. Jeżeli świadczenie spełnił ktoś, kto nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, skutecznie może domagać się jego zwrotu, jednak nie zawsze będzie to możliwe.

Jeżeli ktoś spełnił świadczenie będąc w błędnym przekonaniu, że robi to w ramach istniejącego lub powstającego właśnie zobowiązania, może żądać zwrotu tego co świadczył. Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują specjalną instytucję nienależnego świadczenia, która umożliwia dochodzenie szkody powstałej z tego tytułu.

Jeżeli szkoda została wyrządzona czynem niedozwolonym, roszczenie o jej naprawienie przedawnia się z upływem 3 lat od dnia w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie odpowiedzialnej do jej naprawienia. Termin ten jest krótszy niż ogólny termin przedawnienia roszczeń majątkowych, który wynosi 10 lat, i wynosi tyle samo co termin przedawnienia dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, jednak jego bieg należy liczyć w inny sposób.

Kodeks cywilny stanowi, że to prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzona komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu. Powyższą regułę stosuje się odpowiednio do przedsiębiorstw lub zakładów wytwarzających środki wybuchowe albo posługujących się takimi środkami. W jaki sposób osoba ponosząca odpowiedzialność może się od niej uwolnić?

Kodeks cywilny zawiera jedynie ramowe zasady odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania- dopuszcza w tym zakresie daleko idące zmiany. Strony w umowie mogą zarówno rozszerzyć jak i zawęzić w stosunku do norm kodeksowych- zmiany te mają jednak swoje granice.

Kodeks cywilny stanowi, że za szkodę wyrządzoną przez zawalenie się budowli lub oderwanie się jej części odpowiedzialny jest samoistny posiadacz budowli, chyba że zawalenie się budowli lub oderwanie jej części nie wynikło ani z braku utrzymania budowli w należytym stanie, ani z wady w budowie (art. 434 Kodeksu cywilnego). Aby móc skorzystać z tego przepisu należy w pierwszej kolejności ustalić czym jest budowla oraz jaki podmiot należy rozumieć pod pojęciem “ samoistny posiadacz”?

Jeżeli jesteś właścicielem pomieszczenia, ale faktycznie nim nie władasz, możesz spać spokojnie, bowiem odpowiedzialność za szkodę spowodowaną wyrzuceniem, wylaniem lub wypadnięciem z takiego pomieszczenia poniesie osoba, która faktycznie włada pomieszczeniem, choćby bez żadnego tytułu prawnego.

Zgodnie z zasadą przewidzianą przez Kodeks cywilny w art. 431 § 1 za szkody wyrządzone przez zwierzęta ponosi odpowiedzialność ten, kto je chowa lub się nimi posługuje. O kim jest mowa w tym przepisie? Co w przypadku gdy szkodę wyrządzi dzikie zwierzę?

Jeżeli powierzasz wykonanie czynności innej osobie zgodnie z art. 429 Kodeksu cywilnego będziesz ponosić odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez tę osobę przy wykonywaniu powierzonej czynności. Z odpowiedzialności tej można się jednak zwolnić.

W przypadku gdy prawomocne orzeczenie lub też ostateczna decyzja wyrządziła szkodę można skutecznie żądać jej naprawienia na drodze sądowej, jednak dopiero po stwierdzeniu w innym postępowaniu, iż orzeczenie (wyrok, postanowienie) czy decyzja są niezgodne z prawem.

Możesz żądać naprawienia szkody, jeżeli doznałeś uszczerbku na skutek wydania ustawy czy rozporządzenia. Jednak, aby móc skutecznie wystąpić na drogę sądową z takim roszczeniem w pierwszej kolejności trzeba uzyskać stwierdzenie we właściwym postępowaniu, że akt ten jest niezgodny z Konstytucją, ratyfikowana umową międzynarodową lub ustawą.

Jeżeli szkoda została wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie, odpowiedzialność poniesie Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego albo też inna osoba prawna wykonująca władzę z mocy prawa. Kiedy powstanie odpowiedzialność tych podmiotów?

Zastaw jest ograniczonym prawem rzeczowym pozwalającym na zabezpieczenie wierzytelności. Zastaw może być ustanowiony zarówno na rzeczach ruchomych, jak też na niektórych prawach zbywalnych (m.in. akcje, obligacje).

Pełnomocnictwo występuje w obrocie prawnym w wielu rodzajach. Jego odwołanie może nastąpić w każdym czasie.

Pełnomocnictwo ogólne pozwala na wykonywanie praw majątkowych mocodawcy zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki.

Zawarcie umowy sprzedaży powoduje powstanie po stronie nabywcy szeregu uprawnień. Ich egzekwowanie może nastąpić na podstawie potwierdzenia umowy sprzedaży.

Prawo, Odszkodowanie

Czym jest sprzedaż premiowana

Sprzedaż lawinowa i łańcuszki finansowe – zakazane czy dozwolone

Regulacje prawne dotyczące spammingu

Jaka reklama narusza prywatność

Kiedy reklama porównawcza jest dopuszczalna

Dlaczego reklama nie może nadmiernie odwoływać się do uczuć odbiorcy

Jakie profesje nie mogą korzystać z reklamy

Na czym polega merchandising

Czym zajmuje się IAA

Jakie przepisy prawne dotyczą reklamy w prasie

Kto odpowiada za treść reklamy prasowej

Regulacje prawne dotyczące reklamy alkoholu

Jakie regulacje prawne obejmują reklamę tytoniu

Czy przepisy prawne ograniczają reklamę internetową

Jakie regulacje prawne rządzą reklamą radiową i telewizyjną

Jakie sankcje karne grożą za stosowanie nieuczciwych praktyk

Jakie sankcje cywilne grożą za stosowanie nieuczciwych praktyk

Czym są systemy argentyńskie

Czym są agresywne praktyki rynkowe

Czym jest czarna lista agresywnych praktyk rynkowych

Przykłady zaniechania wprowadzającego w błąd

Zaniechanie wprowadzające w błąd - charakterystyka

Czarna lista praktyk wprowadzających w błąd – cz. 2

Czarna lista praktyk wprowadzających w błąd – cz. 1

Działania wprowadzające w błąd – przykłady

Czym jest działanie wprowadzające w błąd

Czym są nieuczciwe praktyki rynkowe

Jaka jest różnica między postępowaniem pojednawczym, a mediacją?

Podjęcie zawieszonego postępowania

Jak określić wartość przedmiotu sporu w sprawie o rozwiązanie umowy najmu?

Co ze szkodą wyrządzoną w środowisku?

Kiedy możesz żądać wyższego odszkodowania?

Co obejmuje odszkodowanie?

Czy można żądać naprawienia szkody powstałej w okresie prenatalnym?

Kiedy nie można żądać zwrotu świadczenia nienależnego?

Co z odszkodowaniem za nienależne świadczenie?

Jaki jest termin przedawnienie roszczeń z czynów niedozwolonych?

Kto odpowie za szkodę wyrządzoną przez ruch przedsiębiorstwa?

Umowne kształtowanie odpowiedzialności dłużnika

Kto odpowiada za zawalenie się budowli?

Co ze szkodą wyrządzona przez spadające przedmioty?

Kto odpowiada za szkodę wyrządzoną przez zwierzęta

Co ze szkodą wyrządzoną przez wykonującego czynność powierzoną?

Co gdy orzeczenie sądu wyrządziło szkodę?

Co ze szkodą wyrządzoną przez ustawę lub rozporządzenie?

Kto odpowiada za szkodę wyrządzoną przez władzę publiczną?

Umowa zastawu

Czy można odwołać pełnomocnictwo?

Czym jest pełnomocnictwo ogólne?

Potwierdzenie zawarcia umowy sprzedaży