Osobowe spółki handlowe (jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna) są odrębnymi podmiotami prawa i działają na podstawie przepisów ustawy – Kodeks spółek handlowych. Specyfika rachunkowości tych spółek wynika m.in. z faktu, że to wspólnicy, a nie spółka, są podatnikami podatku dochodowego.
Dla bezpieczeństwa obrotu istotne znaczenie ma, aby w przypadku gdy w obrocie tym występuje spółka (jako podmiot), jej kontrahent mógł ustalić, czy osoby przedstawiające się jako umocowane do działania za tę spółkę, rzeczywiście są do tego uprawnione. Z tego względu na spółki został nałożony obowiązek ujawniania w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) osób uprawnionych do reprezentacji i umocowanych do działania w imieniu i na rzecz spółki, tj. członków zarządu oraz prokurentów.
Zarówno spółki kapitałowe, jak i spółki jawne zatrudniają także pracowników. Z tego tytułu mogą wyniknąć spory na tle umowy o pracę, kwestii dotyczących zatrudnienia, czy też wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w spółce. Powstaje w związku z tym wątpliwość, kto jest pracodawcą w spółce jawnej jako spółce osobowej – spółka, czy jej wspólnicy?