Swoboda prowadzenia działalności gospodarczej pozwala na jej wykonywanie, co do zasady, bez ograniczeń. Możliwe są jedynie ograniczenia wynikające z przepisów prawnych, np. konieczność uzyskania koncesji na obrót paliwami. Oprócz tego istnieje szereg zasad dotyczących już samego funkcjonowania przedsiębiorcy w obrocie, co też może zostać uznane za swoiste ograniczenie. Jednym z nich jest działalność gospodarcza z wykorzystaniem wynalazku, na który ma być udzielony patent. Warto zapoznać się z licznymi zasadami ich dotyczącymi.
Zgodnie z art. 2 ustawy o opiece nad dziećmi do lat 3 z dnia 4 lutego
2011 (Dz.U. nr 45, poz. 235 z dnia 3 marca br.) opieka nad dziećmi w wieku do lat 3 może być organizowana w formie
żłobka lub klubu dziecięcego, a także sprawowana przez dziennego
opiekuna oraz nianię. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że ustawa nie niesie ze sobą żadnej
rewolucji. Żłobki funkcjonują choć jest ich mało, klubików dla dzieci
jest mnóstwo, nianie pracują.
Możliwość czasowego świadczenia usług w Polsce dotyczy podmiotów z państw objętych swobodą świadczenia usług, tj. państw Unii Europejskiej, a także Norwegii, Islandii, Liechtensteinu oraz Szwajcarii. Obowiązek wpisu w Ewidencji Działalności Gospodarczej może dotyczyć zatem jedynie usługodawcy – obywatela jednego z w/w państw, który nie wykonuje działalności gospodarczej w żadnym z tych państw.
Zacznę od stwierdzenia, że każda firma, bez wyjątku, ma swój Wewnętrzny System Windykacji Należności (WSWN). Decydujemy o przyznawaniu odroczonego terminu płatności, o długości tego terminu, wysyłaniu upomnień, kierowaniu spraw do sądu o niezapłacone kwoty itp. Problem więc nie w tym czy taki system jest, ale w tym, czy jest zbudowany poprawnie i czy działa dostatecznie sprawnie.