W najbliższym czasie polski sektor funduszy inwestycyjnych czekają duże zmiany, które dotyczyć będą nie tylko funduszy i towarzystw, które nimi zarządzają, ale także inwestorów. Zmiany te wprowadza nowa Dyrektywa Parlamentu Europejskiego, tzw. UCITS IV, która jest kolejną, po Bazyeli II i MiFID inicjatywą regulacyjną ukierunkowaną na standaryzację procesów zarządzania ryzykiem w europejskich instytucjach finansowych.
Każdy przedsiębiorca, któremu przytrafiło się prowadzić spór sądowy, czy to występując w roli powoda albo pozwanego, stawał przed pytaniem o przedawnienie roszczenia - swojego, lub przeciwnika. Zgłaszając bowiem roszczenie przedawnione, wierzyciel ryzykuje przegranie sprawy na skutek zarzutu dłużnika. Zadaniem powoda będzie wtedy wskazanie okoliczności uzasadniających bezzasadność zarzutu. Na czym zatem może polegać argumentacja powoda?
Vilfredo Pareto, wybitny włoski ekonomista i socjolog, pod koniec XIX wieku zauważył, że 80% majątku Włoch jest w posiadaniu 20% obywateli tego kraju. To cenne spostrzeżenie. Jednak Pareto nie zdawał sobie sprawy jak cenne, nie tylko dla Włoch, ale dla reszty ludzi i wielu dyscyplin naukowych w ogóle, jeśli tylko pokusić się o dalej idące uogólnienia. Blisko 50 lat później Joseph Juran, amerykański teoretyk zarządzania, emigrant rumuński, w swoich badaniach nad jakością, użył sformułowania „zasada Pareto” wobec różnych zjawisk, które analizował, zauważając powtarzającą się regułę. Na przełomie XX i XXI wieku Richard Koch, absolwent uniwersytetu w Oxfordzie, w swoich opracowaniach spopularyzował tę zasadę akcentując jej praktyczne znaczenie między innymi w sferze działań gospodarczych.