Pracownik i ZUS

Na pytanie tytułowe nie ma jednej dobrej odpowiedzi. Są imprezy firmowe, na które warto zaprosić rodziny pracowników i będzie to korzystne dla zespołu. Natomiast niektóre wydarzenia firmowe są przeznaczone wyłącznie dla pracowników.

Zdaniem 47% pracowników, popularność imprez (wyjazdów) firmowych w ciągu ostatnich 2 lat wzrosła. W polskich firmach najczęściej organizowane są 2-3 wydarzenia rocznie, a przeciętny budżet na osobę wynosi 235 zł. Jak przygotować imprezę firmową? O czym warto pamiętać?

Od 1 stycznia 2020 r. do programu Pracowniczych Planów Kapitałowych muszą przystąpić średnie przedsiębiorstwa, tj. takie, które zatrudniają między 50-249 osób (według stanu na dzień 30 czerwca 2019 r.). Kolejny krok wprowadzania Polaków do PPK nastąpi 1 lipca 2020 r., gdy do programu dołączy blisko 51,7 tys. małych przedsiębiorstw. Ostatnimi, które wprowadzą nowy system oszczędzania będą mikroprzedsiębiorstwa (zatrudniające do 9 osób) od 1 stycznia 2021 r. Eksperci szacują, że z tytułu PPK koszt funduszu wynagrodzeń wzrośnie w 2020 roku w średnich firmach nawet o 3 proc.

Praca zdalna cieszy się coraz większym uznaniem i powodzeniem. Mimo to nadal nie brakuje osób, dla których taki system daleki od jest od wizji konkretnego zatrudnienia i kojarzy się raczej z pracą dorywczą, dobrą dla studenta, a dla osoby mającej rodzinę na utrzymaniu – jedynie jako dodatkowe źródło dochodu wzmacniające domowy budżet. Warto poznać kilka faktów związanych z pracą zdalną i przekonać się, jak wygląda ona w rzeczywistości.

Balans między obowiązkami domowymi a służbowymi może być zachowany, choć zdarzają się sytuację, iż nie jesteśmy w stanie poświęcić należytej uwagi bliskim. By móc rozgrodzić obie sfery życia i sprawić, aby nie kolidowały ze sobą zbyt często, możemy zastosować kilka sprawdzonych metod.

Praca zmianowa wymusza specyficzne podejście nie tylko do wykonywanych obowiązków, ale i zwykłego życia. To pod nią musimy podporządkowywać inne nasze zajęcia, włącznie z czasem na wypoczynek. Ma to swoje wady, jednak czasem można przekuć ten system pracy w zaletę.

Wymiar czasu pracy to liczba godzin, którą pracownik powinien przepracować w danym okresie rozliczeniowym. W całym 2019 r. wymiar czasu pracy wynosi 2008 godzin. Jego wielkość uzależniona jest od tego, na jakie dni przypadają konkretne miesiące w roku kalendarzowym oraz jak umiejscowione są w nich święta. W 2019 r. nie wystąpią święta przypadające w sobotę i obniżające wymiar czasu pracy. Będą zaś święta przypadające w niedzielę, które nie obniżają wymiaru czasu pracy oraz święta przypadające w dniach od poniedziałku do piątku, które taki wymiar pomniejszają.

Zgodnie z art. 41 kodeksu pracy, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Najczęstszą w praktyce przyczyną „innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy” jest choroba. Czy wobec tego w każdym przypadku pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie choroby pracownika, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia?

Pracownica złożyła wniosek o urlop wychowawczy w okresie od 15 listopada 2018 r. do 31 sierpnia 2019 r. W jaki sposób należy ustalić podstawę składek na ubezpieczenia społeczne za listopad 2018 r.?

Pracownica złożyła wniosek o urlop wychowawczy w okresie od 15 listopada 2018 r. do 31 sierpnia 2019 r. W jaki sposób należy ustalić podstawę składek na ubezpieczenia społeczne za listopad 2018 r.?

Urlop wychowawczy jest uprawnieniem wyłącznie pracowniczym. Przysługuje na podstawie Kodeksu pracy. Stosunek pracy i przebywanie na urlopie wychowawczym to dwa odrębne tytuły do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego. Od 1 listopada 2018 r. specjalny zasiłek opiekuńczy zostanie podwyższony, a zatem pracodawcy w rozliczeniach zusowskich za pracownice przebywające na urlopach wychowawczych muszą uwzględniać nową wysokość podstawy i składki zdrowotnej.

Od 9 lipca 2018 r. obowiązują zmiany w przepisach Kodeksu cywilnego dotyczące przedawnienia. W wyniku nowelizacji zostały skrócone podstawowe terminy przedawnienia roszczeń z 10 do 6 lat. Ponadto inaczej niż poprzednio obliczane są terminy przedawnienia roszczeń cywilnoprawnych. Dodatkowo w niektórych przypadkach sąd musi uwzględniać z urzędu przedawnienie roszczenia.

Pracodawca zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i nieosiągający co najmniej 6% wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych jest zobowiązany do dokonywania miesięcznych wpłat na PFRON. W wyniku nowelizacji przepisów podmiotami, które będą musiały dokonywać wpłat na PFRON, począwszy od wpłat za styczeń 2019 r., będą również pracodawcy prowadzący zakłady pracy będące w likwidacji. Ponadto na podmioty udzielające ulg we wpłatach na PFRON nałożono obowiązek informowania nabywcy tej ulgi o zasadach jej nabywania i korzystania z obniżenia wpłaty.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby, nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży - nie dłużej niż przez 270 dni. Zgodnie z art. 9 ww. ustawy, do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, a także okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. Co oznacza wobec tego kluczowy termin ustawowy „ta sama choroba”?

10 czerwca 2018 r. zmarł pracownik, który pracował u nas 11 lat. Do praw majątkowych po nim uprawniona jest małżonka oraz jedno dziecko w wieku 13 lat. Należną im kwotę po zmarłym pracowniku stanowi wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca, dodatek stażowy 15% wynagrodzenia oraz ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, łącznie jest to 6465,80 zł. Pracownik miał potrącenia komornicze niealimentacyjne, z których zostało jeszcze do spłaty 1700 zł. Czy z praw majątkowych po zmarłym należy dokonać potrącenia?

Jeden z naszych wieloletnich pracowników zakończył 15 kwietnia 2018 r. okres pobierania świadczenia rehabilitacyjnego. Od 1 czerwca 2018 r. jest ponownie niezdolny do pracy i z tego tytułu przysługuje mu wynagrodzenie chorobowe. Jak ustalić podstawę wymiaru tego wynagrodzenia?

2 maja 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych na swojej oficjalnej stronie zamieścił nowe wytyczne dla osób wyrażających chęć zdobycia zaświadczenia A1.

Firma zamierza zatrudnić nowego pracownika, który powinien mieć odpowiednie doświadczenie i predyspozycje. Czy w związku z tym przyszły pracodawca może domagać się od kandydatów przedstawienia referencji z poprzednich miejsc pracy?

Podstawę wymiaru zarówno wynagrodzenia chorobowego, jak i zasiłku należy obliczać według tych samych zasad określonych w ustawie zasiłkowej. Na wysokość zasiłku mają wpływ regularnie wypłacane składniki wynagrodzenia oraz jednorazowe wypłaty, jeżeli stanowiły podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe. Dodatkowym warunkiem jest to, aby ww. wynagrodzenie lub inne jego składniki nie przysługiwały w czasie trwania absencji, za którą przysługuje zasiłek.

Za czas niezdolności do pracy pracownikowi przysługuje prawo do 80% wynagrodzenia. W razie wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia. Wynagrodzenie chorobowe wypłaca się za każdy dzień niezdolności do pracy, wliczając w to niedziele, święta i dni wolne od pracy.

Pracodawca, w związku z likwidacją prowadzonej działalności, w kwietniu 2018 r. wypowiedział umowę o pracę pracownikowi pracującemu na cały etat w podstawowym systemie czasu pracy. Zatrudniony ma udzielony urlop wychowawczy od 1 marca do 10 lipca 2018 r. Obowiązuje go trzymiesięczny okres wypowiedzenia, który został skrócony do 1 miesiąca - upłynie on 31 maja br., zamiast 31 lipca 2018 r. Czy pracownikowi należy się odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia? Jeśli tak, to w jakiej wysokości?

Oszczędności dla przedsiębiorców, więcej firm, poprawa ich rentowności i lepsze perspektywy rozwoju to spodziewane efekty Ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu obniżenia składek na ubezpieczenia społeczne osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą na mniejszą skalę, której projekt skierowany został do konsultacji publicznych. 

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. W przypadku, gdy zajdzie któraś z przesłanek utraty prawa do zasiłku, a ubezpieczony jest niezdolny do pracy przez dłuższy okres objęty kilkoma zwolnieniami lekarskimi, ZUS często wydaje decyzje pozbawiające prawa do zasiłku za cały okres zasiłkowy (objęty kilkoma zwolnieniami lekarskimi), tymczasem jest to sprzeczne z literalnym brzmieniem ww. przepisu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej.

W przypadku, gdy pracodawca rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę w okresie biegnącego wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia, pracownikowi zgodnie z artykułem 60 kodeksu pracy przysługuje wyłącznie odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za czas do upływu okresu wypowiedzenia. Jaka jest wysokość tego odszkodowania w sytuacji gdy strony uzgodniły umownie dłuższy niż ustawowy okres wypowiedzenia?

Pracownik, który ma być delegowany do pracy z Polski do Unii Europejskiej, powinien mieć ustalone w umowie o pracę miejsce pracy w kraju, w którym ma wykonywać pracę. Trzeba mu również zapewnić warunki zatrudnienia nie gorsze niż w państwie, do którego został skierowany, m.in. w zakresie minimalnych okresów odpoczynku, minimalnego wymiaru urlopu wypoczynkowego czy minimalnych stawek wynagrodzenia.