Każdy pracodawca wie, że dobry pracownik to skarb. Za określeniem „dobry” może kryć się bardzo wiele, ale jak się okazuje cechy charakteryzujące dobrego pracownika zamykają się w trzech słowach: kompetentny, zmotywowany i lojalny. Niestety, rywalizacja na rynku pracy zaostrza się i z jednej strony coraz trudniej wyłowić spośród tłumu kandydatów tych, którzy spełniają nasze oczekiwania.
Przeważająca większość pracodawców zapytana o to, czy w środowisku ich firmy dochodzi do przypadków mobbingu, zdecydowanie zaprzeczy. Naturalnie, przyznanie się do zgody na tego typu zjawiska mogłoby doprowadzić do postawienia przełożonemu zarzutów – 1 stycznia 2004 roku pojęcie mobbingu zostało wprowadzone do polskiego kodeksu pracy. Co za tym idzie, przełożony ma obowiązek zwalczania mobbingu, natomiast dręczony pracownik może dochodzić swoich praw przed sądem.
Według informacji zawartych na stronie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej do osób, które wykonują specyficzną pracę, tj. pracują na terytoriach różnych państw: członkowie personelu transportu lądowego, wodnego lub powietrznego – kierowcy ciężarówek i autokarów, pracownicy żeglugi śródlądowej, kolejarze, lotnicy, zatrudnieni w międzynarodowych przedsiębiorstwach, stosuje się zasady ustalania ustawodawstwa właściwego, które stosuje się do osób pracujących w dwóch lub więcej państwach członkowskich.
W działalności zakładów pracy coraz częściej wykorzystywane są wizerunki pracowników. Każdy zakład pracy bowiem tworzą ludzie, którzy w nim pracują – jest to wartość chętnie eksponowana w różnych formach promocji przedsiębiorstw: na stronach internetowych, w broszurach informacyjnych, nagraniach czy na plakatach. Pytanie, które rodzi się na tym tle brzmi: jak wykorzystać wizerunek pracownika zgodnie z prawem, by nie narazić się na zarzut naruszenia jego dóbr osobistych?