Tematy - Stopa zwrotu z inwestycji, Giełda - INFOR.PL

Jeszcze kilkanaście lat temu podstawowym wyznacznikiem ceny akcji na polskiej giełdzie był wskaźnik C/Z, fundamenty spółek miały znaczenie. Ile powinny zarobić polskie spółki, aby uzasadnić obecne poziomy wskaźnika cena/zysk?

Na europejskich giełdach było dziś dość nerwowo. Powodem była pogarszająca się sytuacja po piątkowych spadkach na Wall Street oraz spore zniżki na parkiecie w Szanghaju. Obecna fala spadków przekroczyła tam już 10 proc. Niepewne były nastroje przed publikacją kolejnych danych zza oceanu i reakcje na nie tamtejszych inwestorów. Dobre informacje spowodowały spore zwyżki na większości parkietów, nie pomogły jednak naszym bykom.

Oczekiwanie na dane dotyczące tempa wzrostu amerykańskiej gospodarki sparaliżowało aktywność naszych inwestorów. Gdy okazało się, że w czwartym kwartale PKB skoczył aż o 5,7 proc. radość nie była zbyt wielka. WIG20 znalazł się na niewielkim plusie, a na pozostałych indeksach nie zrobiło to niemal żadnego wrażenia. Dopiero fixing spowodował nieco większą reakcję. Wskaźniki za oceanem rosły na początku sesji zaledwie o około 0,6-0,7 proc.

Na giełdach trwa przeciąganie liny. Byki zdają się opadać z sił. Zbyt wiele przemawia przeciw nim. Niedźwiedzie na razie spokojnie drążą swoją ścieżkę a ich potencjał wydaje się być wykorzystany dopiero w niewielkim stopniu. Obronie trendu nie sprzyjają niezbyt korzystne dane makroekonomiczne, ale pozytywne też nie są dobrze odbierane. Taka sytuacja nie wróży wielkiego powodzenia kontynuacji wzrostów.

Europejskie rynki, w tym nasz, starały się przez niemal cały dzień powstrzymać indeksy przed głębszymi spadkami. Udawało się to aż do momentu, gdy okazało się, że sprzedaż nowych domów w Stanach Zjednoczonych była znacznie mniejsza, niż się spodziewano. Ta informacja trafiła na „podatny” grunt i korekta mogła nadal się rozwijać.

Reakcje inwestorów na wyniki spółek i inne „standardowe” informacje makroekonomiczne, takie jak sytuacja na rynku nieruchomości czy rynku pracy wskazują, że te czynniki tracą nieco na znaczeniu. Bardziej istotne stają się te o zasadniczym wpływie na rynki finansowe.

Spadają notowania funduszy nieruchomości, cena rynkowa ich certyfikatów jest o 30 proc. niższa od wartości aktywów netto.

Nie sprawdziły się czarne scenariusze, przewidujące, że indeksy giełdowe zanurkują w poniedziałek po słabej końcówce ubiegłego tygodnia.

Takiej końcówki tygodnia mało kto się chyba spodziewał. Inwestorzy spoglądający od dawna na szczyty, zapomnieli, że na rynku obowiązuje ruch w co najmniej dwóch kierunkach.

Nastroje inwestorów na Wall Street szybko się zmieniają, po dobrych wynikach przyszły gorsze niż się spodziewano dane z rynku pracy w USA.

Konta oszczędnościowe są o wiele wygodniejsze od lokat bankowych, pieniądze nie są zamrożone na dłuższy czas. Oprocentowanie kont oszczędnościowych jest tylko nieznacznie niższe od lokat.

Wygląda na to, że zbyt duża porcja informacji z Wall Street może prowadzić do „niestrawności”, a z mieszanki danych trudno wyciągnąć jednoznaczne wnioski. Tym bardziej, że sposób ich interpretacji przez inwestorów i reagowania na nie bywają bardzo zmienne. Widać to szczególnie mocno w ostatnich dniach. Wczoraj indeksy w USA rosły o ponad 1 proc., dziś tyle samo idą w dół.

Pozytywne otwarcie sesji w Stanach Zjednoczonych ożywiło inwestorów w Europie. Indeks WIG20 poszybował w górę w górę w ostatniej godzinie notowań, zyskując na zamknięciu 1 proc.

O tym, że amerykańska giełda jest drogowskazem dla niemal wszystkich rynków na świecie, wiadomo od dawna. Ale dziś mogliśmy przekonać się szczególnie dobitnie o tym, jak bezradne mogą być inne parkiety, w sytuacji, gdy tego drogowskazu na moment zabraknie. Chiny, mimo iż tamtejsza giełda stała się największa w Azji pod względem obrotów, swoją potęgą nie są jeszcze w stanie oddziaływać na szerszą skalę. Możemy być jednak pewni, że wkrótce się tego doczekamy. Wówczas amerykańskie święta nie będą działać aż tak paraliżująco na globalny handel akcjami.

Coraz mniej zarobić można na wynajmowaniu mieszkań, w grudniu średnia rentowność najmu mieszkań spadła do 4,63 proc. Nadal jednak jest wyższa niż większości lokat bankowych, a niższa od zwrotu z inwestycji w obligacje skarbowe.

Fundusze polskich akcji coraz chętniej inwestują w zagraniczne papiery wartościowe. Co dziesiąta złotówka powierzona tym funduszom przeznaczona jest na zagraniczne inwestycje.

Przedłużający się marazm na rynkach akcji zdaje się usypiać inwestorów. Byki nie przejmują się zbytnio gorszymi informacjami, mając świadomość, że ich pęczniejące od ponad dziesięciu miesięcy portfele nie schudną zbyt gwałtownie, a niedźwiedzie nie oceniają chyba zbyt optymistycznie swoich atutów.

Opadły emocje na większości światowych rynków akcji. Ostatnie sesje należą do najspokojniejszych od wielu miesięcy.

Gorsze od oczekiwań dane o sprzedaży detalicznej w USA, która obniżyła się w grudniu o 0,3 proc. i liczbie wniosków o zasiłek dla bezrobotnych, sięgającej 444 tys., nie przyniosły przełomu. Trochę popsuły nastroje, ale żadnych wskazówek nie dały.

Po udanej środowej sesji w Stanach Zjednoczonych i pozytywnym zamknięciu na giełdach azjatyckich, indeks największych spółek w Warszawie wzrósł na otwarciu o ponad 1 proc.

W środę handel na giełdach toczył się bez większych fajerwerków. Było wręcz dość nudno, ale przecież nie co dzień inwestorom musi skakać ciśnienie. Rynki wciąż są w dość newralgicznym punkcie, warto więc poczekać na informacje o tym, co słychać w gospodarce i w amerykańskich spółkach. Koniec tygodnia będzie w nie obfitował. Dzień odpoczynku przed kolejnymi emocjami też ma swoje uroki.

Nastroje na giełdach zmieniają się dość szybko. Po wczorajszym optymizmie dziś nie było śladu. Rozczarowujące wyniki opublikowane przez Alcoa spowodowały, że nadzieje inwestorów przekształciły się w obawy przed tym, co pokażą pozostałe amerykańskie spółki.

Hitem inwestycyjnym podczas ostatnich dziesięciu lat okazał się rynek surowcowy. Droższa ropa naftowa czy miedź przełożyły się na wzrost inflacji, ale nawet po jej uwzględnieniu na surowcach trudno było stracić. Najwięcej dało zarobić złoto.

Dziś rynki rosły „same z siebie”, brakowało bowiem paliwa w postaci danych makroekonomicznych. Kursy pchała w górę siła trendu i nadzieja na jego kontynuację. Na razie żadne obawy nie są w stanie przerwać tego marszu.

W poniedziałek nie spodziewamy się żadnych ważniejszych danych makroekonomicznych, ale w ciągu weekendu inwestorzy otrzymali wystarczającą dawkę informacji, by zweryfikować składy portfeli.

W piątek po raz kolejny przekonaliśmy się, że poza stanem amerykańskiego rynku pracy, dla giełd na całym niemal świecie nie liczy się nic. Choć dominacja tego, co dzieje się za oceanem i na Wall Street nie jest niczym nowym, to jednak jest trochę stresująca. Być może doczekamy się jeszcze przełamania tego monopolu. Na razie trzeba „cierpieć”.

Nasz rynek należał dziś od samego początku notowań do najsłabszych w Europie. „Pracował” na to głęboki spadek cen jednej tylko, choć dużej spółki. Nie świadczy to jednak najlepiej o stanie naszej giełdy. Niezbyt dobrze rokuje też koniunkturze w rozpoczętym właśnie roku.

Pierwsze w tym roku posiedzenie Banku Anglii nie powinno budzić szczególnych emocji, podobnie jak dane o sprzedaży detalicznej w strefie euro. Większe znaczenie mają kursy walut i wiadomości ze spółek.

Po dynamicznej zwyżce na Wall Street w trakcie pierwszej sesji nowego roku odżyły nadzieje na rychłe rozstrzygnięcie przyszłości rynkowej koniunktury, przynajmniej na najbliższe tygodnie. Kolejne dni nowych impulsów jednak nie przynoszą.

Wielu analityków na początku studiuje wykresy indeksów giełdowych z lat poprzednich zastanawiając się, roku zastanawia się, czy w styczniu mamy większą szansę na zyski z giełdowych inwestycji. Praktyczna użyteczność inwestycyjna tych rozważań przez jednych jest lekceważona, inni próbują z nich korzystać. Kto ma rację?

Właściciele jednostek otwartych funduszy inwestycyjnych mogli zarobić w 2009 roku kilkadziesiąt procent. Najlepszy fundusz akcji małych i średnich spółek zyskał w tym czasie 83 proc.

Dziś główne indeksy na naszym parkiecie wreszcie zdołały się wspiąć na rekordowo wysokie poziomy. Ich utrzymanie okazało się jednak zbyt trudne. Radość trwała krótko, ale byki same są sobie winne.

Średnia stopa zwrotu z funduszy polskich akcji w 2009 roku przekroczyła 40 proc. W ostatnich 10 latach większe zyski były tylko w roku 2006.

Główne giełdy rozpoczęły nowy rok bardzo optymistycznie. Wyraźne wzrosty na większości parkietów jednak nie miały fundamentalnej przyczyny, podobnie jak słabość rynków z końcówki ubiegłego roku. Nie można wykluczyć, że wkraczamy w fazę euforii, która często jest końcowym akordem trendów, także długich i silnych.

Podczas ostatnich dziesięciu lat wartość największych spółek z indeksu WIG20 wzrosła o jedną czwartą, ale w rzeczywistości inwestycja w te akcje przyniosła straty. Czemu? Inflacja po cichu zjadała zyski. To było stracone dziesięciolecie na rynku akcji.

Podczas środowej sesji byki nie były w stanie zbyt wiele zwojować. Atmosfera w całej Europie nie była sprzyjająca a na samodzielną akcję popytu nie było stać. Brak chęci do podjęcia choćby próby podciągnięcia indeksów nie najlepiej świadczy o morale inwestorów. Widać brakuje odważnych do kupowania akcji, zanim sytuacja się nie wyjaśni.

Emisja długu przeprowadzona w poniedziałek przez USA spotkała się z najmniejszym zainteresowaniem inwestorów od sierpnia br. Tylko w tym tygodniu na rynek mają trafić obligacje warte ok. 118 mld USD.

W warunkach braku impulsów w postaci danych dotyczących gospodarki, na rynku panowanie przejęły byki. Końcówka roku wyraźnie im sprzyja. Niedźwiedzie nie kwapią do okazywania swoich zamiarów i siły. Nic nie wskazuje na to, by ten dość sielski obrazek miał ulec zmianie w kolejnych dniach. Na poważne decyzje i rozstrzygnięcia będzie czas w pierwszych tygodniach nowego roku. Warto więc poczekać.

Niska aktywność inwestorów spowodowana urlopami i brakiem ważnych danych zapowiada spokojny tydzień na rynkach. Indeksy w USA pobiły właśnie tegoroczne rekordy.

W ciągu ostatnich dwunastu miesięcy w większości przypadków fundusze inwestycyjne przyniosły swoim klientom sowite zyski. Rok okazał się pomyślny nie tylko dla tych, którzy zdecydowali się na te najbardziej ryzykowne, czyli akcyjne. Powodów do narzekań nie mieli też ci, którzy zdecydowali się na powierzenie pieniędzy funduszom papierów dłużnych. Najlepsze z nich dały zyski przekraczające 20 proc.

Lepsze dane z amerykańskiego rynku nieruchomości zrekompensowały niewielkie rozczarowanie inwestorów tempem wzrostu tamtejszej gospodarki. Reakcja Wall Street nie była jednak zbyt ożywiona. W pierwszych minutach handlu indeksy ustanowiły nowe rekordy wzrostowego trendu, ale euforii nie było widać. Tym bardziej nie było jej na naszym parkiecie, na którym tylko wskaźnik średnich spółek bierze przykład z amerykańskich kolegów.

Przedświąteczne nastroje oraz brak informacji i wydarzeń gospodarczych były wyraźnie odczuwalne niemal przez cały dzień. Widać było nieśmiałą chęć do zainicjowania ruchu indeksów w górę, jednak nasz rynek samodzielnie nie był w stanie się na to zdecydować. Impuls, jaki pojawił się na głównych europejskich parkietach, był zbyt słaby. Dopiero zwyżkujące o około 1 proc. indeksy za oceanem podziałały ożywczo na nasze wskaźniki. Ale euforii nie było.

Zakończenie roku może być dobrym pretekstem do podsumowania inwestycji i zastanowienie się, w co warto inwestować. Jedna z podstawowych zasad inwestowania mówi, by nie „łapać spadającej brzytwy” i nie kupować akcji, które mocno tanieją. W ostatnich latach strategia ta okazywała się korzystniejsza niż kupowanie akcji liderów zwyżek.

Chyba rzeczywiście inwestorzy postanowili poczekać na ostatnią godzinę notowań. Nieliczne dziś dane nie były w stanie pobudzić nikogo do działania. Skala zmienności indeksu naszych największych spółek sięgała zaledwie 22 punktów.

Okazuje się, że fundusze inwestycyjne, które miały najgorsze wyniki inwestycyjne podczas bessy giełdowej, notują największe zyski podczas hossy. Najlepszy fundusz polskich akcji do odrobienia strat poniesionych w okresie bessy potrzebuje jeszcze 30-proc. wzrostu.

Popyt znów nie miał zbyt wiele do powiedzenia ani na naszym, ani na europejskich parkietach. Spadki początkowo nie były wielkie, ale systematycznie przybierały na sile. Wskaźniki na rynkach uznawanych za bardziej ryzykowne pod koniec dnia znalazły się pod sporą presją.

Dziś na rynkach akcji nie mieliśmy zbyt wielu emocji. Inwestorów nie pobudziły do działania żadne dane, płynące z gospodarki. Wartość wskaźników aktywności gospodarczej PMI w strefie euro okazała się zgodna z oczekiwaniami.

Warszawskim inwestorom udzieliła się negatywna z innych parkietów europejskich. WIG20 tracił przez całą wtorkową sesję. Dopiero końcowy fixing wyciągnął indeks w okolicę poniedziałkowego zamknięcia.

Azjatycki Bank Rozwoju drugi raz w ciągu krótkiego okresu podniósł prognozy wzrostu gospodarczego dla rynków wschodzących z regionu.

Poniedziałek na giełdach w całej Europie wyglądał jak jedno wielkie oczekiwanie na coś, co może wreszcie pobudzi inwestorów do większej aktywności. Ale nic takiego nie nastąpiło.

Stopa zwrotu z inwestycji, Giełda

Trudna wycena polskich spółek

Parkiety akcji zdominował strach przed dalszymi spadkami

Amerykańskie dane niewiele pomogły warszawskiej giełdzie

Coraz mniejsze szanse na wzrost

Spadki pogłębiają się

Zbliża się korekta na rynkach akcji

Niskie notowania funduszy nieruchomości

Opadły emocje na giełdach

Globalne spadki na giełdach

Wzrost liczby zasiłków dla bezrobotnych w USA

Konta oszczędnościowe lepsze od lokat

Źle odebrane wyniki spółek w USA

Amerykanie pomogli warszawskim inwestorom

Dzień wolny na Wall Street

Mniejsze zyski z najmu mieszkań

Fundusze polskich akcji tylko z nazwy

Spadek w końcówce sesji

Giełdy nie reagują na dane makroekonomiczne

Dane z USA nie wpłynęły na rynek

Sesja w Warszawie rozpoczęła się od wzrostów

Zmienne nastroje na giełdach

Wyniki finansowe przestraszyły inwestorów

Surowce najlepszą inwestycją ostatniej dekady

Dobra passa na giełdach w styczniu

Czekamy na dobre wyniki spółek surowcowych

Rozczarowanie po amerykańskich danych

Akcje KGHM pociągnęły indeksy w dół

Czekamy na wyniki finansowe spółek

Czekamy na rozstrzygnięcia na giełdach

Efekt stycznia, czyli jak kalendarz pomaga w inwestowaniu na giełdzie

Fundusze inwestycyjne przyniosły zyski w 2009 r.

Rekordowe poziomy indeksów

Rating funduszy inwestycyjnych – grudzień 2009

Indeksy wystartowały do góry w styczniu

Dekada 2000-2009: Mizerne zyski na rynkach akcji

Brak chętnych do kupna akcji

Mniej chętnych na amerykańskie obligacje

Dobre nastroje na giełdzie po świętach

Akcje drożeją przy niskich obrotach

Ranking funduszy inwestycyjnych – listopad 2009

Wzrosty na Wall Street nie obudziły warszawskiej giełdy

Wzrosty na Wall Street obudziły nadzieje w Warszawie

Które akcje dadzą zarobić w 2010 roku

Trudno obudzić popyt na giełdzie

Które fundusze mają największe zyski podczas hossy

Indeksy coraz niżej

Przedświąteczny zastój na giełdach

Niewielki spadek indeksu WIG20

Indeksy w Azji coraz wyżej

Mało chętnych do kupna akcji