Najbardziej syntetycznym miernikiem oceny pracy przedsiębiorstwa jest jego zysk. Jednak myli się ten, kto sądzi, że taki miernik wystarczy do oceny pracy firmy, w tym oceny pracy zarządu firmy. Zysk może być mały lub duży (co to oznacza mały/duży?), może być osiągnięty kosztem ograniczenia nakładów na innowacje; albo znaczna część wypracowanego zysku może pochodzić z działalności innej niż podstawowa itd. Tak więc zysk jest ważny, ale nie mniej ważne jest obserwowanie efektywności gospodarowania majątkiem firmy.
Jak powszechnie wiadomo, dużo łatwiej jest planować, niż działać. Często zdarza nam się nasze postanowienia odwlekać i obiecywać, że zaczniemy od jutra, od poniedziałku czy nawet od nowego roku. Mało kto zdaje sobie sprawę, co jest prawdziwą przyczyną takiego stanu rzeczy i jak niewiele trzeba, by zamierzenia po prostu zacząć wcielać w życie.
Ilość zadań, która stoi przed nami każdego dnia niekiedy sprawia, że przestajemy się nad nimi zastanawiać. W pewnym momencie najzwyczajniej w świecie zaczynamy mechanicznie wykonywać kolejne obowiązki, nie próbując nawet ocenić, jak wpłyną one na naszą przyszłość. To bez wątpienia błąd, bowiem takie działanie sprawi, że z efektów naszej pracy korzystać będą inni – ci, którzy potrafili wyznaczyć sobie cele.
Większość z nas, mając na uwadze chęć nieustannego rozwoju i stawania się coraz lepszym w każdej dziedzinie życia, nowy rok rozpoczyna z solidną porcją postanowień. Najczęściej planujemy poprawę swojego stanu zdrowia, pozbycie się złych nawyków czy pogłębianie relacji rodzinnych. By tym razem zobowiązania te nie pozostały w sferze marzeń, warto już dziś dowiedzieć się, co może zadecydować o naszym ewentualnym sukcesie i jakie zagrożenia czekają na nas po drodze.
Jak dużo czasu tygodniowo spędzacie na meetingach, komitetach, kreatywkach itp.? Zakładając, że przeciętnie menedżer na różnych spotkaniach spędza od 3 do 8 godzin tygodniowo, można łatwo policzyć, że rocznie zajmuje mu to od 20 do 50 dni roboczych (miesiąc do dwóch i pół miesiąca). W skali kariery zawodowej uzbiera się od półtora roku do trzech lat spędzonych na zebraniach.
Wchodząca w życie w Polsce tzw. „ustawa śmieciowa” bazuje m.in. na bogatych doświadczeniach Niemiec, które obok Danii, Belgii, Austrii, Szwecji oraz Holandii mają modelowy system recyklingu odpadów. Czy po jej wprowadzeniu możemy spodziewać się w Polsce przysłowiowego „niemieckiego porządku”, czy raczej tylko „niemieckich cen” za wywóz naszych odpadów?