Umowa leasingu, chociaż znana w praktyce obrotu gospodarczego, przez długi czas była tzw. umową nienazwaną, dla której podstawy prawnej należało poszukiwać w treści art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., nr 16, poz. 93 ze zmianami, dalej zwanej: „k.c.”), a więc w jak najbardziej ogólnym przepisie prawa cywilnego statuującym tzw. zasadę swobody umów. Nastręczało to wielu problemów praktycznych, interpretacyjnych.
Podmiot prowadzący działalność gospodarczą, bez względu na to czy jest to osoba fizyczna, osoba prawna czy też jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej może – w zależności od podejmowanych decyzji biznesowych – albo zoptymalizować swoje rozliczenia podatkowe, albo wprost przeciwnie. Na tym właśnie gruncie niezwykle aktualnym, w każdym czasie, tematem jest kwestia związana z użytkowaniem samochodu w prowadzonej działalności.