Sprzedaż samochodu poleasingowego

Prowadzę indywidualną działalność gospodarczą. W grudniu 2007 roku sprzedałem samochód osobowy który był środkiem trwałym w mojej firmie za kwotę 20 000 zł.. Wykupiłem go w lutym 2007 roku z leasingu operacyjnego za kwotę 1000 zł plus 220 zł VAT.

Odliczyłem 60 proc. VAT a pozostałą kwotę zaliczyłem bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu. Samochód ten był wykorzystywany w działalności gospodarczej spółki. Zaliczałem w koszty wydatki na eksploatację i odliczałem VAT od części do napraw. Przychód z tego tytułu zaliczyłem do przychodów z działalności gospodarczej co odpowiednio podniosło mi dochód i zapłaciłem z tego tytułu podatek. Czy postąpiłem prawidłowo?

Pomimo że wykorzystywał Pan samochód dla celów działalności gospodarczej to w związku z tym, że jego wartość początkowa nie przekraczała 1 500 zł błędna była kwalifikacja przychodu z tego tytułu jako przychodu podatkowego. Niepotrzebnie zwiększył Pan swoją podstawę opodatkowania wspólników i zapłacili z tego tytułu wyższy podatek.

Zazwyczaj po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego korzystający może nabyć samochód za niewielką kwotę. Może być to kwota znacznie niższa od wartości rynkowej tego samochodu.

Jeżeli po okresie podstawowego okresu umowy leasingu operacyjnego finansujący (firma leasingowa) przenosi na kupującego własność środków trwałych będących przedmiotem umowy, to przychodem ze sprzedaży tych środków jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży. Jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto środków trwałych przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej.

Polecamy: Samochód poleasingowy alternatywą dla małej firmy

Przez hipotetyczną wartości netto należy rozumieć wartość początkową ustaloną dla celów amortyzacji pomniejszoną o odpisy amortyzacyjne obliczone według metody degresywnej amortyzacji z uwzględnieniem współczynnika 3.

A zatem hipotetyczną wartość netto środka trwałego należy ustalić z uwzględnieniem hipotetycznych odpisów amortyzacyjnych w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych o współczynnik 3, a w następnych latach podatkowych od jego wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania.

Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody liniowej, według tej metody.