Tematy - Działalność gospodarcza, Koszty - INFOR.PL

Prowadzenie firmy w Irlandii może polega na przyjęciu jednej z dostępnych form prawnych. Jakie możliwość wyboru stawia przed Polakiem prawo irlandzkie?

Pierwszą czynnością przedsiębiorcy w zakresie zgłoszeń swojej działalności do irlandzkich instytucji jest wybór i rejestracja nazwy firmy (w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej nadanie nazwy nie jest obowiązkowe). Do jakiego urzędu należy się udać?

Decydując się na założenie działalności gospodarczej w Irlandii przedsiębiorca stanie przed problemem wyboru formy prawnej. Czy warto zakładać prywatną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością - private limited company (Ltd.).

Jeżeli zdecydowałeś się na założenie działalności gospodarczej w Irlandii i rozpocząłeś procedurę rejestracyjną, spotkasz się z koniecznością wyboru rodzaju ubezpieczenia oraz otwarcia konta bankowego.

O nadużywaniu pozycji dominującej orzeka zawsze Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Analiza tego typu decyzji pozwala na praktyczną weryfikację suchych regulacji ustawowych. Poniżej kilka najciekawszych i najpopularniejszych orzeczeń.

System wspomagający zarządzanie (ERP) należy traktować jako inwestycję, która musi się zwrócić. Dlatego wybór nowego rozwiązania warto poprzedzić szczegółową analizą zarówno kosztów związanych z zakupem licencji wdrożenia i utrzymania systemu (opieka serwisowa), jak i oczekiwanych rezultatów.

Inwestycja w oprogramowanie, jak i korzystanie z aplikacji na wynajem w modelu Software as a Service lub outsourcingowym może stanowić źródło oszczędności dla firmy. Które rozwiązanie wybrać, aby płacić mniej?

Jedna z form prawnych prowadzenia działalności jest spółka komandytowo-akcyjna. Zastanawiasz się nad jej założeniem? Poznaj jej wady i zalety.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiada osobowość prawną i jest spółką kapitałową. Regulacje prawne dotyczące spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zawiera ustawa z dnia 15 września 2000 r. – kodeks spółek handlowych. Czy warto ja założyć z punktu widzenia przyszłego przedsiębiorcy?

Postępowanie w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów może zakończyć się: decyzją merytoryczną, umorzeniem postępowania lub ugodą.

Samo zadbanie o to, aby konsument był dostatecznie dobrze poinformowany, nie wystarczy. Konieczne jest jednocześnie zapewnienie mu swobody wyboru i dokonania decyzji.

Jedną z podstawowych informacji, jakich przedsiębiorca jest zobowiązany udzielić konsumentowi, stanowi cena towaru lub usługi. Powinna być ona podana konsumentowi jako cena brutto, to znaczy zawierać wszystkie podatki, opłaty, narzuty.

Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym wymienia cztery podstawowe rodzaje działań przedsiębiorcy, które uznane są za wprowadzenie konsumenta w błąd. Jakie to działania i na czym polegają?

Przed zawarciem transakcji przedsiębiorcę obowiązuje odpowiednie poinformowanie konsumenta o swoim produkcie. Istnieją również przepisy o zakazie praktyk handlowych wprowadzających w błąd. Jak zadbać o to, aby ich nie naruszyć?

Osoby między trzynastym a osiemnastym rokiem życia mogą już zawierać umowy bez zgody i wiedzy opiekunów. Jest to możliwe tylko, gdy dotyczą drobnych, bieżących spraw życia codziennego.

Nie każdy przedsiębiorca wie, że małoletni konsument, poniżej trzynastego roku życia w ogóle nie posiada zdolności do czynności prawnych. Dzieci nie powinny same kupować produktów ani usług.