Tematy - Prawo, Prawo konkurencji - INFOR.PL

Ciężar dowodu, iż działanie nie stanowi nieuczciwej praktyki rynkowej wprowadzającej w błąd leży po stronie przedsiębiorcy. Konsument nie musi przedstawiać ekspertyz.

Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym wyraźnie piętnuje reklamę o charakterze przynęty. Jeżeli masz możliwość nabycia produktu po atrakcyjnej cenie zastanów się – możesz stać się ofiarą oszustwa.

Kodeksy dobrych praktyk są postrzegane na rynku jako karta przetargowa w grze o klienta. Nie można jednak zapomnieć, że mogą stać się one źródłem dopuszczania się przez przedsiębiorcę nieuczciwych praktyk rynkowych.

Ustawa o nieuczciwych praktykach rynkowych uznaje za takową prowadzenie działalności w systemie konsorcyjnym. Jest to regulacja przeniesiona z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Na czym takie działanie polega?

Korzystanie z poczty elektronicznej to zjawisko powszechne. Adres e-mail często sami tworzymy lub otrzymujemy np. od pracodawcy. Adres pocztowy może jednak być daną osobową, podobnie jak adres zamieszkania, czy nazwisko. Wiążą się z tym pewne obowiązki administratorów danych osobowych, o których przeczytasz poniżej. Są to podmioty, które dane te od nas zbierają oraz podejmują inne działania związane z ich przetwarzaniem. Czy wiesz jaki wpływ na twoje prawa ma uznanie adresu za daną osobową?

W warunkach gospodarki wolnorynkowej bardzo trudne jest stworzenie produktów całkowicie nowych i innych od konkurencyjnych. W takiej sytuacji nieuniknione jest bazowanie na wcześniejszych ideach. W jakim stopniu takie naśladownictwo jest dopuszczalne?

Reklamę usług turystycznych należy rozumieć bardzo szeroko – to nie tylko reklama w tradycyjnym rozumieniu, ale także reklamy, broszury i foldery, przedstawiające ofertę. Ponieważ dla większości osób wakacje są jedynym odpoczynkiem roku, ustawodawca zadbał, by klient nie był wprowadzany w błąd.

W dzisiejszych czasach reklama jest nieodłącznym elementem życia codziennego – występuje w prasie, radiu, telewizji, na samochodach i budynkach. Nie dziwi zatem, że reklamodawcy chcą jak najbardziej wyróżnić się na tym rynku rozmaitości. Czasami jednak posuwają się za daleko – ta kwestia została już prawnie uregulowana.

Ze względu na to, że sponsoring szybko zyskał ogromną popularność ustawodawca zdecydował się na regulację pewnych problematycznych kwestii. Głównym celem tych działań było uniknięcie sytuacji, gdy sponsoring byłby alternatywą reklamy dla tych podmiotów, które nie mogą z niej skorzystać.

Sponsoring został zapoczątkowany w latach 30. ubiegłego wieku w Ameryce i niemal natychmiast odnotował imponujący i dynamiczny rozwój. Dziś jest to zjawisko znane i bardzo powszechne.

Zarówno konkursy oraz gratisy pojawiają się w akcjach marketingowych niezwykle często. Z podobną częstotliwością natknąć można się także na sprzedaż lawinową. Dlaczego ich stosowanie nie jest uczciwe?

Dumping jest jednym z możliwych przejawów nieuczciwej konkurencji, który uznawany jest przez niektóre organizacje międzynarodowe za zakazany. Na czym polega i jakie są jego rodzaje?

Przepisy karne mają za zadanie dotkliwie ukarać sprawcę oraz pokazać społeczeństwu, że nie opłaca się naruszać prawa. W zakresie działań nieuczciwej konkurencji przedsiębiorcy grozi nawet kara ośmioletniego pozbawienia wolności.

W warunkach wolnego rynku, mnogości różnorakich firm trudno od podstaw budować sieć klientów. Dlatego część przedsiębiorców decyduje się na wykorzystanie renomy konkurentów i przyjmuje łudząco podobne nazwy, logo itp.

Każde przedsiębiorstwo ma swojego rodzaju tajemnice, dotyczące metod działania, asortymentu, wielkości produkcji i sprzedaży itp. Pracownicy i osoby bezpośrednio powiązane z przedsiębiorstwem często dysponują taką wiedząca. Nie ulega wątpliwości, że ujawnienie tego typu informacji konkurencji naraziłoby przedsiębiorstwo na poważne straty.

Czynem nieuczciwej konkurencji jest wprowadzanie do obrotu przez sieci sklepów dyskontowych towarów w ilości przewyższającej 20 % wartości obrotów z markami stanowiącymi własność właściciela sieci lub podmiotów zależnych.

Mamy wodę „Nałęczowiankę”, serek kanapkowy „Piątnica”, piwo „Żywiec”, a nawet płytki ceramiczne „Opoczno” – wszystko to towary opatrzone nazwą geograficzną, która świadczy o pewnej jakości wybranego przez klienta produktu. Aby zapewnić przejrzystość rynku, zabronione jest używanie fałszywych lub oszukańczych oznaczeń geograficznych.

Prawo reklamy jest bardzo szerokie. Prawidłowe korzystanie z tego typu regulacji utrudnia fakt, że przepisy są rozproszone po wielu ustawach, kodeksach etyki itp. Dużą rolę w kwestii reklamy odgrywają także tzw. kodeksy etyki.

Większe firmy i koncerny chętnie korzystają ze swojej pozycji i starają się nie dopuścić do rozwoju dużej konkurencji. Oczywiście dopóki korzystają z rozwiązań zgodnych z prawem takie działania są dopuszczalne.

Reklama wprowadzająca w błąd została uznana za czyn nieuczciwej konkurencji, ponieważ w efekcie kreuje dany produkt na lepszy niż jest w rzeczywistości. Jak odróżnić reklamę wprowadzającą w błąd od powszechnie stosowanych „chwytów” marketingowych?

Niekiedy walka o klienta przybiera naprawdę agresywny charakter. Warto pamiętać, że o ile nakłanianie klientów do zakupu naszych produktów jest jak najbardziej dozwolone, o tyle nakłanianie ich, by nie kupowali u konkurencji – nie do końca.

Dyskryminacja to ostatnio modne słowo. Na całym świecie popularny jest trend zgodnie z którym wszelka dyskryminacja jest niedozwolona. Dyskryminacja w pracy, zwana także mobbingiem, dyskryminacja ze względy na rasę, poglądy, czy religię została zakazana nawet w Konstytucji. Wreszcie dochodzimy do dyskryminacji w praktykach rynkowych…

W sklepach promocja goni promocję, a konsumenci są zmuszeni obliczać, czy korzystniejszy będzie zakup trzech wód mineralnych w cenie jednej, czy może dwóch z kompletem szklanek gratis. Walka o klienta bywa naprawdę wyczerpująca i niejednokrotnie poważnie naraża budżet przedsiębiorcy. Czy oscylowanie na granicy opłacalności jest wyłączną sprawą przedsiębiorcy?

Sprzedaż lawinowa to znany sposób sprzedaży bezpośredniej, polegający na oferowaniu korzyści w zamian za znalezienie kolejnych odbiorców. System sprzedaży lawinowej został uznany za sprzeczny z zasadami uczciwej konkurencji, jednak pod pewnymi warunkami jest dozwolony.

Tzw. spamming jest już każdemu znanym typem reklamy. Jednakże jest to reklama nielubiana – zapycha skrzynki elektroniczne, spowalnia pracę Internetu, a jeśli nie dysponujemy stałym łączem, dodatkowo obciąża nas kosztami połączenia. Właśnie dlatego ustawodawca zdecydował się włożyć spam w ramy prawne.

Reklama rządzi się specyficznymi prawami. Nakłanianie konsumenta do zakupu danego produktu może przybierać wiele form i postaci. Niekiedy jednak wkracza ona zbyt mocno w prywatność odbiorcy.

Reklama porównawcza ukazuje produkt w taki sposób, że rozpoznanie konkurenta jest możliwe w sposób pośredni lub bezpośredni. Jest ona dopuszczalna tylko pod pewnymi warunkami.

Podstawowym elementem reklamy jest odwołanie się do wyobrażeń konsumenta. Marki tworzą odpowiedni wizerunek, w taki sposób, by ich produkty kojarzone były z luksusem, łatwiejszym sprzątaniem i lepszą jakością życia. W jakich przypadkach tego typu działania posuwają się za daleko?

Za czyny, będące przejawem nieuczciwej konkurencji grożą sankcje cywilne i karne. O ile odpowiedzialność karna ma funkcję penitencjarną i prewencyjną, o tyle sankcje cywilne mają na celu przede wszystkim przywrócenie warunków zdrowej, uczciwej konkurencji.

Konsumenci są coraz bardziej odporni na kuszące hasła reklamowe. Nie dziwi zatem, że przedsiębiorcy starają się różnymi metodami wpłynąć na odbiorcę. Jednym z tych sposobów jest stosowanie tzw. reklamy ukrytej.

W systemie gospodarki wolnorynkowej, przedsiębiorcy rozpoczynający własną działalność często starają się przyciągnąć klientów przez obniżanie cen. Czasami stworzenie polityki cenowej korzystniejszej niż konkurencja niesie za sobą konieczność sprzedaży poniżej kosztów wytworzenia danego produktu lub świadczenia usługi. Czy takie działanie jest dopuszczalne?

Dlaczego nie widujemy reklam, promujących usługi kancelarii prawnych, ani gabinetów lekarskich? Dlaczego w polskiej prasie i telewizji brak jest haseł typu „Najlepsze metody walki z łuszczycą” lub „Z nami najkorzystniejsze rozwody”?

Merchandising to komercjalizacja popularnych symboli w promocji towarów i usług. Jest to konstrukcja stosunkowo młoda w Polsce, jednak doskonale się przyjęła. Dziś w każdym sklepie bez trudu znajdziemy chusteczki z postacią Disneya i wody mineralne reklamowane przez znane aktorki.

IAA to skrót od Międzynarodowego Stowarzyszenia Reklamy – organizacji, która ma na celu propagowanie kwestii odpowiedzialności za przekazy reklamowe, a także podnoszenie ich jakości. Organizacja powstała w 1938 r. w Nowym Jorku i obecnie ma ponad sto przedstawicielstw na całym świecie.

Reklama w prasie polega przede wszystkim na przyciągnięciu uwagi klienta poprzez atrakcyjną szatę graficzną. Kwestie tego typu reklam uregulowane są w ustawie Prawo Prasowe.

Kwestię odpowiedzialności za treść reklamy prasowej reguluje ustawa Prawo Prasowe. Już od kilku lat regulacja ta budzi wiele wątpliwości i sporów, bo w istocie generuje tzw. błędne koło.

Reklama alkoholi jest bezwzględnie zakazana. Wyjątek stanowi piwo, jednak i taka promocja obwarowana jest szeregiem ograniczeń. Kwestie te, bardzo restrykcyjnie, reguluje ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Tytoń jest uznawany za środek niebezpieczny dla zdrowia. Rząd wprowadza różnego rodzaju regulacje, dotyczące produkcji, sprzedaży, a także reklamy tytoniu.

Bez wątpienia Internet jest najsilniej rozwijającym się medium. W chwili obecnej może on pełnić funkcję telewizji, radioodbiornika oraz tzw. okna na świat. Nic dziwnego, że reklamodawcy chętnie wykorzystują ten środek przekazu.

Kwestie regulujące reklamę w radiu i telewizji zostały określone w ustawie o radiofonii i telewizji. Określa ona jakie reklamy są zabronione, jakie dozwolona, a jaki procent całego czasu antenowego mogą zająć przekazy reklamowe.

Na przedsiębiorcę, stosującego nieuczciwe praktyki rynkowe czekają dwojakie konsekwencje – na gruncie cywilnym i karnym. Przepisy karne są bez wątpienia dotkliwsze, jednak dotyczą zaledwie dwóch praktyk.

Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym z założenia jest unormowaniem prawa prywatnego. Jednak szereg sankcji cywilnych grożących przedsiębiorcy nie pozwala jej bagatelizować.

System konsorcyjny, znany też jako system argentyński jest zakazany w polskim porządku prawnym. Art. 10 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym wprowadza zakaz prowadzenia samego systemu, jak również organizowania grupy osób (konsumentów) w celu finansowania zakupu w tym modelu.

Agresywne praktyki rynkowe dopiero niedawno zostały wprowadzone do prawa krajowego, jak i unijnego. Nie wyklucza to faktu, że szybko zostały uznane za najcięższą formę nieuczciwych praktyk rynkowych.

Agresywne praktyki rynkowe są uważane za najcięższą postać naruszenia wolności konsumenta. W ustawie wyodrębniono listę ośmiu najcięższych zachowań, które stanowią tzw. czarną listę agresywnych praktyk.

Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym wprowadza przykładowy katalog zaniechań wprowadzających w błąd, jednak oczywiście najlepszym źródłem jest samo życie, czyli decyzje Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta.

Niepodanie lub przemilczenie istotnych z punktu widzenia konsumenta informacji niewątpliwie stanowi jedno z najpoważniejszych naruszeń obowiązków przedsiębiorcy. Ponadto pogwałca podstawowe prawo konsumenta – prawo do uzyskania pełnej informacji o produkcie.

Czarna lista praktyk wprowadzających w błąd jest bardzo długa – obejmuje aż 23 pozycje. Mimo to, przepisy są jasne, a takie uregulowanie pomaga w lepszym zrozumieniu obowiązującego prawa.

Praktyki wprowadzające w błąd to kategoria bardzo obszerna. Tak szeroki zakres ułatwia nadużycia, dlatego też ustawodawca zdecydował się wprowadzić listę praktyk bezwzględnie zakazanych.

W pełniejszym zrozumieniu problematyki działań wprowadzających w błąd pomoże nie tylko uważne studiowanie przepisów ustawy, ale także analiza orzecznictwa UOKiK.

Prawo, Prawo konkurencji

Na kim spoczywa ciężar dowodu przy nieuczciwych praktykach rynkowych

Przykłady nieuczciwych praktyk rynkowych – reklama przynęta

Czym są kodeksy dobrych praktyk

System konsorcyjny a nieuczciwe praktyki rynkowe

Kiedy adres e-mail może być daną osobową?

W jakim stopniu można naśladować konkurencyjne produkty

Jakie obowiązki spoczywają na organizatorze usług turystycznych

Reklamy zakazane?

Ograniczenia prawne związane ze sponsoringiem

Czym jest sponsoring

Czy gratis, konkurs i sprzedaż lawinowa są nieuczciwe

Na czym polega dumping

Jak kształtuje się odpowiedzialność karna za czyny nieuczciwej konkurencji

Ochrona prawa do firmy

Co grozi za ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa

Kształtowanie asortymentu sklepów dyskontowych

Jakie znaczenie ma oznaczenie geograficzne produktów

Kodeksy etyki w reklamie

Na czym polega utrudnianie dostępu do rynku

Czym jest reklama wprowadzająca w błąd

Jak wygląda bojkot w prawie konkurencji

Dyskryminacja, jako praktyka antykonkurencyjna

Czym jest sprzedaż premiowana

Sprzedaż lawinowa i łańcuszki finansowe – zakazane czy dozwolone

Regulacje prawne dotyczące spammingu

Jaka reklama narusza prywatność

Kiedy reklama porównawcza jest dopuszczalna

Dlaczego reklama nie może nadmiernie odwoływać się do uczuć odbiorcy

Odpowiedzialność cywilna za działania sprzeczne z uczciwą konkurencją - wskazówki

Czym jest reklama ukryta

Czy można sprzedawać towary poniżej kosztów ich wytworzenia?

Jakie profesje nie mogą korzystać z reklamy

Na czym polega merchandising

Czym zajmuje się IAA

Jakie przepisy prawne dotyczą reklamy w prasie

Kto odpowiada za treść reklamy prasowej

Regulacje prawne dotyczące reklamy alkoholu

Jakie regulacje prawne obejmują reklamę tytoniu

Czy przepisy prawne ograniczają reklamę internetową

Jakie regulacje prawne rządzą reklamą radiową i telewizyjną

Jakie sankcje karne grożą za stosowanie nieuczciwych praktyk

Jakie sankcje cywilne grożą za stosowanie nieuczciwych praktyk

Czym są systemy argentyńskie

Czym są agresywne praktyki rynkowe

Czym jest czarna lista agresywnych praktyk rynkowych

Przykłady zaniechania wprowadzającego w błąd

Zaniechanie wprowadzające w błąd - charakterystyka

Czarna lista praktyk wprowadzających w błąd – cz. 2

Czarna lista praktyk wprowadzających w błąd – cz. 1

Działania wprowadzające w błąd – przykłady