Kompetencje Prezesa UOKiK na tle ustawy o nieuczciwych praktykach rynkowych
REKLAMA
REKLAMA
Ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym zapewnia przede wszystkim szerokie możliwości działania indywidualnym konsumentom w zakresie występowania przeciwko przedsiębiorcom na drodze powództwa cywilnego, w związku ze stosowaniem nieuczciwej praktyki rynkowej.
REKLAMA
Dlatego też przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy, jest zarówno osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, jak i spółka prawa handlowego (spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna).
REKLAMA
Spółka cywilna nie posiada podmiotowości prawnej a za przedsiębiorców nie uważa się takiej spółki, ale jej wspólników. W założeniu bowiem szeroki zakres dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych ma uniemożliwiać obchodzenie zakazu stosowania nieuczciwych praktyk rynkowych.
Przedsiębiorca nie może być jednak zaskoczony, gdy postępowanie administracyjne w sprawie stosowania nieuczciwej praktyki rynkowej zostanie wszczęte wobec niego przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Prezesa UOKiK).
W sytuacji, w której stosowanie nieuczciwej praktyki rynkowej narusza zbiorowe interesy konsumentów, Prezes UOKiK może bowiem podjąć działania, zmierzające do wyeliminowania stosowania tej praktyki (patrz art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów). W tym jednak przypadku postępowanie nie będzie toczyć się w imieniu i na rzecz określonego, indywidualnie wskazanego konsumenta, lecz będzie miało ogólny charakter.
Polecamy: Jak można wykorzystać renomę konkurentów
REKLAMA
Prezes UOKiK, aby wydać decyzję stwierdzającą stosowanie nieuczciwej praktyki rynkowej, musi wykazać – oprócz naruszenia przesłanek z ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym – także naruszenie interesu publicznego tj. zbiorowych interesów konsumentów. Oznacza to, iż nieuczciwa praktyka rynkowa musi uderzać – choćby tylko potencjalnie – w interesy zbiorowości.
Art. 24 ust. 2. Przez praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów rozumie się godzące w nie bezprawne działanie przedsiębiorcy, w szczególności:
(...)
Art. 24 ust. 2 pkt 3 nieuczciwe praktyki rynkowe lub czyny nieuczciwej konkurencji.
Polecamy: serwis Zakładam Firmę
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.