Wielu Polaków zastanawia się, jak pozyskać, a także jak obronić maltańską osobistą rezydencję podatkową przed polskimi organami fiskalnymi. Poniżej przybliżam w/w problematykę w oparciu o podobne stany faktyczne, skutkujące podobnymi rozstrzygnięciami prawnymi (podatkowymi). Ramowość Modelowej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania gwarantuje podatnikom, co do zasady, przewidywalność skutków podatkowych swoich decyzji życiowych, mimo podejmowania decyzji o emigracji do innych, nieraz bardzo odległych od siebie krajów ostatecznej osobistej rezydencji podatkowej. Choć poniżej mowa jest o sytuacji polskiego robotnika w Danii oraz holenderskiego emeryta przebywającego na stałe w Polsce, to można je z powodzeniem wykorzystać do zilustrowania sugerowanych zachowań emigrantów polskich na Maltę.
Konstytucja biznesu i ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych po wejściu w życie nowych przepisów w 2018 r. i 2019 r. przewiduje wilele ulg zarówno dla przedsiębiorców nowo zaczynających swoje biznesy lub otwierających je po kilkuletniej przerwie, jak i dla już prowadzących działalność, z której uzyskują niewysokie przychody. Te ulgi, licząc od początku startu działalności gospodarczej, to ulga na start, preferencyjne składki na ubezpieczenia, tzw. mały ZUS. Ostatnim - szczególnym rodzajem ulgi jest działalność nierejestrowa (nieewidencjonowana), która nie jest - zgodnie z prawem - działalnością gospodarczą.
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby, nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży - nie dłużej niż przez 270 dni. Zgodnie z art. 9 ww. ustawy, do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, a także okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. Co oznacza wobec tego kluczowy termin ustawowy „ta sama choroba”?