Tematy - Prognozy walutowe, Giełda - INFOR.PL

Mimo tragedii narodowej i tragicznej śmierci najważniejszych osób w państwie, w tym prezesa NBP Sławomira Skrzypka, rynki finansowe muszą pracować. Nie widać też specjalnej reakcji rynku walutowego i warszawskiej giełdy.

Z szacunków Organizacji współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), skupiającej najbogatsze państwa świata, wynika, że w trzech pierwszych miesiącach tego roku tempo ożywienia gospodarczego krajów zaliczanych do G7 znacząco wyhamowało w porównaniu z IV kwartałem 2009 r.

Rynek amerykańskich obligacji nie schodzi z pola widzenia dużej części inwestorów. Jego perspektywy są dyskutowane nie tylko przez pryzmat podaży papierów skarbowych i wiarygodności emitentów, ale również w kontekście potencjalnego popytu. Z tego punktu widzenia ważne są rosnące rezerwy walutowe na świecie.

Wyraźny wzrost jednostek funduszy inwestycyjnych w I kwartale zawdzięczać możemy zwłaszcza dobrym marcowym wynikom funduszy inwestujących w walory spółek powiązanych z rynkiem nieruchomości. To zasługa poprawy koniunktury na rynku akcji.

W tym tygodniu zaplanowane są w Ameryce aukcje obligacji skarbowych o łącznej wartości 82 mld dolarów. Według prognoz analityków rentowność dziesięcioletnich obligacji w USA może wzrosnąć w tym roku do 4,2%.

Rynki finansowe raczej nie są skłonne do ulegania Prima Aprilisowym żartom. Trudno więc za taki uznać to, co działo się dziś na giełdowych parkietach. Nie ma jednak wątpliwości, że na wielu z nich byka zastąpił zając. I nie o strach tu chodzi, lecz o dynamikę zmian kursów akcji i wartości indeksów. Zbyt wielu powodów do wzrostów nie było, ale z rynkiem się nie dyskutuje.

Cały czas brak zdecydowanych rozstrzygnięć na warszawskim parkiecie. Przewagę mają kupujący, jednak w ostatnich dniach tylko raz można było wyraźnie to zauważyć.

Największy wpływ na indeksy giełd europejskich będzie miał marcowy odczyt indeksów PMI dla sektora przemysłowego oraz usług. Dla Niemiec ten wskaźnik wyprzedzający koniunktury zaskoczył pozytywnie i podniósł się wyraźnie w porównaniu z lutym. To dobrze rokuje dla całej strefy euro.

Stara giełdowa maksyma mówi, że zawsze gdzieś jest hossa. Nietrudno ją dostrzec, jeśli spojrzymy choćby na indeksy warszawskiej giełdy. mWIG40 bije kolejne rekordy przy wyraźnie zwiększonych obrotach. Od dołka z lutego ubiegłego roku podwoił swoją wartość. Pozostałe rynki borykają się z wiszącym nad nimi widmem korekty i malejącym zainteresowaniem inwestorów.

Obecny tydzień jest kolejnym, w którym nie ma zbyt wiele istotnych publikacji makroekonomicznych. To sprzyja falowaniu nastrojów na rynkach finansowych, ale przemawia przeciwko rozstrzygnięciom niepewnej sytuacji.

Po piątkowych szaleństwach, nasz rynek powrócił do szarej codzienności. Tęsknota do niedawno przeżywanych emocji jest jednak raczej niewielka. Większość inwestorów doszła pewnie do wniosku, że lepszy w miarę przewidywalny marazm niż zaskakujące „ekscesy”. Została nam po nich jedynie korekta, która i tak się nam „należała”.

Można sądzić, że gdyby nie dzień rozliczania kontraktów terminowych, indeksy na warszawskim parkiecie zaliczyłyby sporą korektę. Zanosiło się na to przez większą część dnia. Mocne spadki akcji sporej części spółek wchodzących w skład WIG20, błyskawicznie „poszły w niepamięć” i zamieniły się w mocne wzrosty. „Inwestorzy” nie zważali na pogorszenie się nastrojów ani na głównych giełdach europejskich, ani na Wall Street. Dziś nie liczyło się nic, poza rozliczeniem kontraktów.

Najmniejszy wzrost od roku lutowych wskaźników wyprzedzających koniunktury w Stanach Zjednoczonych jest sygnałem, że tempo ożywienia tamtejszej gospodarki hamuje. Wskaźniki są tak skonstruowane, by dawać obraz koniunktury w perspektywie kolejnych 3-6 miesięcy.

Korekta obchodzi się na razie z trwającym ponad rok trendem bardzo łagodnie. Inwestorzy zachowują się tak, jakby żadnych zagrożeń dla jego kontynuacji nie dostrzegali. Trzeba jednak mieć świadomość, że ta sielska atmosfera może się lada moment zmienić. Póki co, akcje nie parzą nikogo w ręce, więc nie należy się spodziewać zbyt nerwowych ruchów. Tym bardziej, że w najbliższych dniach nie ma w planie publikacji istotnych danych makroekonomicznych.

Wtorkowa euforia była dziś na warszawskim parkiecie kontynuowana jedynie do południa. Śmiały atak byków, dzięki któremu doprowadziły indeks największych spółek w pobliże rekordu całej ponad rocznej hossy, sprowokował część posiadaczy akcji do sprzedaży. Bardzo wysokie obroty świadczą, że nie była to mała grupa. Z drugiej jednak strony, ktoś przecież te papiery kupował, i to wcale nie po najniższych cenach, szczególnie jeśli spojrzeć na notowania walorów PKN Orlen.

Giełdowy tydzień zaczął się w taki sposób, jak można było z największym prawdopodobieństwem zakładać. Rynek poszedł trochę w dół, ale nie na tle, by zmienić układ sił na parkiecie.

Wraz z dzisiejszą publikacją lutowej inflacji w Polsce rozpoczyna się okres, w którym poznamy dużą ilość danych o kondycji naszej gospodarki w drugim miesiącu tego roku.

Statystyka stóp zwrotu produktów strukturyzowanych w 2009 r. nie wygląda najlepiej. Co trzeci produkt zakończył ubiegły rok jedynie zwrotem zainwestowanego kapitału, co dziesiąta struktura przyniosła dwucyfrowy zysk.

Brak informacji makroekonomicznych zupełnie nie przeszkadza inwestorom w kontynuowaniu fali wzrostów. Być może jeszcze w tym tygodniu doczekamy się „konfrontacji” tego optymizmu z danymi o zasiłkach dla bezrobotnych za oceanem, sprzedaży detalicznej i nastrojach konsumentów. Niepewność tego, co się stanie, gdy główne indeksy osiągną nowe szczyty, wcale nie maleje.

Właśnie minął rok od momentu ustanowienia przez amerykański i globalny rynek akcji dołków bessy. Przez ten czas nie tylko bardzo mocno w górę poszły indeksy na świecie, ale również diametralnie odmieniło się spojrzenie inwestorów.

Niewielkie obroty oraz brak chętnych do kupowania akcji sprawił, że we wtorek (9 marca br.) na głównych parkietach indeksy przez większą część dnia znajdowały się pod kreską.

WIG20 jest indeksem cenowym, nie uwzględnia więc przychodów z dywidend i praw poboru. Analitycy firmy Expander, obliczyli ile wynosiłby dzisiaj indeks WIG20, gdyby uwzględnić wszystkie pożytki płynące z akcji znajdujących się w jego składzie. Wszystko to, aby ocenić wyniki pasywnej strategii opartej na tym indeksie.

Wtorek przynosi nieznaczne osłabienie naszej waluty. O godz. 10:00 notowania euro zbliżają się w okolice 3,88 zł, a dolar znalazł się powyżej 2,85. Do 2,65 zł wzrósł szwajcarski frank. Słabość złotego nie wynika bezpośrednio z czynników fundamentalnych – nie pojawiły się żadne negatywne informacje, a raczej jest zwykłym odreagowaniem po okresie dość wyraźnego umocnienia w ubiegłym tygodniu.

We wtorek nie pojawią się żadne istotne publikacje danych makroekonomicznych. Sytuacja na rynkach akcji coraz bardziej przypomina rekordy indeksów z jesieni 2007 roku.

Po niewielkich wahaniach sesja w USA zakończyła się małym spadkiem indeksów, a ten sam obraz przyniosły notowania na giełdach azjatyckich. To dobry czas na zadanie pytania: Quo vadis?

Bliskość ważnego poziomu oporu trochę ostudziła zapał byków w podnoszeniu indeksu największych spółek na coraz wyższe poziomy. Dynamika zwyżki trwającej już od siedmiu sesji z rzędu „musiała” ulec wyhamowaniu. Rynek znalazł się jednak w newralgicznym punkcie.

Inwestorzy zgodnie z tradycją pierwszego piątku miesiąca wyczekiwać będą dziś na raport z amerykańskiego rynku pracy. Nie wydaje się jednak, żeby mógł ich zaskoczyć.

W czwartek na giełdach można było obserwować jedynie niewielkie wahania w oczekiwaniu na piątkowe dane z amerykańskiego rynku pracy. Przekonanie, że będą one miały decydujący wpływ na losy rynków w najbliższym czasie jest tak powszechne, że trudno sobie wyobrazić, co się stanie, gdy okaże się, że ich wymowa nie będzie wcale „rozstrzygająca”. Wszystko wskazuje na to, że niewielką przewagę mają byki. Jednak siła niedźwiedzi i ich zamiary są sporą niewiadomą.

Giełdowe byki doskonale wykorzystały pierwsze dwa dni tygodnia do podciągnięcia indeksów. Sprzyjał im brak bardziej istotnych informacji i wydarzeń dotyczących gospodarki. Dziś już tak łatwo nie było. Wzrosła niepewność związana z jednej strony z oczekiwaniem na dane zza oceanu, z drugiej zaś z problemami Grecji.

Luty nie był udanym miesiącem dla właścicieli jednostek funduszy inwestycyjnych. Największe straty przyniosły fundusze inwestujące w Turcji. Jest jednak spora szansa, że była to chwilowa słabość tego rynku. Kolejny miesiąc dobrze radziły sobie fundusze obligacji.

Luty kończył się w minorowych nastrojach, a inwestorzy spoglądali raczej na południe. Jednak początek marca przyniósł zdecydowaną odmianę nastrojów. Dalsze losy rynków wciąż jednak stoją pod dużym znakiem zapytania. Bykom pomóc mogą dobre informacje z amerykańskiego rynku pracy. W takim przypadku na Wall Street możliwy stałby się powrót w okolice poprzedniego szczytu z połowy stycznia. Pytanie jednak, czy wystarczy siły do jego pokonania. Gdyby się to nie udało, obawy będą jeszcze poważniejsze.

W nowy miesiąc giełdowy wkraczamy wiedząc, że rynko akcji odrabianie strat po przecenie z przełomu stycznia i lutego przychodzi z oporem. Trzeba to traktować jako objaw słabości rynków. Pozostają one wyraźnie pod wpływem sygnałów sprzedaży, jakie zostały wygenerowane w trakcie tamtych spadków. Jednocześnie środek ciężkości myślenia o akcjach przeniósł się z bieżących wiadomości na wyobrażenia dotyczące tego co może przynieść przyszłość.

Inwestorzy z zainteresowaniem będą zapewne dziś przyglądać się danym o styczniowej inflacji w strefie euro. Dynamika wzrostu cen wciąż jeszcze nie jest na takim poziomie, by niepokoić.

W kontekście lutowego badania koniunktury w naszej gospodarce, jak również styczniowych danych sprzedaży detalicznej i bezrobocia, zrozumiała staje się słabość warszawskiego parkietu w ostatnim czasie.

Można odnieść wrażenie, że warszawska giełda znów zacznie tracić, jak tylko pojawią się gorsze wiadomości. Do takiego wniosku prowadzi obserwacja wydarzeń z ostatnich dni, kiedy nasz rynek próbuje odrabiać straty z przełomu stycznia i lutego, ale przychodzi mu to z dużym trudem.

Azjatyckie rynki rozpoczęły tydzień wypełniony publikacjami makroekonomicznymi od wyraźnych wzrostów. Największe gospodarki opublikują dane o PKB, Polska o rynku pracy i sprzedaży detalicznej.

Jak pokazuje ostatni raport, opublikowany przez izbę zarządzających funduszami i analizami, Polacy coraz odważniej zaczynają powracać do funduszy inwestycyjnych i traktować je jako źródło skutecznego inwestowania.

Strach po czwartkowej wieczornej decyzji Fed o podwyższeniu stopy dyskontowej był dość powszechny, ale niezbyt duży i nietrwały.

Mija rok od dnia, w którym odwróciła się tendencja panująca na rynkach finansowych. Nadarza się więc okazja, aby podsumować wydarzenia na rynku walutowym i giełdowym.

Pomimo dużych wzrostów cen akcji na giełdzie w ciągu ostatnich 12 miesięcy, wielu funduszom odrobienie strat z bessy z lat 2007-2009 zajmie najpewniej jeszcze kilka lat.

Właściciele spółek deweloperskich na GPW nie mają powodów do zadowolenia w tym roku. Najwięcej straciły akcje firm działających poza granicami Polski.

Po raz kolejny okazuje się, że nie najlepsze nastroje na rynku i coraz bardziej powszechne przekonanie o „konieczności” dalszych spadków, stanowią doskonałą pożywkę do byków. Wzrost jest więc z powodzeniem kontynuowany już od kilku dni i zaczyna wyglądać coraz poważniej.

Każdy może stać inwestorem. Z dnia na dzień. Bez wcześniejszego przeszkolenia czy choćby pobieżnego kursu ekonomii i biznesu. Przypomina to zrzutkową imprezę w azjatyckiej restauracji w której je się wyłącznie pałeczkami, na którą została zaproszona osoba nieposługująca się pałeczkami – nim zdołasz coś przekąsisz, już jesteś do tyłu finansowo. Zasady inwestowania największych tuzów giełd amerykańskich opisane w tej książce pomogą ci trochę nadrobić w stosunku do wyjadaczy giełdowych.

Przeciętnemu Polakowi nie jest potrzebna wiedza na temat funduszy luksemburskich, obligacji śmierci lub obligacji katastrofalnych. Ale dla fanów wiedzy, pytań, odpowiedzi i porad, to świetna okazja do poszerzenia horyzontów. Zobaczyć jak ludzie zarabiają pieniądze w sposób o jakim nam się nie śniło to znaczy odkryć nowy sposób myślenia, działania, patrzenia na świat. Porzucić ograniczenia i wejść na nowe ścieżki. To bardzo inspirująca lektura.

Dziś mieliśmy okazję po raz drugi z rzędu obserwować wyjątkową siłę naszego parkietu, w porównaniu z pozostałymi rynkami na świecie. Naszych inwestorów nie zraziło kiepskie zakończenie piątkowej sesji na Wall Street. Dziś już ze znacznie mniejszym impetem, ale jednak, starali się zwiększać skalę odreagowania niedawnych spadków.

Nadzieje na przełamanie niekorzystnego dla niedźwiedzi kierunku ruchu giełdowych indeksów, w piątek znów się nie spełniły. Powstrzymanie fali spadkowej to wszystko, na co było stać rynki.

Nasza giełda należała w czwartek do najsłabszych w Europie. Pod względem skali spadków przez większą część dnia dorównywał nam tylko parkiet w Rydze, później dołączył Madryt.

Odreagowanie ostatnich spadków nie jest w stanie przybrać większej skali. Niedźwiedzie zdają się wykorzystywać każdy większy wzrost do pozbywania się akcji. Siła rynku wydaje się niezbyt wielka.

W poniedziałek bardzo wyraźnie widać było ścisły związek tego, co działo się na Wall Street, ze zmianami kursu euro do dolara.

Wczorajsza niezbyt udana sesja na Wall Street nie zniechęciła inwestorów do działania. Skoro nie udało się odbicie za oceanem, postanowili wybrać się na łowy w tereny trochę łatwiejsze do „ruszenia”, choć bardziej ryzykowne.

Prognozy walutowe, Giełda

Rynki finansowe działają normalnie

Hamuje ożywienie gospodarcze krajów rozwiniętych

Australia chłodzi koniunkturę podnosząc stopy

Fundusze inwestycyjne zyskały w pierwszym kwartale

Rośnie rentowność amerykańskich obligacji

Na parkietach giełdowych zapanowała euforia

WIG20 walczy z barierą 2,5 tys. pkt

Trwa dobra passa na parkietach giełdowych

Średnie i małe spółki coraz droższe

Lepsze nastroje w budownictwie

Dużo mniejsze obroty niż w piątek

Trzy wiedźmy na warszawskim parkiecie

Spada tempo ożywienia gospodarczego w USA

Łagodna korekta na warszawskim parkiecie

Wzrost przy dużych obrotach

WIG pozostaje w trendzie wzrostowym

Szansa na nowe szczyty indeksu WIG

Wyniki produktów strukturyzowanych w 2009 r.

Akcje drożeją mimo niepewności na rynku

Największe wzrosty na ukraińskiej giełdzie

Niewielka korekta na światowych parkietach

Jakie zyski przyniosły akcje z indeksu WIG20

Korekcyjny spadek złotego

Wypełnione akcjami portfele amerykańskich funduszy

Przesilenie na rynkach giełdowych

Coraz trudniej o wzrosty na GPW

Oczekiwana poprawa na rynku pracy w USA

Indeksy mozolnie pną się do góry

Niepokój na parkiecie przed piątkowymi danymi

Ranking funduszy inwestycyjnych - luty 2010

Udany początek marca na giełdzie

Zapowiada się kolejny miesiąc niepewności na giełdach

Niepokój przed podwyżkami stóp procentowych

Ceny domów w USA spadają wolniej

Kłopotów z odbiciem na giełdzie ciąg dalszy

Dobry początek tygodnia na giełdach

Powraca moda na fundusze inwestycyjne

Opadły emocje po decyzji Fed

Już rok trwa hossa na giełdach

Słabe wyniki funduszy inwestycyjnych w ostatnim roku

Najwięcej stracili właściciele akcji deweloperów

Rośnie apetyt na zyski

Inwestowanie w wartość

Private asset & Wealth management

Coraz śmielsze wzrosty

Silne wzrosty indeksów w Warszawie

Wyjątkowo słaba warszawska giełda

Wzrosty mogą być tylko korektą

Notowania dolara wpływają na rynki giełdowe

Inwestorzy doczekali się wzrostów