Jednym z najważniejszych dowodów w postępowaniu przed sądem, także w sprawach gospodarczych, poza dowodami z dokumentów, są zeznania świadków. Zasadą jest, że każdy, kogo zeznania są przydatne do rozstrzygnięcia sprawy może być świadkiem w postępowaniu przed sądem. Od tej zasady przepisy przewidują jednak wyjątki.
Mimo, że przepisy Kodeksu Postępowania Cywilnego nie zawierają definicji dokumentu, przyjmuje się, że dokumentem jest utrwalone, wyłącznie w formie pisemnej (niezależnie od materiału, na którym zostało sporządzone), uzewnętrznienie wszelkiego rodzaju spostrzeżeń, myśli, oświadczeń ludzkich, nadające się do wielokrotnego wykorzystania.
Każdy pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego a dodatkowo zawierać określone przez powoda zapisy jak: dokładne określenie żądania, przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie oraz właściwość sądu, a także w sprawach o prawa majątkowe – oznaczenie wartości przedmiotu sporu. To właśnie określenie wartości przedmiotu sporu, zwłaszcza w niektórych przypadkach może rodzić wiele problemów i negatywnych konsekwencji, chociażby dlatego, że często od wartości przedmiotu sporu uzależniona jest również wysokość wnoszonej przez powoda opłaty sądowej.