W czym szkolić trenerów

Strzelanie na ślepo

Mała adekwatność szkoleń EFS skłoniła wiele instytucji rządowych do wspierania edukacji istniejących na rynku trenerów. Istotnym elementem podnoszenia kwalifikacji stała się przede wszystkim umiejętność przeprowadzania analizy potrzeb szkoleniowych, od której - jak wiadomo - zależy powodzenie całego projektu. Jak pokazały raporty, oferta szkoleń z EFS była w dużej mierze niedostosowana do realiów społeczno-gospodarczych, przez co nie przyczyniła się do wzrostu zatrudnienia. Nie jest to jednak domena jedynie szkoleń zakontraktowanych. W dobie kryzysu wiele firm organizuje „egzotyczne” seminaria, które nie odpowiadają na konkretne potrzeby, a mają jedynie przyciągnąć zaciekawionych klientów. Dlatego też, dokształcanie się w identyfikacji potrzeb szkoleniowych powinno być ważnym elementem rozwoju każdego trenera. Tę umiejętność powinny usprawniać zwłaszcza osoby pracujące w korporacjach, gdzie rotacja pracowników i fuzje są częstymi zjawiskami.

Zobacz: Wybór firmy szkoleniowej

Autoprezentacja

Od dobrej prezencji wiele zależy, w tym także to, ile zapamiętają uczestnicy z naszych szkoleń. Sposobów aktywnej prezentacji zawsze warto się uczyć, niezależnie od posiadanych kwalifikacji. Nauka co chwila wymyśla nowy sposób dotarcia z informacją do odbiorców. Szkolenia te najczęściej mają charakter warsztatowy i zawierają mnóstwo praktycznych wskazówek dotyczących prezentacji materiału. Często uczą też badania, jaki kanał komunikacji będzie dla naszych odbiorców najlepszy (słuchowy, wizualny, itp.). Niektóre oferty zawierają też w sobie elementy kreacji wizerunku, w tym zasady dress codu, biznesowego savoir-vivre’u czy umiejętności udzielania publicznych wypowiedzi. Nierzadko proponuje się też trenerom warsztaty z emisji głosu oraz ćwiczenia logopedyczne. Oferta jest też zazwyczaj skrojona pod kątem specjalizacji. Trenerom biznesu dedykuje się choćby szkolenia z mowy ciała, czy wizerunku biznesowego.

Zobacz: BHP: szkolić, nie szkolić - oto jest pytanie

Na miękko i na twardo

Sposób, w jaki trener doskonali swój warsztat zawodowy, w dużej mierze zależy od rodzaju szkoleń, jakie prowadzi. Ogólnie można je podzielić na dwie kategorie - te „twarde” dotyczące wiedzy niezbędnej do wykonywania danej pracy (znajomość określonych teorii, prawa, procedur) oraz te „miękkie” - obejmujące umiejętności i kompetencje osobiste (komunikacja, negocjacje, inteligencja emocjonalna). Kształcenie trenerów prowadzących szkolenia „twarde” polega na zdobywaniu wiedzy poprzez kursy, seminaria, wykłady, w których duży akcent pada na przyswojenie teorii. Natomiast w przypadku szkoleń „miękkich” trenerzy zdobywają swoje kompetencje poprzez praktycznie działanie. Ich zajęcia najczęściej mają formę ćwiczeń, warsztatów, w których przeważają metody aktywizujące (drama, symulacje, gry integracyjne).