Środki trwałe są zdefiniowane w prawie bilansowym i prawie podatkowym w zbliżony sposób. W prawie bilansowym za środki trwałe uważa się rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zatem aby uznać dane składniki majątku za środki trwałe, powinny być one kontrolowane przez jednostkę, powinny posiadać wiarygodnie określoną wartość i powodować w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.
Definicja środków trwałych, ujęta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, jakie pojazdy, maszyny czy grunty muszą być amortyzowane. Jednakże przedsiębiorcy niejednokrotnie mają kłopot z takim sprzętem, który w rozumieniu potocznym powinien stanowić środek trwały firmy, jednak w praktyce nie spełnia jednego z podstawowych warunków - mianowicie odpowiedniej wartości.