Samochód firmowy nie będący środkiem trwałym

Jakie konsekwencje podatkowe spowoduje zakup samochodu firmowego, jeżeli przedsiębiorca ma zamiar sprzedać go przed upływem roku? Czy takie auto możemy zaliczyć do ewidencji środków trwałych?

Aby można było zakwalifikować środek transportu - samochód, do ewidencji środków trwałych wówczas wydatki na jego nabycie powinny być rozliczone w postaci odpisów amortyzacyjnych. Z kolei, amortyzacja jest możliwa, kiedy wartość początkowa środka transportu przekracza kwotę 3.500 zł, a okres używania samochodu (przewidywany przez podatnika) będzie dłuższy niż rok (art. 22a ust. 1 oraz 22d ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej ustawa o PIT). Wobec tego, przy kwalifikowaniu składników majątku do środków trwałych, jednym z decydujących kryteriów jest przewidywany okres ich używania dłuższy niż rok.

Polecamy: Wydatki na prywatny samochód właściciela firmy a koszty uzyskania przychodów

Zatem, jeżeli przedsiębiorca dla zakupionego samochodu wykorzystywanego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej oznaczył okres używania krótszy niż rok, przez co nie zaliczył go do środków trwałych, to wydatek poniesiony na zakup tego samochodu można zaliczyć jednorazowo w koszty w miesiącu oddania samochodu do używania. Jeżeli jednak po upływie roku samochód będzie nadal użytkowany przez firmę, obowiązkiem przedsiębiorcy będzie:

1. wprowadzić samochód do ewidencji środków trwałych, przyjmując go do ewidencji w cenie nabycia;
2. zmniejszyć koszt uzyskania przychodu o różnicę między ceną nabycia, a kwotą odpisów amortyzacyjnych przypadającą na okres ich dotychczasowego użytkowania;
3. rozpocząć regularną amortyzację;
4. wpłacić, w terminie do 20 dnia miesiąca na konto urzędu skarbowego kwotę odsetek liczonych od dnia zaliczenia w koszty wydatków na nabycie samochodu do dnia, w którym okres używania go przekroczył rok.

Zgodnie z art. 22e ust.1 ustawy o PIT przedsiębiorca musi dokonać tych czynność w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym upłynął rok od momentu nabycia samochodu.

Nasuwa się, więc pytanie jak prawidłowo ewidencjonować wydatki ponoszone na eksploatację takiego pojazdu. Odpowiedzi należy szukać w art. 23 ust. 1 pkt.46ustawt o PIT, który to określa, iż wydatki z tytułu używania samochodu nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, rozlicza się poprzez prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdów, czyli tzw. kilometrówki.

Wyznacznikiem wartości, którą przedsiębiorcy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przy zastosowaniu kilometrówki jest kwota wynikająca z pomnożenia liczby kilometrów faktycznie przejechanych przez stawkę za 1 km tzn. 0,8358 (dalej tzw. limit).

Polecamy: Wydatki na ubezpieczenie samochodu jako koszt uzyskania przychodu

Kosztami będą wszelkie wydatki, które są konieczne do bieżącego utrzymania pojazdu w stanie nadającym się do użytku zgodnie z jego przeznaczeniem. Wysokość tych wydatków ustala się na podstawie oryginalnych dowodów dokumentujących ich poniesienie, np. faktur VAT, rachunków, dowodów zapłaty ubezpieczenia, czy biletów parkingowych, itp. Wydatki poniesione na używanie pojazdu rozlicza się narastająco z miesiąca na miesiąc.

W każdym miesiącu porównuje się ich wartość z limitem wykazanym w ewidencji przebiegu pojazdu. W sytuacji, gdy kwota faktycznie poniesionych wydatków jest mniejsza lub równa limitowi, do kosztów uzyskania przychodów przyjmuje się wartość poniesionych wydatków. W przeciwnym wypadku - jeśli suma wydatków będzie wyższa od limitu, wówczas nadwyżka ponad limit nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w tym okresie rozliczeniowym.

W związku z rozliczaniem wydatków w sposób narastający, w miesiącach następnych będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki stanowiące nadwyżkę ponad limit wyliczony w kilometrówce w poprzednim miesiącu.

Agata Wasilik

Dowiedz się więcej z naszej publikacji

Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Obowiązki biur rachunkowych

Tylko teraz

89,00 zł

99,00 zł

Przejdź do sklepu