Konieczność zachowania przepisów o dobie pracowniczej
Co do zasady, ustalając rozkłady czasu pracy, pracodawca musi uwzględnić dobę pracowniczą. Przez dobę pracowniczą należy rozumieć 24 kolejne godziny, liczone od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy (art. 128 § 3 pkt 1 k.p.).
W harmonogramie czasu pracy pracownika przewidziano, że w środę ma on rozpocząć pracę o godzinie 9.00 (i pracować do godziny 17.00), a w czwartek ma rozpocząć pracę o godzinie 8.00 (i pracować do godziny 16.00). Jest to nieprawidłowe, ponieważ doba rozpoczęta w środę o godzinie 9.00 upływa dopiero o godzinie 9.00 w czwartek. Pracownik mógłby zatem mieć zaplanowaną pracę w czwartek o godzinie 9.00 lub późniejszej (np. 9.30 albo 10.00), ale nie o godzinie wcześniejszej.
reklama
reklama
Pracodawca nie może planować pracownikom pracy 2-krotnie w tej samej dobie pracowniczej. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy:
- w zakładzie pracy został wprowadzony ruchomy czas pracy albo jest on stosowany na pisemny wniosek pracownika,
- pracownik jest zatrudniony w systemie przerywanego czasu pracy.
Możliwość naruszania doby pracowniczej w wyniku stosowania ruchomego czasu pracy dopuszcza obowiązująca od 23 sierpnia 2013 r. nowelizacja przepisów o czasie pracy.
Wykonywanie pracy w ruchomym czasie pracy pozwala naruszać dobę pracowniczą.
Ruchomy czas pracy można wprowadzić w każdym systemie czasu pracy.
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Chcesz otrzymywać więcej aktualnych informacji? Zapisz się na nasz Newsletter!
Pracownicy chronieni
Ustalając rozkłady czasu pracy, należy także pamiętać o przepisach ochronnych dotyczących pewnych kategorii pracowników. W systemie równoważnego czasu pracy, w tym stosowanym w przypadkach, gdy jest możliwe jego wydłużenie do 16 lub 24 godzin na dobę (przy dozorze urządzeń, pilnowaniu, w strażach zakładowych), w systemie pracy w ruchu ciągłym oraz w systemie skróconego tygodnia pracy i w systemie pracy weekendowej czas pracy:
- pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia,
- pracownic w ciąży,
- pracowników opiekujących się dzieckiem do ukończenia przez nie 4. roku życia, bez ich zgody
– nie może przekraczać 8 godzin na dobę.
Wymienione grupy pracowników zachowują prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem ich wymiaru czasu pracy na skutek braku możliwości wykonywania pracy powyżej 8 godzin na dobę (art. 148 k.p.).