Zasiłek chorobowy z tytułu umowy zlecenia

Osoby zatrudnione na podstawie umowy zlecenia oraz osoby z nimi współpracujące, które podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, mogą także dobrowolne przystąpić do ubezpieczenia chorobowego.

Nie dotyczy to zleceniobiorców, którzy są uczniami gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, szkół ponadpodstawowych lub studentami w wieku do ukończenia 26 lat. Osoby te nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, dlatego nie mogą dobrowolnie przystąpić do ubezpieczenia chorobowego. Ubezpieczenie wypadkowe jest obowiązkowe, jeżeli zleceniobiorca wykonuje pracę w siedzibie lub miejscu prowadzenia działalności przez zleceniodawcę i podlega ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Redakcja poleca: Nowe umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne - PDF

Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych należy do płatnika składek, który musi dokonać zgłoszenia w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia.

Do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego zleceniobiorca przystępuje na swój wniosek i podlega temu ubezpieczeniu od dnia wskazanego we wniosku, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został złożony. Objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku wcześniejszego niż data złożenia tego wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia.

Prawo do zasiłku chorobowego dla zleceniobiorcy ustalają i wypłacają:

• płatnicy składek, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych - swoim ubezpieczonym w czasie trwania ubezpieczenia,
• ZUS - zleceniobiorcom, których płatnicy składek zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych oraz osobom uprawnionym do zasiłków za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia.

Umowa zlecenie czy umowa o dzieło? Najbardziej istotne różnice

Składka chorobowa 2015 r.

Okres wyczekiwania

Prawo do zasiłku chorobowego od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego, bez okresu wyczekiwania, mają zleceniobiorcy:

• którzy są absolwentami szkół lub szkół wyższych i przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych; za datę ukończenia szkoły przyjmuje się datę podaną w świadectwie, natomiast datą uzyskania dyplomu jest data znajdująca się na dyplomie, a więc data złożenia egzaminu dyplomowego;
• u których niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem w drodze do lub z pracy.

Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje od pierwszego dnia zwolnienia lekarskiego, niezależnie od długości okresu ubezpieczenia.

Pozostali zleceniobiorcy, którzy przystąpili do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, mają prawo do zasiłku chorobowego po 180. dniach okresu nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Okres ten jest okresem wyczekiwania na zasiłek chorobowy.

Do okresu wyczekiwania wlicza się poprzednie okresy podlegania ubezpieczeniu chorobowemu, obowiązkowe i dobrowolne, pod warunkiem że przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni. Jeżeli przerwa między okresami ubezpieczenia chorobowego jest dłuższa niż 30 dni, poprzednie okresy ubezpieczenia można doliczyć tylko wtedy, gdy przerwa była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.

W okresie wyczekiwania należy uwzględniać także okres niezdolności do pracy z powodu choroby, za który ubezpieczony nie otrzymał zasiłku chorobowego, ponieważ nie miał wymaganego okresu wyczekiwania. Okres ten jest traktowany na równi z okresem ubezpieczenia chorobowego.

Do okresu wyczekiwania nie zalicza się okresu, w którym osoba pozostawała zarejestrowana jako bezrobotna po 31 grudnia 1998 r. zarówno z prawem do zasiłku dla bezrobotnych, jak i bez tego prawa, ponieważ bezrobotni nie podlegają ubezpieczeniu chorobowemu.

Do okresu wyczekiwania nie zalicza się także okresu pobierania zasiłku chorobowego, zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego, przysługujących za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia.

Prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu ubezpieczenia chorobowego

---

Prawo do zasiłku w trakcie ubezpieczenia

Zasiłek chorobowy przysługuje zleceniobiorcom, którzy przystąpili dobrowolnie do ubezpieczenia chorobowego, mają co najmniej 180-dniowy okres ubezpieczenia chorobowego i zachorowali w czasie trwania tego ubezpieczenia.

Zleceniobiorca ma prawo do zasiłku chorobowego, jeżeli nieprzerwana niezdolność do pracy powstała w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, np. jeżeli ubezpieczony w dniu powstania niezdolności do pracy miał równolegle co najmniej dwa tytuły do ubezpieczeń, a podlegał ubezpieczeniu tylko z jednego tytułu.

Mimo że niezdolność do pracy z powodu choroby powstała przed objęciem ubezpieczeniem z tytułu umowy zlecenia, zleceniobiorca ma prawo do zasiłku chorobowego z tytułu umowy zlecenia już od daty objęcia ubezpieczeniem, ponieważ nieprzerwana niezdolność do pracy powstała w czasie ubezpieczenia chorobowego, któremu zleceniobiorca podlegał i ma 180 dni ubezpieczenia chorobowego.

Pracownik był zatrudniony na podstawie umowy o pracę do 30 kwietnia 2008 r. Zatrudnienie trwało 4 lata. Dodatkowo zawarł ze swoim pracodawcą umowę zlecenia na okres od 1 lutego do 30 czerwca 2008 r. Do 30 kwietnia 2008 r. podlegał obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu zatrudnienia. Do ubezpieczenia chorobowego z tytułu umowy zlecenia przystąpił dobrowolnie od 1 maja br. Zleceniobiorca chorował od 14 kwietnia do 23 maja 2008 r. Za okres od 14 do 30 kwietnia otrzymał wynagrodzenie chorobowe z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Natomiast za okres od 1 do 23 maja przysługuje mu zasiłek chorobowy z tytułu podlegania ubezpieczeniu chorobowemu jako zleceniobiorca.

Zleceniobiorca ma prawo do zasiłku chorobowego, jeżeli przystąpi do ubezpieczenia chorobowego od następnego dnia po ustaniu poprzedniego ubezpieczenia albo przystąpi do ubezpieczenia chorobowego po przerwie nie dłuższej niż 30 dni, pod warunkiem że między kolejnymi zwolnieniami lekarskimi nie było przerwy. Zleceniobiorca uzyska prawo do zasiłku, jeżeli ma wymagany okres co najmniej 180 dni ubezpieczenia.

Pracownik po 3 latach zatrudnienia rozwiązał umowę o pracę 31 marca 2008 r. W okresie zatrudnienia zawarł z innym pracodawcą umowę zlecenia na okres od 1 marca do 31 sierpnia 2008 r. Z tytułu wykonywania umowy zlecenia podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym od 1 kwietnia 2008 r. Do ubezpieczenia chorobowego z tytułu tej umowy przystąpił 23 kwietnia br. W okresie od 28 marca do 30 kwietnia br. chorował. Zleceniobiorca ma prawo do zasiłku chorobowego z umowy o pracę od 28 do 31 marca br., ponieważ niezdolność do pracy powstała w czasie innego ubezpieczenia (zatrudnienia) i trwa nieprzerwanie. Prawo do zasiłku chorobowego jako zleceniobiorca ma za okres od 23 do 30 kwietnia br. Przerwa w ubezpieczeniu chorobowym z tytułu zatrudnienia i z tytułu umowy zlecenia nie przekroczyła 30 dni, w związku z tym okres zatrudnienia zostanie zaliczony do okresu ubezpieczenia wymaganego do nabycia prawa do zasiłku chorobowego.

Wysokość zasiłku chorobowego dla przedsiębiorcy

Zasiłek chorobowy nie przysługuje zleceniobiorcy w następujących okolicznościach:

• popełnienia przez zleceniobiorcę umyślnego przestępstwa lub wykroczenia - w tym przypadku zleceniobiorca nie ma prawa do zasiłku chorobowego za cały okres trwania niezdolności do pracy (nawet orzeczony w kilku kolejnych zaświadczeniach lekarskich). Okoliczności te ustala się na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu;
• nadużycia alkoholu - zleceniobiorca traci prawo do zasiłku chorobowego za okres pierwszych 5 dni tej niezdolności. Lekarz potwierdza ten fakt kodem „C” w zaświadczeniu lekarskim lub okoliczność ta może być ustalona w innym trybie, np. w postępowaniu powypadkowym;
• wykonywania pracy zarobkowej - zleceniobiorca traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres objęty zaświadczeniem lekarskim, w czasie którego stwierdzono, że wykonuje pracę zarobkową lub wykorzystywał to zwolnienie niezgodnie z jego celem. Podstawą do pozbawienia prawa do zasiłku chorobowego jest protokół z kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy;
• sfałszowania zwolnienia - w takiej sytuacji zasiłek chorobowy nie przysługuje za cały okres objęty zwolnieniem lekarskim, a w przypadku dokonania wypłaty zasiłek ten zleceniobiorca ma obowiązek zwrócić. Jeżeli zleceniodawca, który otrzymał zwolnienie lekarskie, podejrzewa, że zostało sfałszowane, powinien zwrócić się do lekarza, który je wystawił, o wyjaśnienie;
• aresztu - zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy, które przypadają w czasie pobytu w areszcie tymczasowym lub odbywania kary pozbawienia wolności.

Zasiłek chorobowy po rozwiązaniu umowy zlecenia

Zasiłek chorobowy przysługuje także po ustaniu tytułu ubezpieczenia, jeżeli zleceniobiorca stał się niezdolny do pracy:

• w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego i niezdolność ta trwa nieprzerwanie po ustaniu tytułu ubezpieczenia,

• jeżeli niezdolność do pracy trwała co najmniej 30 dni i powstała nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia,

• jeżeli niezdolność do pracy trwała co najmniej 30 dni i powstała nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia, jeżeli była spowodowana chorobą zakaźną lub inną chorobą, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby (oznaczoną w zaświadczeniu lekarskim kodem „E”).

Zbieg tytułów ubezpieczenia: zlecenie i własny biznes

---

Zleceniobiorcy przysługuje zasiłek chorobowy za okres po ustaniu ubezpieczenia chorobowego pod warunkiem, że ustał tytuł ubezpieczenia chorobowego.

Jeżeli osoba zgłosiła wniosek o wyłączenie z dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, ale nadal wykonuje umowę zlecenia lub współpracuje przy wykonywaniu umowy zlecenia, która jest tytułem do objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi, to zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres po ustaniu ubezpieczenia chorobowego.

Zasiłek chorobowy za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje, jeżeli zleceniobiorca:

• ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy,

• kontynuuje działalność zarobkową lub podjął działalność zarobkową, która stanowi tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewnia prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby,

• podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników,

• nie nabył prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia ze względu na brak wymaganego okresu wyczekiwania,

• jest uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych,

• jest uprawniony do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego.

Prawo do zasiłku macierzyńskiego podczas zawieszonej działalności

Okres wypłaty zasiłku

Zleceniobiorcom przysługuje tak jak innym ubezpieczonym zasiłek chorobowy za każdy dzień orzeczonej niezdolności do pracy z powodu choroby, nie wyłączając dni wolnych od pracy. Przysługuje on przez okres trwania niezdolności do pracy, jednak nie dłużej niż przez 182 dni, natomiast jeżeli przyczyną niezdolności do pracy jest gruźlica, zasiłek chorobowy przysługuje przez 270 dni.

Osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia nie mają prawa do wynagrodzenia chorobowego za 33 dni w roku kalendarzowym na podstawie art. 92 Kodeksu pracy. Od pierwszego dnia niezdolności mają prawo do zasiłku chorobowego.

Do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, nawet jeżeli zostały spowodowane różnymi chorobami. Do jednego okresu zasiłkowego wlicza się także okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa między ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.

---

Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy orzeczonej niezdolności do pracy, za które przysługuje zasiłek chorobowy, oraz okresy, za które zleceniobiorca nie ma prawa do zasiłku chorobowego, gdyż niezdolność do pracy została spowodowana:

• umyślnym przestępstwem lub wykroczeniem popełnionym przez ubezpieczonego,

• nadużyciem alkoholu,

• wykonywaniem przez ubezpieczonego w czasie zwolnienia lekarskiego pracy zarobkowej albo wykorzystywaniem zwolnienia w sposób niezgodny z jego celem.

Do okresu zasiłkowego nie należy wliczać okresów przypadających w czasie:

• wyczekiwania na prawo do zasiłku,

• tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności.

Umowa zlecenie z młodocianym

Wysokość zasiłku zleceniobiorcy

Zasiłek chorobowy przysługuje zleceniobiorcy w wysokości 80% podstawy wymiaru, a za okres pobytu w szpitalu w wysokości 70% podstawy.

Zasiłek przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru (również za okres pobytu ubezpieczonego w szpitalu), gdy niezdolność do pracy:

• przypada w okresie ciąży (kod „B” w zwolnieniu lekarskim lub odrębne zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży),

• powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy (karta wypadku w drodze do lub z pracy, a w przypadku późniejszych następstw chorobowych w wyniku wcześniej stwierdzonego wypadku - zaświadczenie wystawione przez lekarza),

• powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów lub poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów (zaświadczenie lekarskie wystawione na zwykłym blankiecie).

Zasiłek w wysokości 100% podstawy wymiaru przysługuje z ubezpieczenia wypadkowego.

Zleceniobiorca ma obowiązek dostarczyć płatnikowi składek zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA nie później niż w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania. Przy obliczaniu terminu 7 dni przewidzianego na dostarczenie zaświadczenia nie należy uwzględniać dnia, w którym zleceniobiorca otrzymał zaświadczenie.

Zleceniobiorcy, którzy są niezdolni do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, powinni dostarczyć zaświadczenie lekarskie w terminie 7 dni do właściwej jednostki ZUS.

Dostarczenie zwolnienia lekarskiego po upływie 7 dni powoduje obniżenie o 25% wysokości zasiłku przysługującego za okres od 8. dnia orzeczonej na zwolnieniu niezdolności do pracy do dnia dostarczenia zaświadczenia lekarskiego. Nie należy obniżać zasiłku chorobowego, jeżeli niedostarczenie zaświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego.

Jak rozwiązać umowę zlecenia i umowę o dzieło?

Podstawa wymiaru zasiłku

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego zleceniobiorcy ustala się na podstawie przychodu uzyskanego za 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym zachorował. W przypadku powstania niezdolności do pracy przez upływem tego okresu podstawę wymiaru przysługującego mu zasiłku stanowi przeciętny miesięczny przychód z faktycznego okresu ubezpieczenia, za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia.

Przychodem, który należy uwzględnić w podstawie wymiaru zleceniobiorcy, jest kwota podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe:

• po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% tej podstawy - przychód za okres do 30 czerwca 2007 r.,

• po odliczeniu kwoty odpowiadającej 15,71% tej podstawy - przychód za okres od 1 lipca do 31 grudnia 2007 r.,

• po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tej podstawy - przychód za okres po 31 grudnia 2007 r.

---

W przypadku zleceniobiorców, dla których podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jest uzyskany przychód lub wynagrodzenie i przychód ten zostanie wypłacony w okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2007 r., przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku ten przychód należy pomniejszyć o kwotę odpowiadającą 15,71% podstawy wymiaru składek, nawet jeżeli przychód ten przysługuje za okres sprzed 1 lipca 2007 r. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do przychodu uzyskanego po 31 grudnia 2007 r., pomniejszając podstawę wymiaru składek o kwotę odpowiadającą 13,71% tej podstawy.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego ustala się w taki sam sposób pomniejszając zawsze o łączną kwotę składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, nawet jeżeli zleceniobiorca nie przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.

Jeśli zleceniobiorca zachoruje w pierwszym miesiącu kalendarzowym ubezpieczenia chorobowego, to do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się przychód, jaki zleceniobiorca uzyskał w tym miesiącu.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego w pierwszym miesiącu ubezpieczenia stanowi przychód, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tej podstawy. W taki sposób podstawę wymiaru oblicza się dla osób:

• które opłacają składki od minimalnego wynagrodzenia za pracę - zadeklarowany przychód,

• dla których odpłatność za wykonywanie umowy określono kwotowo - jest to kwota przychodu określona w umowie, przypadająca na pierwszy miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia chorobowego,

• dla których odpłatność za wykonanie umowy określono w kwotowej stawce godzinowej, akordowej albo prowizyjnie - jest to kwota przeciętnego miesięcznego przychodu innych ubezpieczonych, z którymi płatnik składek zawarł takie same lub podobne umowy, z miesiąca, w którym powstało prawo do zasiłku. Jeżeli u płatnika składek nie ma innych ubezpieczonych, których przychód mógłby zostać przyjęty przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku dla ubezpieczonego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi osiągnięty przez tego ubezpieczonego przychód bez uzupełniania.

Podstawa wymiaru zasiłku po urlopie wychowawczym

Niepełne miesiące pracy

Ustalając dla zleceniobiorcy podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, nie należy uzupełniać przychodu za poszczególne miesiące. Jeśli więc w którymś z miesięcy przyjmowanych do podstawy przychód zleceniobiorcy uległ zmniejszeniu w związku z pobieraniem w tym czasie zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego albo odbywania ćwiczeń wojskowych:

• należy wyłączyć przychód za miesiące, w których zleceniobiorca wykonywał pracę przez mniej niż połowę miesiąca,

• należy przyjąć przychód za miesiące, w których zleceniobiorca wykonywał pracę przez co najmniej połowę miesiąca.

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego zleceniobiorcy należy uwzględniać przychód w faktycznej wysokości, bez uzupełniania.

Pytania i odpowiedzi

(?) Osoba, którą zatrudniamy na podstawie umowy zlecenia, podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu. Po roku opłacania składki na to ubezpieczenie złożyła wniosek o wyłączenie jej z ubezpieczenia chorobowego od 1 kwietnia br. Przyniosła zwolnienie lekarskie na okres od 7 kwietnia do 9 maja br. Czy w tym przypadku możemy jej wypłacić zasiłek chorobowy?

Osoba ta nie ma prawa do zasiłku chorobowego, mimo że zachorowała w ciągu 7 dni od ustania ubezpieczenia chorobowego i chorowała ponad 30 dni. Zasiłek chorobowy przysługuje po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, a nie po ustaniu ubezpieczenia m.in. z powodu własnej decyzji o wyłączeniu z tego ubezpieczenia. W przypadku tego zleceniobiorcy tytuł ubezpieczenia nie ustał - umowa zlecenia nie została rozwiązana, ustało jedynie na jego wniosek ubezpieczenie chorobowe.

(?) Jesteśmy zakładem pracy uprawnionym do wypłacania świadczeń chorobowych pracownikom. Jeden ze zleceniobiorców wykonywał w naszym zakładzie umowę zlecenia w okresie od 1 września 2006 r. do 31 grudnia 2007 r. 10 stycznia br. podpisaliśmy z nim kolejną umowę zlecenia. Z tytułu tych umów podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu. 21 kwietnia br. zachorował. Czy zleceniobiorca ma prawo do zasiłku chorobowego? Czy podstawę wymiaru zasiłku chorobowego należy ustalić z okresu 12 miesięcy?

Zleceniobiorca ma prawo do zasiłku chorobowego, ponieważ ma wymagany okres wyczekiwania na zasiłek chorobowy - do tego okresu należy doliczyć okres poprzedniego podlegania ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu umowy zlecenia, ponieważ przerwa między okresami ubezpieczenia nie przekroczyła 30 dni (wynosi 10 dni).

Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego jest ustalana z okresu nieprzerwanego ubezpieczenia. Między kolejnymi okresami ubezpieczenia była przerwa, w związku z czym do podstawy wymiaru zasiłku nie można przyjąć przychodu za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy. Do podstawy wymiaru zasiłku należy przyjąć przychód za okres nieprzerwanego ubezpieczenia z pełnych kalendarzowych miesięcy, tj. z lutego i marca br.

(?) Od 2 lat zatrudniamy zleceniobiorcę. Dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu podlega od początku wykonywania zlecenia. Chorował w okresie od 2 do 11 kwietnia br. W okresie ubezpieczenia chorobowego zleceniobiorca pobierał zasiłek chorobowy od 9 maja do 21 czerwca 2007 r. oraz od 26 października do 4 listopada 2007 r. Jak należy ustalić podstawę wymiaru zasiłku chorobowego?

Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy przyjąć przeciętny miesięczny przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, tj. za okres od kwietnia 2007 r. do marca 2008 r. W podstawie wymiaru zasiłku nie należy uwzględniać przychodu za maj i czerwiec 2007 r., tj. za miesiące, w których zleceniobiorca chorował i wykonywał pracę przez mniej niż połowę miesiąca.

Przychód za październik i listopad 2007 r. należy przyjąć do podstawy wymiaru zasiłku w wysokości faktycznej, bez uzupełniania, ponieważ w tych miesiącach zleceniobiorca wykonywał pracę przez więcej niż połowę miesiąca.

Podstawę wymiaru zasiłku będzie stanowiła suma kwot przychodu za kwiecień, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2007 r. oraz styczeń, luty i marzec br., podzielona przez 10.

• art. 3, art. 4, art. 6-9, art. 11-17, art. 48-50, art. 57 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.),

• art. 8 ust. 2a, art. 11 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2007 r. nr 11, poz. 74, ze zm.),

• art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 7-9 ust. 2 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (DzU nr 199, poz. 1673 ze zm.).

Bogusław Nowakowski

specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych