Gospodarowanie kredytem handlowym w firmie cz. II.

Wypracowanie procedur weryfikacji wiarygodności, to często proces na lata. Co więcej, to proces ciągły. To znaczy, że jak już dopracujemy się właściwego systemu, to i tak należy na bieżąco sprawdzać i weryfikować jego przydatność w danym czasie. Procedurą najprostszą i chyba najbardziej rozpowszechnioną (kto wie czy nie słusznie, pomimo jej licznych wad) jest zapewne warunek kilku zakupów gotówkowych i przejście na odroczone terminy płatności. Jeżeli się ta procedura sprawdza, to nie ma powodu jej negowania. Często jednak się nie sprawdza i trzeba sięgać po narzędzia bardziej złożone.

3. Procedury weryfikacyjne, stosowane w celu sprawdzenia wiarygodności kredytowej klientów?

Marzeniem by było, mieć możliwość oceny zdolności kredytowej firmy klienta w oparciu o uzyskane, aktualne, dane księgowe. Wyliczone na tej podstawie niektóre wskaźniki płynności; zdolności do spłaty zobowiązań; wskaźnik "Z" Altmana czy Wilcoxa-Gamblera, odpowiednio zestawione i zinterpretowane, będą bardzo dobrą podstawą do wnioskowania. Są one opisane przeze mnie we wcześniejszych tekstach, więc nie będziemy tu ich powtarzać. Jednak patrząc realistycznie, mamy raczej małe szanse na uzyskanie takich informacji, szczególnie w przypadku firm małych i średnich. W przypadku firm większych, dane publikowane są, na ogół, z tak dużym opóźnieniem, że ich przydatność do bieżącej oceny, nie jest zbyt wysoka.

W tej sytuacji, w moim przekonaniu, najlepsze wyniki uzyskuje się stosując kombinacje "białego wywiadu", wspartego informacją pośrednią, płynącą z wypracowanych przez nas "punktów bazowych", które zawsze staramy się wywoływać i interpretować zgodnie z przyjętą logiką. Oczywiście, do dyspozycji są też wywiadownie gospodarcze, które zawodowo zajmują się weryfikacją wiarygodności firm.

Gospodarowanie kredytem handlowym w firmie cz. I.

Przez "biały wywiad" rozumiem wszystkie, ogólnie dostępne, informacje, po które można sięgnąć, jeśli się tylko zechce. A więc, będą to dokumenty rejestrowe; opublikowane sprawozdania; notatki prasowe; dokumenty (w tym finansowe) przedłożone przez klienta, wreszcie to, co sami możemy zobaczyć osobiście lub usłyszeć w opinii obiegowej, tak zwanego, "środowiska" lub od samego klienta, oraz inne. Na przykład informacje pośrednie uwiarygodniające lub nie, wcześniejsze twierdzenia klienta. Miałem przypadek, gdzie klient firmy, dla której pracowałem, wręcz powoływał się na kompletny brak problemów z inkasowaniem wierzytelności, a jednocześnie był stałym klientem, uznanej w środowisku, kancelarii prawnej, specjalizującej się w dochodzeniu roszczeń, o której nie wspomniał uwiarygodniając swój brak problemów płatniczych z odbiorcami. W innym przypadku, przygotowując się do rozmów biznesowych, przeczytałem o incydencie z nieludzkim traktowaniem psa na jednej z posesji mojego potencjalnego klienta i jego tłumaczeniem zaistniałej sytuacji, podanym do prasy. W połączeniu, z obserwowanym zachowaniem w trakcie spotkania, w gruncie rzeczy, cieszyłem się, że rozmowy skończyły się niczym, a sam nie miałem motywacji, by to zmieniać.

Porozmawiaj na Forum