Jak może reklamować się przedsiębiorca?

Ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 roku o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 171, poz. 1026 dalej jako "ustawa") oddaje w ręce konsumentów, których interes został naruszony w wyniku zastosowania nieuczciwej praktyki rynkowej, bardzo dogodne narzędzie ochrony swoich praw w postaci uprawnienia do wniesienia skargi.

W skardze tej konsument może żądać:

- zaniechania nieuczciwej praktyki,
- usunięcia jej skutków,
- naprawienia wyrządzonej szkody,
- unieważnienia zawartej umowy z obowiązkiem zwrotu świadczeń przez strony oraz zwrotu przez przedsiębiorcę kosztów związanych z nabyciem produktu.

Dodatkowo konsument może zażądać złożenia odpowiedniego oświadczenia przez przedsiębiorcę oraz zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej, ochroną dziedzictwa narodowego lub ochroną konsumentów.

Co istotne,  wystarczy, że konsument wystąpi do sądu przeciw przedsiębiorcy o stosowanie nieuczciwych praktyk rynkowych, a to na przedsiębiorcy spoczywać będzie obowiązek udowodnienia, że takowych nie stosuje.

Zobacz: Postępowanie upadłościowe wobec emitentów obligacji - porada

Co więcej ustawa rozszerza dotychczasowe pojęcie przedsiębiorcy. Zgodnie z treścią przepisu z art. 2 ust. 1 ustawy za przedsiębiorców uznaje się nie tylko te podmioty, które wykonują działalność gospodarczą i zawodową, ale również podmioty działające w ich imieniu lub na ich rzecz.

Ponadto, wedle ustawy, aby ktoś był uznany za przedsiębiorcę, nie musi prowadzić działalności zorganizowanej ani ciągłej wystarczy bowiem cecha „zarobkowości”. Tak wiec ustawie, potencjalnie podlega szeroki krąg podmiotów. Za przedsiębiorcę podlegającego regulacjom przeciwdziałającym nieuczciwym praktykom rynkowym można będzie uznać osobę zawierająca jakąkolwiek pojedynczą umowę sprzedaży, w której wyniku będzie chciała sprzedać coś z zyskiem choćby nie był przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy.

Dochodzenie roszczeń przez konsumenta jest ułatwione również z tego powodu, że to na przedsiębiorcy spoczywa ciężar wykazania, iż dana praktyka nie stanowi nieuczciwej praktyki rynkowej wprowadzającej w błąd.

Co może być zatem uznane za nieuczciwą praktykę rynkową? Jak czytamy w art. 2 pkt 4 ustawy przez praktyki rynkowe rozumie się działanie lub zaniechanie przedsiębiorcy, sposób postępowania, oświadczenie lub informację handlową, w szczególności reklamę lub marketing, bezpośrednio związane z promocją lub nabyciem produktu przez konsumenta.

Praktyka rynkowa stosowana przez przedsiębiorców jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta, zarówno przed zawarciem umowy, w trakcie jej zawierania, jak i po jej zawarciu.