Jak obniżyć podatek VAT od przychodów z tytułu najmu?
REKLAMA
REKLAMA
Inwestowanie w lokale użytkowe i „condohotele” zyskuje na popularności. W dobie dużej niepewności i zmienności na rynkach finansowych nieruchomości są postrzegane jako bezpieczna lokata kapitału. Lokale użytkowe wciąż generują zyski wyższe niż inflacja, stanowią więc poważną konkurencję dla lokat bankowych. Czy takie inwestycje lepiej realizować jako osoba fizyczna, czy otworzyć w tym celu działalność gospodarczą?
REKLAMA
Inwestycja w „condohotel”/„aparthotel”:
- System polega na kupnie prawa własności do apartamentu w hotelu.
- Kupując lokal, nabywca staje się jego właścicielem i wpisany zostaje w odrębnej księdze wieczystej.
- Operator hotelu podpisuje z nabywcą wieloletnią umowę najmu, oferując często z góry określony poziom czynszu.
- Przeważnie koszty, związane z remontami, utrzymaniem i eksploatacją pokoju hotelowego pokrywa zarządca.
- Od zysków z wynajmu należy zapłacić podatek:
- osoba fizyczna w formie ryczałtu od przychodów (8,5%) lub na zasadach ogólnych (18 i 32% dochodu),
- prowadzący działalność na zasadach ogólnych lub 19% od dochodu (podatek liniowy),
- od ceny nabycia brutto apartamentu możliwe jest uzyskanie zwrotu podatku VAT.
Powyższe zasady odnoszą się też do zakupu lokalu użytkowego pod wynajem, z wyjątkiem punktów 3 i 4.
REKLAMA
Do analizy przyjęto inwestora, który z tytułu umowy o pracę otrzymuje wynagrodzenie na poziomie 10 tys. zł netto miesięcznie. Myśli o zakupie lokalu użytkowego o wartości brutto 1 miliona złotych. Lokal ten może generować dochód na poziomie 72 tys. zł netto rocznie.
Przyszły właściciel powinien więc podjąć decyzję, czy chce zostać czynnym podatnikiem VAT oraz w jaki sposób będzie opodatkowywał przychód – czy będzie płacić ryczałt (8,5%), czy wliczy ten dochód do podatku, płaconego według skali (18 i 32%), czy raczej wybierze podatek liniowy (19%).
Sposób na odzyskanie podatku VAT
Przedsiębiorca przed zakupem lokalu użytkowego powinien zastanowić się nad złożeniem w urzędzie skarbowym zgłoszenia rejestracyjnego (VAT-R). Powód? Kupując nieruchomość opodatkowaną tym podatkiem, można ubiegać się o jego zwrot. W przypadku lokalu o wartości brutto 1 mln złotych, aż 187 tys. zł stanowi podatek VAT. Urząd skarbowy powinien zwrócić nabywcy podatek od 60 do 180 dni od momentu złożenia deklaracji podatkowej.
Właściciel zarejestrowany jako podatnik VAT będzie musiał wystawiać najemcy faktury za czynsz. W umowach czynsz jest zazwyczaj określany w wartościach netto plus VAT (najemcami lokali użytkowych są często podatnicy VAT, dla których naliczony VAT pozostanie neutralny, ze względu na przysługujące im prawo do odliczenia). Łączna kwota trafia na konto właściciela wynajmowanej nieruchomości.
Podatek trzeba odprowadzić do urzędu skarbowego. Jego wartość może zostać obniżona poprzez odliczanie podatku VAT-u z faktur kosztowych w danym okresie rozliczeniowym.
Zwolnienie z podatku VAT
REKLAMA
Najem lokalu użytkowego co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i to niezależnie od tego, czy wynajmujący ma zrejestrowaną działalność gospodarczą. Ustawa o VAT na własne potrzeby definiuje działalność gospodarczą, stanowiąc jednocześnie, że ten, kto ją wykonuje, jest podatnikiem VAT.
Działalność gospodarcza dla VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach, wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.
Wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego. Natomiast wynajmując lokal użytkowy można skorzystać wyłącznie ze zwolnienia podmiotowego. Jest ono przewidziane dla tych osób, których sprzedaż w poprzednim roku nie przekroczyła 150 000 zł.
Osoby, które rozpoczynają działalność w trakcie roku, obliczają tę kwotę proporcjonalnie do liczby miesięcy, które pozostały w danym roku.
Zwolnienie ma dwa końce – z jednej strony pozwala wynajmować bez konieczności doliczania VAT-u, ale z drugiej strony pozbawia prawa do odliczenia.
Sposób opodatkowania
Kolejną decyzją, jaką należy podjąć, jest wybór pomiędzy wynajmowaniem lokalu użytkowego jako osoba fizyczna lub jako przedsiębiorca. Decyzja ta niesie za sobą duże konsekwencje podatkowe. Podatnik, który nie założy firmy, może rozliczać dochód na zasadach ogólnych (opodatkowanie według skali podatkowej: 18% i 32%) lub skorzystać z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (8,5%).
Ci, którzy mają działalność, mogą wybrać opodatkowanie według skali podatkowej (18% i 32%) lub według stawki liniowej (19%).
Zmniejszenie podatku ze względu na koszty
Warto przypomnieć, że jedynie w przypadku ryczałtu podstawą do obliczenia podatku jest przychód. W pozostałych w/w systemach podstawą opodatkowania pozostaje dochód, a więc przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania.
Do nich można zaliczyć na przykład: amortyzację lokalu, koszty wyposażenia i remontów, czynsze płacone do spółdzielni lub wspólnoty oraz odsetki od kredytu, zaciągniętego na zakup nieruchomości.
Właściciel, który przewiduje, że w danym roku podatkowym jego koszty będą równe przynajmniej połowie osiąganego przychodu, powinien zastanowić się nad metodami, opodatkowującymi dochód. Wtedy bowiem faktycznie zapłacony podatek według skali lub liniowy może być niższy niż kwota 8,5% przychodu, naliczana w formie ryczałtu.
Przeczytaj także: Inwestycja w „condohotel” i „aparthotel” w pigułce – porada
Niebezpieczeństwo, związane z ryczałtem
Jeśli podatnik uzyskuje jedynie dochody z tytułu wynajmu lokali użytkowych, a metoda jego działania wskazuje, że zajmuje się tym w sposób zorganizowany i ciągły, fiskus może uznać, że jest to jego działalność główna i podważyć możliwość stosowania ryczałtu do opodatkowania przychodu z tytułu najmu, traktując podatnika jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą w myśl ustawy o podatku dochodowym.
Przyjęto ponadto, że nabywca jest podatnikiem VAT, a koszty uzyskania przychodu stanowi podatek od nieruchomości (dla lokalu o powierzchni 100 m kw. został on oszacowany na 2,5 tys. zł) i amortyzacja (20,3 tys. zł rocznie, czyli 2,5% od wartości netto nieruchomości). Lista kosztów mogłaby być poszerzona jeszcze o opłatę za użytkowanie wieczyste, czynsz na rzecz spółdzielni lub wspólnoty oraz ubezpieczenie lokalu.
Jak jednak wynika z doświadczeń doradców finansowych, powszechna jest praktyka obciążania większością kosztów najemcy. Dzięki zastosowaniu odpowiednich zapisów w umowie najmu, ciężar ekonomiczny tych opłat może ponosić najemca.
Rozważone zostaną dwa przypadki. W pierwszym całą cenę lokalu pokryje nabywca gotówką, a w drugim skorzysta on z finansowania bankowego.
Polecamy serwis: Kredyty
Przy niskich kosztach warto wybrać ryczałt
Podatnik, który nie korzysta z kredytu, musi liczyć się z zapłatą podatku na zasadach ryczałtu na poziomie 6,1 tys. zł rocznie (8,5% od przychodu na poziomie 72 tys. zł). W przypadku opodatkowania dochodów według skali (18 i 32%), uzyskując dodatkowy przychód z wynajmu podatnik musiałby zapłacić 15,7 tys. zł podatku rocznie. Według skali liniowej należny podatek wyniósłby natomiast 9,3 tys. zł.
Ponosząc więc koszty uzyskania przychodu na poziomie 22,8 tys. zł rocznie wobec przychodu na poziomie 72 tys. zł, warto rozliczać się ryczałtem. Najmniej opłacalne byłoby natomiast rozliczanie się za pomocą skali podatkowej.
Warto przypomnieć, że w rozważanym przypadku podatnik osiąga dochód netto z tytułu umowy o pracę na poziomie 120 tys. zł rocznie. W efekcie każda dodatkowa złotówka dochodu z tytułu wynajmu lokalu będzie w jego przypadku opodatkowana stawką 32%, gdyby wybrał on opłacanie podatku na zasadach ogólnych (18 i 32%).
Stawka liniowa
W przypadku przedsiębiorcy stosowanie stawki liniowej opłaca się, gdy roczny dochód do opodatkowania wynosi przynajmniej 97 tys. zł. W tym momencie podatek należny, obliczony według skali (18 i 32%), jest zbliżony do tego 19-procentowego.
Wysokie koszty skłaniają do opodatkowania dochodu
Gdyby jednak nabywca przy zakupie skorzystał z kredytu na 30 lat, oprocentowanego na 7,2% w skali roku i w kwocie 500 tys. zł, to do wyżej wymienionej listy kosztów uzyskania przychodów można by było zaliczyć jeszcze odsetki od zaciągniętego długu. W pierwszym roku wynosiłyby one 35,8 tys. zł. W efekcie dochód do opodatkowania przyjąłby wartość 13,3 tys. zł.
Podatek należny PIT od dodatkowych dochodów z tytułu wynajmu, przy zastosowaniu zasad ogólnych (18 i 32%), wyniósłby około 4,3 tys. zł. Jeszcze mniej, bo tylko 2,5 tys. zł, należałoby się fiskusowi od podatnika, naliczającego podatek według stawki liniowej 19%. Obie formy opodatkowania byłyby więc atrakcyjniejszymi formami rozliczenia z fiskusem niż ryczałt od przychodów, który wynosiłby 6,1 tys. zł.
Powyższe wnioski mają charakter przykładowy i poglądowy. Przy innych uwarunkowaniach (ze szczególnym uwzględnieniem poziomu kosztów i przychodów) zupełnie inne rozwiązania podatkowe mogą okazać się optymalne. Zawsze jednak powinieneś zastanowić się nad wysokością podatku VAT i porównać go z ryczałtem.
Artur Wach, Lion’s House
Katarzyna Rola-Stężycka, Tax Care
Bartosz Turek, Home Broker
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.