Jak obliczyć atrakcyjność inwestycyjną na tle ryzyka danego kraju?

Atrakcyjności inwestycyjnej nie można jednak rozpatrywać w oderwaniu od ryzyka, charakterystycznego dla inwestowania w danym kraju. Wskaźniki, charakteryzujące poszczególne państwa, należy rozpatrywać pod kątem tych dwóch cech.

Z reguły wskaźnik PEG używany jest do oceny pojedynczych spółek. Zamiast wskaźnika C/Z dla spółki możemy podstawić do wzoru wskaźnik dla głównego indeksu akcji giełdy, funkcjonującej w danym kraju. Natomiast w miejsce oczekiwanego tempa wzrostu zysków spółki można umieścić we wzorze prognozowaną, średnią, roczną stopę wzrostu PKB. Tym sposobem uzyskamy ocenę atrakcyjności inwestycyjnej konkretnego kraju. Im niższy, czyli nieujemny, jest odczyt wskaźnika, tym lepsze są perspektywy dla wzrostu cen akcji przedsiębiorstw notowanych w danym państwie. Analitycy Expandera oszacowali wskaźnik PEG dla 38 państw. Na poczet wyliczeń przyjęto podawany przez agencję Bloomberg wskaźnik cen akcji do prognozowanych zysków na koniec 2011 roku. Natomiast średnioroczne tempo wzrostu PKB zostało oszacowane na podstawie prognoz Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) na lata 2011-2015. Tabela nr 1 przestawia wskaźniki PEG dla państw wschodzących i rozwiniętych.

Dowiedz się także: W co warto było inwestować za granicą w 2010 roku?

Rozważając inwestycję w akcje wybranego kraju, powinniśmy wziąć pod uwagę zarówno perspektywy wzrostu gospodarki jak i ryzyko kraju. Wiarygodność ekonomiczna państwa wywiera wpływ nie tylko na rynek obligacji skarbowych, ale również na koniunkturę gospodarczą i inne rynki finansowe. Dlatego też przygotowany ranking atrakcyjności inwestycyjnej warto poszerzyć o ocenę gospodarek pod względem ryzyka. Analitycy Expandera wykorzystali do oszacowania ryzyka sześć kategorii ekonomicznych, przyznając im zróżnicowane wagi. Największy wpływ na końcowy wynik rankingu mają oceny wiarygodności kredytowej, nadawane przez agencje ratingowe Standard&Poors, Moodys i Fitch (waga 30%) oraz notowania CDS (credit default swap) – waga 25%. Dane te z jednej strony obrazują opinie ekspertów, oceniających wiarygodność ekonomiczną poszczególnych państw, a z drugiej uwzględniają aktualne nastroje rynkowe (CDS). Wpływ notowań CDS na końcowy rezultat obliczanego rankingu jest niższy od ratingów agencji ze względu na fakt, iż nie są one notowane dla wszystkich, uwzględnionych w analizie państw. Najniższą wagę przyznano pozycji dług publiczny, gdyż trudno o dostęp do aktualnych czy też prognozowanych danych, obliczonych według jednolitej metodologii. Dla celów analizy wykorzystano publikacje CIA Factbook, w której wskazana została procentowa wysokość długu publicznego w stosunku do PKB na rok 2009. Z powodu dosyć nieaktualnych danych waga długu publicznego w przygotowanym zestawieniu wynosi tylko 5%. Udział deficytu na rachunku bieżącym (prognoza 2010 rok), deficytu budżetowego (prognoza 2010) oraz inflacji (dostępna za ostatni opublikowany miesiąc 2010 roku) są do siebie zbliżone i wynoszą 13-14%.