Egzekucja czynności niezastępowalnych

Nie można wyliczyć wszystkich czynności niezastępowalnych, gdyż nie istnieje ich zamknięty katalog. Tytułem przykładu można podać, iż czynnością niezastepowalną jest publiczne przeproszenie, podpisanie dokumentu, dopuszczenie do pracy, wydanie świadectwa pracy czy wyjawienie miejsca przechowywania rzeczy.

Wierzyciel złożył do komornika tytuł wykonawczy wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji: kwoty 300 zł tytułem zaległego wynagrodzenia i wydania świadectwa pracy. Komornik przystąpił do egzekucji kwoty 300zł. Z uwagi na fakt, iż komornik nie jest właściwym organem do egzekucji wydania świadectwa pracy (egzekucja czynności niezastępowalnych) zgodnie z art. 800 kpc wezwał wierzyciela do złożenia odpisu wniosku celem przekazania go do sądu (jako właściwego organu egzekucyjnego).Po złożeniu odpisu wniosku przez wierzyciela komornik przekazał go do sądu. Dalsza egzekucja prowadzona będzie przez sąd zgodnie z przepisami normującymi egzekucję czynności niezastępowalnych.

Zobacz: Kiedy komornik zobowiązany jest zawiesić postępowanie egzekucyjne?

Sąd

Organem egzekucyjnym czynności zastępowalnych jest sąd. Wszczęcie tej egzekucji następuje na wniosek wierzyciela złożony do sądu rejonowego, w okręgu, którego czynność ma być wykonana. Wniosek wierzyciela powinien (ale nie musi) zawierać zażądanie wyznaczenia dłużnikowi terminu do wykonania czynności i zagrożenia grzywną.

Jeżeli wykonanie czynności uzależnione jest od dostarczenia określonej gotówki lub materiałów przez wierzyciela to sąd przystąpi do egzekucji, gdy wierzyciel wykaże, że tego dokonał. Dlatego też  w interesie wierzyciela leży zawarcie już we wniosku dowodów, że obowiązku swego dopełnił.

Egzekucja rozpoczyna się od obowiązkowego wysłuchania przez sąd stron postępowania, celem ustalenia czy egzekucja może być wszczęta (m.in. sąd bada czy wierzyciel wykonał ciążący na nim w/w obowiązek). Jeżeli brak jest przeszkód sąd wydaje postanowienie, w którym wyznacza dłużnikowi termin do dokonania czynności i określa wysokość grzywny w przypadku gdyby jednak czynności tej nie dokonał.

Grzywna

Termin do spełnienia czynności powinien być na tyle długi by dłużnik mógł realnie jej dokonać i na tyle krótki by nie skrzywdzić wierzyciela. Ważne jest to, że sąd wydając to pierwsze postanowienie nie ustalił wysokości grzywny na jej maksymalnym poziomie (tj. 1000zł), gdyż wykluczałoby to nakładanie kolejnych grzywien, (które powinny być surowsze od poprzednich).