Pojazd zastępczy z polisy OC sprawcy wypadku

Wątpliwości sprzed uchwały

Zazwyczaj sytuacja była klarowna w przypadku, gdy osobą poszkodowaną był przedsiębiorca, wykorzystujący pojazd do prowadzenia działalności gospodarczej, a utracone w wyniku zdarzenia auto było niezbędne do pracy. Ale nawet wówczas pojawiała się konieczność wykazania, w jaki sposób pojazd był wykorzystywany do pracy.

Jednak jeżeli poszkodowanym był konsument korzystający z pojazdu mechanicznego w celach innych niż zarobkowe, np. dojazdu do pracy, szkoły, sali gimnastycznej, na zakupy czy spotkanie z przyjaciółmi, wtedy sytuacja się komplikowała. Zakłady ubezpieczeń stosowały wówczas różne interpretacje prawne roszczeń skierowanych przez poszkodowanych.

Wydawane decyzje często nie uwzględniały powyższych kosztów (powstałych z powodu wypadku) poszkodowanych konsumentów. Z kolei inne towarzystwa brały je pod uwagę, wprowadzając jednocześnie w tym zakresie wiele ograniczeń.

Ponadto ubezpieczyciele przerzucali na poszkodowanego ciężar udowodnienia konieczności korzystania z najmowanego auta zastępczego, co dla „zwykłego” obywatela było trudne, a niekiedy wręcz niemożliwe. Argumentowali to twierdząc, iż jest to nadmierny wydatek zwiększający jedynie rozmiar szkody, a sprawy czy problemy załatwiane wcześniej przez konsumenta dzięki samochodowi, obecnie uszkodzonemu, można rozwiązać, korzystając ze środków komunikacji publicznej..

Gdy sprawa trafiała na salę sądową, osoba, która utraciła możliwość korzystania z własnego samochodu w codziennym życiu, niekiedy musiała pogodzić się z negatywnym dla niej rozstrzygnięciem, które nie przyznawało jej prawa do samochodu zastępczego.

Uchwała korzystna dla konsumentów

Wątpliwości rozwiała uchwała Sądu Najwyższego z 17. listopada 2011 r.

W uzasadnieniu wspomnianej uchwały sąd stwierdził, że przyznanie pojazdu zastępczego jest normalnym następstwem szkody komunikacyjnej, a koszt jego najmu pokrywa ubezpieczyciel, zarówno w przypadku osoby prowadzącej działalność gospodarczą, jak i konsumenta korzystającego z auta w innym celu. Dla uznania takich kosztów nie ma znaczenia, czy konsument mógł zaspokoić swoje potrzeby w jakikolwiek inny sposób.

Co więcej, nie można uzależnić wypłaty odszkodowania  (w tym wypadku w postaci pokrycia kosztu najmu pojazdu zastępczego przez ubezpieczyciela) od możliwości korzystania przez poszkodowanego z komunikacji publicznej, która jest znacznie mniej funkcjonalna i wszechstronna, przez co nie zaspokaja w tym samym stopniu potrzeb życiowych właściciela. W obecnych czasach posiadanie samochodu jest standardem życiowym a nie luksusem.

Polecamy: Stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych na 2013 rok

Polecamy: Stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych na 2012 rok