Granice zmowy cenowej

Zmowy cenowej zakazuje art. 6 ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów z 16 lutego 2007 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 50, poz. 331 ze zm.). Wprowadza bowiem zakaz stosowania przez przedsiębiorców porozumień, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub inne naruszenie konkurencji na rynku właściwym.

Porozumienia polegające na ustalaniu przez przedsiębiorców, bezpośrednio lub pośrednio, cen i innych warunków zakupu lub sprzedaży towarów określane są mianem zmowy cenowej i spośród wszystkich porozumień ograniczających konkurencję traktowane są najsurowiej, co w praktyce pociąga za sobą poważne konsekwencje dla przedsiębiorcy będącego stroną takiego porozumienia.

Czy każda zmowa cenowa jest nielegalna?

Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów wyłącza spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję tzw. porozumienia bagatelne. Tym mianem określa się porozumienia przedsiębiorców, których łączny udział w rynku nie przekracza określonego ustawą progu. Ustawodawca opiera się tu na założeniu, że aby nastąpiło naruszenie konkurencji na rynku właściwym przedsiębiorcy uczestniczący w nielegalnym porozumieniu muszą mieć pewien określony potencjał gospodarczy.

Jednakże zmowa cenowa, jako najcięższy przypadek porozumienia ograniczającego konkurencję, nie podlega wspomnianemu wyłączeniu. Innymi słowy, kartel cenowy istniejący nawet na niewielką skalę będzie naruszeniem prawa antymonopolowego niezależnie od tego, czy stronami porozumienia będą np. właściciele dwóch osiedlowych sklepów czy też kilku ogólnopolskich hipermarketów.

Zmowa cenowa może być wyłączona spod zakazu zawierania porozumień ograniczających konkurencję jedynie w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 8 ust. 1. W praktyce jest to jednakże niemal niemożliwe do spełnienia.

Dana zmowa cenowa musiałaby jednocześnie:
- przyczyniać się do polepszenia produkcji, dystrybucji towarów lub do postępu technicznego lub gospodarczego;
- zapewniać nabywcy lub użytkownikowi odpowiednią część wynikających z porozumień korzyści;
- nie nakładać na zainteresowanych przedsiębiorców ograniczeń, które nie są niezbędne do osiągnięcia tych celów;
- nie stwarzać tym przedsiębiorcom możliwości wyeliminowania konkurencji na rynku właściwym w zakresie znacznej części określonych towarów.

Kluczowym jest fakt, że ciężar dowodu na spełnienie wymienionych kryteriów spoczywa na przedsiębiorcach-stronach danego porozumienia.

Polecamy: Na czym polega kontrola koncentracji