Jakie są prognozy zysków dla firm wchodzących w skład indeksu S&P 500?

Niecały rok temu przeprowadzono analizę możliwych zmian indeksu S&P 500 w 2010 roku, bazując na prognozach wyników finansowych spółek, wchodzących w jego skład. Możliwy zakres zmian procentowych indeksu w skali roku zależał przede wszystkim od podejścia, wykorzystywanego przy prognozowaniu zysków pięciuset największych amerykańskich firm. Tzw. podejście odgórne (top-down) sugerowało, że zyski operacyjne spółek wzrosną przeciętnie o 12,7%. Podejście oddolne (bottom-up) wskazywało na wzrost zysków aż o 37,1%. Za pomocą przeciętnego mnożnika, z jakim rynek wyceniał zyski operacyjne spółek na przestrzeni ostatnich 20 lat, który wynosił wtedy 19,4, udało się ustalić możliwy zakres zmian indeksu w skali roku, który mieści się w przedziale od 11% do 35%. Żaden ze scenariuszy nie wskazywał na spadek cen akcji. Rzeczywista zmiana indeksu w skali roku wyniosła 12,8% i znajdowała się przy dolnej granicy przedstawionego obszaru.

Co ciekawe, zyski operacyjne amerykańskich spółek wzrosły w rzeczywistości o ok. 47%. Część zysków z IV kwartału ur. opiera się jeszcze na danych szacunkowych, a więc jest ich więcej niż przewidywały całkiem optymistyczne założenia prognoz, opartych na podejściu oddolnym. Dlaczego wzrost samego indeksu znalazł się bliżej dolnej granicy przedziału? Był to rezultat zmniejszenia się wskaźnika ceny do zysków operacyjnych, z jakim inwestorzy wyceniali wypracowane przez firmy wyniki finansowe. Pod koniec roku 2009 rynek wyceniał zyski operacyjne amerykańskich firm z użyciem mnożnika równego 19,6, czyli poziomu zbliżonego do długoterminowej średniej. W ciągu 2010 roku mnożnik ten spadł do poziomu 15,3. Możliwość jego zmiany była wcześniej uznawana za jeden z czynników ryzyka, jakim obarczone są tego typu szacunki. Inwestorzy zdecydowali się na niższą wycenę zysków, najprawdopodobniej z powodu wielu potencjalnych zagrożeń dla globalnej koniunktury, które straszyły praktycznie przez cały ubiegły rok.

W analizie użyto prognozy zysków, pochodzącej z bazy danych agencji Standard&Poors. Wyniki finansowe oszacowano na podstawie dwóch metod: bottom-up (metoda oddolna) i top-down (metoda odgórna). Metoda oddolna zakłada agregowanie prognoz dla konkretnych spółek wchodzących w skład indeksu, przeprowadzone na podstawie dogłębnej analizy fundamentalnej poszczególnych podmiotów. Metoda odgórna wychodzi od kondycji całej gospodarki i przeprowadzana jest najczęściej za pomocą różnego rodzaju modeli finansowych, bez koncentrowania się bezpośrednio na kondycji finansowej każdej spółki z osobna. Do oszacowania możliwych zmian indeksu użyto zysków operacyjnych spółek, ponieważ cechują się one mniejszą zmiennością niż zyski netto oraz znaczną korelacją ze zmianami poziomu indeksu S&P 500.

Dowiedz się także: Dlaczego podwyżka stóp nie wpłynęła na koniunkturę giełdową?