9 popularnych błędów w sprawozdaniach finansowych – rzeczowe aktywa trwałe

Najczęściej popełniane błędy przez badane jednostki (niezauważane błędy w sprawozdawczości jednostek) to:

• (1) nieujawnianie środków trwałych wykorzystywanych na podstawie umów leasingu i umów o podobnym charakterze (najczęściej w wyniku braku odpowiednich procedur wskazujących na taki obowiązek),

• (2) brak ujawnień dotyczących zabezpieczeń i ograniczeń w zakresie posiadanego majątku trwałego,

• (3) kierowanie się ogólnie przyjętymi zasadami podatkowymi przy kwalifikowaniu majątku do środków trwałych oraz przy wycenie i szacowaniu amortyzacji, a nie wymaganymi regulacjami rachunkowymi,

• (4) formułowanie zasad/polityki rachunkowości na podstawie zasad określonych w przepisach podatkowych, a nie zasad określonych w ustawie o rachunkowości,

Na przykład środki trwałe amortyzuje się według stawek określonych w przepisach podatkowych), a nie w oparciu o ustalony okres ekonomicznej użyteczności.

• (5) nieprzestrzeganie zasad własnej polityki rachunkowości – szczególnie wrażliwy obszar na kierowanie się ogólnie przyjętymi zasadami podatkowymi w zakresie kwalifikowania składników majątku jako majątku trwałego i szacowania okresu użytkowania (okresu ekonomicznej użyteczności),

Polecamy: Odpowiedzialność spółek za zobowiązania wspólników

• (6) ustalanie okresu amortyzowania leasingowanego składnika majątku na okres trwania umowy leasingu, podczas gdy dotychczasowe zdarzenia i historia wskazują na „wykupywanie” przedmiotów leasingu po zakończeniu umowy i dalsze ich wykorzystywanie,

• (7) nadmierna chęć aktywowania kosztów w sytuacji „słabego” (niezadowalającego) wyniku finansowego bez analizy czy dany nakład spełnia definicję aktywów,

• (8) brak corocznej inwentaryzacji środków trwałych w budowie, szczególnie pod kątem ich dalszej przydatności i użyteczności oraz realności finalizacji zadania inwestycyjnego,

• (9) niedokonywanie testu pod kątem utraty wartości składników rzeczowych aktywów trwałych przynajmniej na koniec roku obrotowego.

Polecamy: Jak biegły rewident przeprowadza sprawozdanie finansowe w spółce z o.o.?

Powyższy fragment pochodzi z książki „Dokumentacja biegłego rewidenta z badania sprawozdań finansowych” Agnieszki Piechockiej-Kałużnej, Agnieszki Kryśkiewicz-Burnos, Radosława Kałużnego (Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011). Wykorzystanie za wiedzą Wydawcy.