Dla kogo renta alimentacyjna?

Ogólną charakterystykę roszczenia alimentacyjnego można scharakteryzować w następujących punktach:

1. renta należy się osobom, względem których na zmarłym ciążył ustawowy obowiązek alimentacyjny (tzw. renta obligatoryjna)

2. renta należy się także osobom, którym zmarły stale i dobrowolnie dostarczał środków utrzymania (tzw. renta fakultatywna)

3. roszczenie alimentacyjne nie może się sprzeciwiać zasadom współżycia społecznego (art.5 KC)

4. przesłanką powstania obowiązku alimentacyjnego jest powstanie stanu niedostatku osoby uprawnionej

5. prawo do renty nie jest zależne od tego, czy zmarły faktycznie dostarczał środki utrzymania na rzecz osoby uprawnionej, zależy od tego, czy w chwili śmierci spełnione były przesłanki aktualizujące obowiązek alimentacyjny wobec tej osoby ( orzeczenie SN z 24.08.1990r., I CR 422/90, OSN 1991,nr 10-11,poz.124)

6. możliwość zaspokojenia potrzeb uprawnionego przez inne osoby zobowiązane do alimentacji w dalszej kolejności niż zmarły poszkodowany nie ma wpływu na przyznanie renty

7. pozostawanie we wspólnocie domowej ze zmarłym poszkodowanym nie jest konieczną przesłanką bliskości w rozumieniu art. 446 par 2 KC

8. rozmiar należnej poszkodowanym renty zależny jest od tych samych przesłanek, które wyznaczają zakres obowiązku alimentacyjnego , który ciążyłby na zmarłym. Wysokość renty stymuluje zatem z jednej strony potrzeby poszkodowanych ,a z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe zmarłego ( wyrok SN z 23.10.1973r., II CR 549/73)

9. prawo do renty alimentacyjnej jest roszczeniem osobistym każdej z osób uprawnionych i powinno być określone dla każdej z tych osób odrębnie ( wyrok SN z dnia 02.05.1975r, I CR 103/75). Sprawca ma wyrównać w formie renty osobno każdej z osób uprawnionych jej osobistą szkodę wynikającą z utraty świadczeń alimentacyjnych.

10. czas trwania renty uzależniony jest od szacunkowego czasu trwania obowiązku alimentacyjnego ( uzależniony jest od szacunkowej długości życia zobowiązanego do świadczenia alimentacyjnego )

11. wysokość renty alimentacyjnej uzależniona jest od uzyskiwanego dochodu zmarłego po odliczeniu tej kwoty, którą zmarły przeznaczał na zaspokojenie własnych potrzeb. Wysokość renty uwarunkowana jest także możliwościami zarobkowymi i majątkowymi zmarłego, które mógłby uzyskać ,ale z różnych przyczyn nie uzyskiwał, zatem bywa to wyliczeniem hipotetycznym (uchwała SN z dnia 16.12.1987r,III CZP 91/86,OSNCP 1988/4,poz. 42)

12. renta alimentacyjna służy naprawieniu szkody poniesionej przez to ,że pozostali bliscy utracili osobę zobowiązaną do alimentacji ( wyrok SN z dnia 20.01.2004r,II CK 360/02).

Zobacz: Śmierć poszkodowanego a obowiązek naprawienia szkody