Czy prowadzić ewidencję przebiegu pojazdów dla samochodu niezaliczonego do środków trwałych?

Pierwszym sposobem jest wprowadzenie samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych. Wiążą się z tym co miesięczne odpisy amortyzacyjne, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Faktury za paliwo w całej wysokości ujmowane są jako koszt uzyskania przychodu, oczywiście zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami bez możliwości odliczenia podatku VAT od tych zakupów. Natomiast faktury na inne wydatki związane z użytkowaniem samochodu osobowego także w całości wliczamy w koszty uzyskania przychodów, jednak od tych wydatków mamy możliwości odliczenia podatku VAT. Należy zwrócić uwagę, że jeśli wydatek dotyczy ulepszenia środka trwałego i podnosi jego wartość wówczas nie należy go ujmować jako koszt uzyskania przychodu, a jako ulepszenie środka trwałego w ewidencji środków trwałych. W tym wypadku kosztem będzie podwyższony odpis amortyzacyjny.

Drugim sposobem na rozliczanie wydatków związanych z użytkowaniem samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej jest prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu. W tym przypadku nie jest obowiązkiem zaliczenie samochodu osobowego do środków trwałych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest to ustawowo przewidziana forma określenia przez podatnika przebiegu samochodu niebędącego środkiem trwałym firmy, a wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej.

W razie braku takiej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika, z tytułu używania samochodów osobowych, które nie są środkami trwałymi oraz nie są użytkowane na podstawie umowy leasingu, nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu. Prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu daje możliwość zakwalifikowania wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej do jej kosztów. Ponadto prowadzenie takiej ewidencji pozwala na ustalenie limitów, w ramach których wydatki związane z użytkowaniem samochodu stanowią koszty podatkowe. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarcza, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach. W celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane:
- nazwisko i imię osoby używającej pojazd,
- jej adres zamieszkania,
- numer rejestracyjny pojazdu,
- pojemność silnika,
- kolejny numer wpisu,
- datę i cel wyjazdu, opis trasy,
- ilość faktycznie przejechanych kilometrów,
- stawkę za 1 km przebiegu,
- kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km
przebiegu,
- podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane.

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna być prowadzona na bieżąco, co oznacza, że należy ją uzupełniać po każdym dokonanym wyjeździe. Ewidencją taka powinna prowadzić osoba, która faktycznie korzystała z pojazdu i powinna ona być potwierdzona przez podatnika na koniec każdego miesiąca.

W Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ujęte zostało, iż wydatki z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarcza, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika należy wpisywać w 13. kolumnie po zakończeniu miesiąca, na podstawie miesięcznego zestawienia poniesionych wydatków wynikających z faktur zawierających numer rejestracyjny tego pojazdu. Suma wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w poszczególnych miesiącach, ustalona od początku roku podatkowego, nie może przekraczać kwoty wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu za ten sam okres.

W przypadku zakupu np. olejów silnikowych, zakupu części i materiałów do naprawy samochodu, opłat za usługi serwisowe czy remontowe wydatki te będą księgowane w kwotach netto. Podatek VAT wynikający z faktur zakupu, będzie podlegał odliczeniu. W przypadku, gdy zakupy będą dotyczyły paliw wówczas wydatki będą księgowane w kwotach brutto, co oznacza brak możliwości odliczenia podatku VAT.

Polecamy: serwis Leasing

Gdy przedsiębiorca używa samochodu zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych, powinien skrupulatnie i rzetelnie oddzielać wydatki związane z prywatnym użytkowaniem od tych związanych z uzyskaniem, zabezpieczeniem albo zachowaniem źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność. Do prowadzonej ewidencji kosztów eksploatacji podatnik ma prawo wpisać tylko te wydatki, które maja związek z prowadzoną działalnością.

Zapisy w ewidencji przebiegu pojazdu dokonywane są miesięcznie. Zapisy dokonywane w ewidencji kosztów eksploatacji pojazdu także dokonywane są miesięcznie, ale rozliczane są narastająco. Oznacza to, ze jeżeli rzeczywiste wydatki związane z użytkowaniem samochodu osobowego przekroczą limit kilometrówki, to o ile nie będą one stanowiły w bieżącym miesiącu kosztów podatkowych, o tyle w następnym miesiącu będą podlegały rozliczeniu, oczywiście również w ramach limitu. Należy pamiętać, że sama ewidencja przebiegu pojazdu nie jest dowodem poniesionych wydatków, są nim dokumenty księgowe potwierdzające zakup paliw czy innych wydatków związanych z użytkowaniem pojazdu.

Przedsiębiorca używający prywatnego samochodu do celów działalności ma prawo zaksięgować do kosztów podatkowych tylko wydatki faktycznie poniesione, które dodatkowo są ograniczone limitem kilometrówki. Oznacza to, ze jeżeli faktyczne wydatki będą niższe niż limit kilometrówki, to podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów właśnie tę niższa kwotę, która realnie poniósł. Jeżeli faktyczne koszty będą wyższe niż limit kilometrówki, to do kosztów należy zaliczyć kwotę wydatków do wysokości ustalonego limitu.

Należy pamiętać, iż w obu przypadkach na fakturach lub innych dowodach dotyczących wydatków samochodu osobowego musi zostać podany numer rejestracyjny pojazdu.

Innej możliwości rozliczania kosztów pojazdu przepisy prawa nie przewidują. Jednym sposobem jest zaliczenie samochodu do środków trwałych, drugim prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu. Jeśli podatnik nie zastosuje żadnego z tych rozwiązań, nie ma możliwości ujmowania wydatków związanych z samochodem w kosztach działalności gospodarczej.

Polecamy: Czy można sprzedać samochód będący przedmiotem leasingu?

Polecamy: Pytania i odpowiedzi eksperta ds. leasingu