Jakie są strefy rozwoju gospodarczego w Chinach?

Specyfika stref gospodarczych w Chinach

Podobnie jak ma to miejsce w przypadku krajów europejskich, w Chinach strefy rozwoju gospodarczego to obszary objęte preferencyjną polityką biznesową, odmienną od funkcjonującej w danym kraju. Przedsiębiorstwa działające w takich strefach mogą liczyć między innymi na wyższy poziom autonomii w zakresie swojej działalności, różnorodne zwolnienia podatkowe, dopłaty do gruntów i budynków oraz preferencyjną politykę zatrudnienia.  W Chinach pierwsze strefy cztery specjalne strefy ekonomiczne zostały utworzone w 1980 roku w południowo-wschodnich Chinach w Shenzhen, Zhuhai i Shantou w prowincji Guangdong i Xiamen w prowincji Fujian.

Jakie są rodzaje stref rozwoju gospodarczego w Chinach?

Na samym poziomie krajowym istnieje co najmniej 15 rodzajów stref rozwoju gospodarczego w podziale na siedem klas, dlatego tak istotnym jest, aby przed inwestycją rozważyć, która będzie najkorzystniejsza.

Typy stref:

1. Strefy dla określonej działalności gospodarczej;
2. Strefy komercjalizacji badań zaawansowanych technologii;
3. Strefy handlu i eksportu;
4. Strefy dla transgranicznego handlu elektronicznego;
5. Strefy przyciągania inwestycji do określonych celów;
6. Strefy współpracy z określonymi krajami;
7. Nowe obszary.

Strefy dla określonej działalności gospodarczej

Pod tą kategorię podlegają specjalne strefy ekonomiczne oraz strefy rozwoju gospodarczego i technologicznego. Ten rodzaj stref rozwoju jest silnie skoncentrowany na przyciąganiu bezpośrednich inwestycji zagranicznych proponując preferencyjne warunki związane z produkcją. Specjalnych stref ekonomicznych jest tylko siedem, obejmują stosunkowo duże obszary i mają zwykle bardziej ogólną politykę nie skupiając się na określonych branżach. Na przykład pierwsza chińska strefa ekonomiczna została utworzona w Shenzhen i zapewnia przede wszystkim preferencyjne warunki podatkowe dla producentów zorientowanych na rynki eksportowe.

Natomiast Strefy rozwoju gospodarczego i technologicznego zwykle koncentrują się na dostarczaniu zachęt do określonych rodzajów działań, takich jak handel międzynarodowy, wykorzystanie lokalnych zasobów lub opracowywanie innowacji technologicznych. Istnieje prawie 200 takich krajowych stref, z których każda obejmuje znacznie mniejszy obszar niż w przypadku specjalnych stref ekonomicznych. Jednocześnie, aby rozpocząć działalność w takiej strefie należy spełnić szereg warunków związanych z kapitałem zakładowym, nazwą i np. kwalifikacjami zawodowymi zarządu i personelu zarządzającego. Kluczowe jest również zweryfikowanie czy, aby branża, którą polski przedsiębiorca chce rozwijać nie znajduje się na negatywnej liście chińskich inwestycji zagranicznych. Jeśli bowiem tak to konieczne będzie uzyskanie zgody na prowadzenie takiej działalności. Co zaś interesujące w nowej liście negatywnej wydanej w roku 2020 ponownie znacznie zmniejszono ilość branż objętych tą restrykcją.

Strefy komercjalizacji wyników badań zaawansowanych technologii

Strefy rozwoju przemysłu high-tech mają na celu wykorzystanie zasobów technologicznych instytucji badawczych, uniwersytetów i firm prywatnych do opracowywania innowacyjnych, zaawansowanych technologicznie produktów. Jest ich obecnie ok 156.Wiele stref rozwoju przemysłu high-tech zapewnia zachęty dla zagranicznych firm technologicznych w celu budowania współpracy między instytucjami i przyspieszenia komercjalizacji badań i rozwoju.

Na innowacje zorientowane są zarówno strefy rozwoju gospodarczego i technologicznego jak i Strefy rozwoju przemysłu high-tech. Jednakże te pierwsze koncentrują się na konkretnej branży, najczęściej zlokalizowane są dalej od centrów miast i są silniej związane z produkcją. Natomiast Strefy rozwoju przemysłu high-tech są zlokalizowane w centrach miast i bardzo często tworzą klastry zaawansowanych technologicznie instytucji badawczych, aby wspierać współpracę badawczą. Co do zasady nie są nastawione na rozwój technologii zwiększających zdolności produkcyjne.

Strefy rozwoju przemysłu high-tech nakierowane są na inwestycje zagraniczne w branżach takich jak inteligentna produkcja, elektronika i telekomunikacja, biomedycyna, mechatronika, nowe materiały, energia odnawialna, ochrona środowiska i technologie kosmiczne. itp. Jednak każda strefa tego rodzaju ma swój przemysł wiodący. Każdy przedsiębiorca rozważający działalność w takiej strefie powinien zweryfikować czy jego branża wpisuje się w kategorię wspieraną w danej strefie. Wybierając działalność w tego rodzaju strefie przedsiębiorca może liczyć na ulgi podatkowe(np. podatek dochodowy od osób prawnych będzie naliczany według obniżonej stawki 15%),  preferencje przy prowadzeniu działalności np. niższe koszty najmu. Jednakże jednocześnie firmy muszą się liczyć np. z koniecznością zatwierdzenia nazwy.

Jeżeli przedsiębiorstwo zagraniczne zlokalizowane w strefie rozwoju przemysłowego o wysokich technologiach zostanie uznane za przedsiębiorstwo high-tech.

Strefy handlowe i eksportowe

W tej kategorii znajdują się cztery strefy, a mianowicie strefy wolnego handlu, produkcyjne strefy eksportowe, zamknięte parki logistyczne i porty celne. W tego rodzaju strefach można zaobserwować koncentracje na przyciąganiu bezpośrednich inwestycji zagranicznych w celu zwiększenia importu i eksportu poprzez redukcję kosztów.

Strefy wolnego handlu koncentrują się na rozwoju handlu i umiędzynarodowieniu chińskiej waluty a jednocześnie działają jako poligon doświadczalny dla nowych polityk przed ich wdrożeniem w całym kraju. Ten rodzaj stref zapewnia korzystne warunki dla bezpośrednich inwestycji zagranicznych, przede wszystkim dzięki mniej restrykcyjnej polityce inwestycyjnej i systemom administracyjnym, a także zachętom podatkowym dla importu i eksportu.

Cel  produkcyjnych stref eksportowych jest podobny, ale są one tworzone głównie w celu rozwijania branż zorientowanych na eksport poprzez zarządzanie produkcją. Kluczowe zalety taki stref to możliwość zwolnienia z ceł importowych i eksportowych, wygodniejsze procedury wymiany walut i składania deklaracji celnych. Strefy te podlegają jednak surowym regulacjom w zakresie produkcji towarów przeznaczonych do sprzedaży.

Tymczasem porty celne zapewniają wysoce konkurencyjną politykę podatkową i dotacji ukierunkowaną na handel, a celne parki logistyczne koncentrują się wyraźnie na  transporcie i przechowywaniu towarów w strefach.

Jeśli polscy inwestorzy myślą o wejściu do stref wolnego handlu muszą sprawdzić, czy ich branża znajduje się na liście negatywnej strefy wolnego handlu dla inwestycji zagranicznych. Jeśli jest to branża z ograniczeniami, będą musieli wcześniej uzyskać zgodę.

Ponadto, strefy wolnego handlu mogą również mieć różne wymagania w zakresie kapitału zakładowego, okresu działalności i kwalifikacji zawodowych kadry zarządzającej dla różnych typów przedsiębiorstw. Na przykład w Shenzhen Qianhai wymaga, aby spółki z kapitałem zakładowym przekraczały 5 milionów RMB (0,73 miliona USD/3 miliony PLN), podczas gdy przedsiębiorstwa, w które inwestują w Hongkongu, nie muszą spełniać tego wymogu.

Przedsiębiorcy rozważający inwestycję w Chinach mogą zapoznać się z wytycznymi dotyczącymi zakładania firmy na oficjalnej stronie internetowej, przygotować wymagane materiały aplikacyjne.

Strefy dla biznesu e-commerce

Celem utworzenia tych stref jest stworzenie nowych standardów technologicznych, modeli biznesowych i metod nadzoru transgranicznych transakcji e-commerce, płatności, logistyki, odpraw celnych, zwrotu podatku, rozliczeń dewizowych i innych. W styczniu 2020 w Chinach funkcjonowało 59 kompleksowych stref pilotażowych transgranicznego handlu elektronicznego w czterech partiach, przyciągając dużą liczbę platform handlu elektronicznego, firm płatniczych, logistycznych, magazynowych i usług finansowych. Liczba ta wzrosła już do 105, które są rozmieszczone w 30 prowincjach i miastach.

Przedsiębiorstwa działające w tych strefach mogą korzystać ze zwolnień z VAT i podatku konsumpcyjnego od produktów eksportowanych, uprzywilejowanej polityki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, preferencji podatkowych dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP). Procedury tworzenia przedsiębiorstw z kapitałem zagranicznym w strefach transgranicznego handlu elektronicznego różnią się w zależności od regionu.

Inne strefy

Pozostałe siedem typów stref należy do trzech ostatnich kategorii: Strefy przyciągania inwestycji do określonych celów, Strefy współpracy z określonymi krajami i tzw. Nowe obszary.

Strefy przyciągania inwestycji do określonych celów mają preferencyjne polityki podatkowe i dotacje, które koncentrują się w szczególności na turystyce lub finansach.

Strefy współpracy z niektórymi krajami lub regionami zapewniają zachęty podatkowe do prowadzenia handlu i biznesu z sąsiednimi regionami, koncentrując się głównie na Tajwanie, Makau i Rosji.

Nowe strefy obszarowe, takie jak nowy obszar Szanghaju Pudong i nowy obszar Tianjin Binhai, obejmują niektóre ze stref wymienionych w innych kategoriach. Powołano je w celu przyznania autonomicznych uprawnień regulacyjnych samorządom.

Co jeszcze bardziej komplikuje sytuację biznesową, strefy rozwoju ekonomicznego mogą mieć akredytację na poziomie krajowym, prowincjonalnym, prefektury lub powiatu. Akredytacja na wyższym poziomie generalnie oznacza większe zwolnienia podatkowe i lepszą infrastrukturę. Jednak mniejszym firmom często lepiej jest ulokować się w strefach o niższym poziomie akredytacji, ponieważ wymagania są niższe.

Właściwa strefa rozwoju ekonomicznego dla inwestycji zależy w dużej mierze od konkretnych potrzeb biznesowych firmy. Wśród wielu innych czynników przedsiębiorstwa muszą wziąć pod uwagę lokalizację dostawców i zasobów, jakość otaczającej sieci transportowej, koszt gruntu oraz zwolnienia podatkowe, do których się kwalifikują.

Skomplikowany i różnorodny charakter chińskich stref rozwoju ekonomicznego  oznacza, że ​​samo inwestowanie w jakiejkolwiek strefie nie gwarantuje sukcesu. W istocie żeby  inwestycja się opłaciła, firmy powinny konsultować się z doświadczonymi ekspertami, którzy rozumieją otoczenie regulacyjne i biznesowe, oraz współpracować z nimi przez cały proces inwestycyjny.

r. pr. Paulina Sosnowicz, LEGALICA Sosnowicz&Nawrocki Kancelaria Radców Prawnych sp.p.

Więcej informacji znajdziesz w serwisie MOJA FIRMA