W jaki sposób można przeciwdziałać przedawnieniu wierzytelności?

Należy doprowadzić do przerwy biegu terminu przedawnienia. Dzięki temu termin ten będzie liczony od początku. Można wskazać dwa zasadnicze sposoby pozwalające na osiągnięcie tego skutku. Pierwszy związany jest z aktywnością wierzyciela, drugi zaś dłużnika.

Bieg terminu przedawnienia przerywa każda czynność wierzyciela zarówno przed sądem państwowym, jak i sądem polubownym oraz komornikiem sądowym podjęta bezpośrednio w celu:

• dochodzenia roszczenia np. wniesienie pozwu,

• ustalenia prawa np. pozew na podstawie art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego o ustalenie, iż pomiędzy stronami umowy zlecenia istnieje de facto stosunek pracy, lub

• zabezpieczania roszczenia np. wniosek w trybie art. 730 Kodeksu postępowania cywilnego o wydanie zarządzenia tymczasowego zakazującego dłużnikowi wyzbywania się majątku z pokrzywdzeniem wierzyciela, lub

• zaspokojenia roszczenia - wniosek o wszczęcie egzekucji.

Najczęściej stosowanym przez wierzycieli sposobem przerwania biegu przedawnienia jest wniesienie powództwa, co powoduje przerwę już z chwilą samego jego wniesienia (przez złożenie w sądzie albo nadanie w urzędzie pocztowym).

Należy jednak pamiętać, że pozew musi być wniesiony skutecznie, a więc nie może być obciążony brakiem formalnym. Wobec niezachowania któregokolwiek z warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrotu pisma, do usunięcia braków pisma w terminie 7 dni.

Zobacz również serwis: Przedsiębiorca w sądzie

Po bezskutecznym upływie zakreślonego terminu pismo jest zwracane, a co za tym idzie nie wywołuje ono żadnych skutków prawnych związanych z wniesieniem pozwu (m.in. nie przerywa biegu terminu przedawnienia). Także pismo wniesione do sądu, ale nie opłacone, nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem tego pisma do sądu.

Drugim dogodnym dla wierzyciela sposobem przerwania biegu przedawnienia jest uznanie roszczenia przez dłużnika. Może mieć ono postać uznania właściwego wyrażonego w formie:

• jednostronnego oświadczenia dłużnika lub

• umowy np. ugody między wierzycielem a dłużnikiem. Przez umowę ugody wierzyciel i dłużnik czynią sobie nawzajem ustępstwa w zakresie istniejącego pomiędzy stronami stosunku prawnego, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapienić ich wykonanie lub by uchylić spór. Często zatem wierzyciel za cenę odroczenia lub rozłożenia na raty terminu płatności uzyskuje dokument stanowiący uznanie długu. 

Zobacz również: Co trzeba wiedzieć o przedawnieniu