Czy krytyka pracodawcy dokonana przez pracownika anonimowo może wyłącznie z powodu formy tej krytyki, tj. jej anonimowości, zostać uznana za rażące przekroczenie granic dozwolonej krytyki pracodawcy, czy też naruszenie podstawowego obowiązku pracownika dbałości o dobro zakładu pracy oraz zasad współżycia społecznego i tym samym uzasadniać rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem w trybie dyscyplinarnym?