Ustalenie stosunku pracy - kiedy można to zrobić

Charakter umowy ustala się na podstawie treści oświadczeń woli stron, dokonując ich wykładni zgodnie z art. 65 Kodeksu cywilnego. Według tego przepisu oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których zostało złożone, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje, a w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.

Zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, natomiast pracodawca jest obowiązany do wypłaty umówionego wynagrodzenia.

Podstawy ustalenia istnienia stosunku pracy

Zgodnie z art. 22 § 1 (1) Kodeksu pracy, zatrudnienie w warunkach określonych w jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy.

Należy zwrócić uwagę, że z faktem istnienia stosunku pracy pracownik nabywa określone uprawnienia, które mogą nie występować w przypadku, gdy strony łączy inny rodzaj umowy.

Przykładowo, immanentną cechą stosunku pracy jest występowanie płatnych urlopów, niezdolności do świadczenia pracy z powodu choroby, świadczeń związanych z wypadkiem przy pracy. O tym czy strony istotnie nawiązały stosunek pracy stanowiący tytuł ubezpieczeń społecznych nie decyduje samo formalne zawarcie umowy o pracę, wypłata wynagrodzenia, przystąpienie do ubezpieczenia i opłacenie składki, wystawienie świadectwa pracy, ale faktyczne i rzeczywiste realizowanie elementów charakterystycznych dla stosunku pracy, a wynikających z art. 22 § 1 k.p.

Istotne więc jest, aby stosunek pracy zrealizował się przez wykonywanie zatrudnienia o cechach pracowniczych.

Pozew przeciwko zakładowi pracy o ustalenie istnienia stosunku pracy

Jeżeli zatem osoba świadcząca pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej, uważa że w rzeczywistości wykonuje swoje usługi w ramach umowy o pracę, może wnieść pozew przeciwko zakładowi pracy o ustalenie istnienia stosunku pracy.

Zgodnie z art. 23 (1) ustawy z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 1964, 43, 296 t.j.) w sprawach o roszczenia pracowników dotyczących istnienia lub stosunku pracy wartość przedmiotu sporu stanowi, przy umowach na czas określony - suma wynagrodzenia za pracę za okres sporny, lecz nie więcej niż za rok, a przy umowach na czas nieokreślony - za okres jednego roku.

W tym zakresie warto zwrócić uwagę, powództwo o ustalenie stosunku pracy, którego wartość przedmiotu sporu nie przekracza 50 000 złotych, jest zwolnione z obowiązku uiszczenia opłąty sądowej. Obowiązek uiszczenia opłaty od pozwu w wysokości 5% wartości przedmiotu sporu powstanie wtedy, gdy suma wynagrodzenia obliczonego zgodnie z art. 23 Kodeksu postępowania cywilnego przekroczy 50 000 złotych.

Zmiana stawek amortyzacyjnych wg ustawy o CIT

Remanent w firmie po likwidacji działalności gospodarczej

Jeśli chodzi o precyzyjne ustalenie różnicy pomiędzy stosunkiem pracy a wykonywaniem pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej, należy wskazać na niezwykle bogate orzecznictwo sądowe. 

Można przytoczyć tezę wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 12 lutego 2012 roku w sprawie III AUa 1068/12, zgodnie z którym podporządkowanie organizacyjne pracownika pracodawcy stanowi konstytutywną cechę stosunku pracy, a contrario brak tej cechy decyduje w niniejszej sprawie o ustaleniu stosunku cywilnoprawnego z umowy o dzieło jako obowiązującego pomiędzy stronami niniejszego procesu.

Dodatkowymi cechami stosunku pracy jest dobrowolność podjęcia pracy przez pracownika i odpłatność świadczonej przez niego pracy. Ponadto istotnym - w ramach umowy o pracę - jest konieczność kumulatywnego wystąpienia powyższych przesłanek, charakteryzujących umowę o pracę. Zasadnym jest więc stwierdzenie, że brak choćby jednej z powyższych przesłanek decyduje o odmowie uznania łączącego strony stosunku prawnego jako umowy o pracę.