Na czym polega i kto płaci podatek leśny?

Przedmiotem opodatkowania podatkiem leśnym są lasy, z wyjątkiem lasów zajętych na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna. Lasem w rozumieniu ustawy są grunty leśne sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako lasy.

Przez pojęcie działalności leśnej, w rozumieniu ustawy, uważa się działalność właścicieli, posiadaczy lub zarządców lasów w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymywania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu – drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów w stanie nieprzerobionym. W przypadku, kiedy las jest zajęty na inną działalność niż leśna, wtedy obciążony jest podatkiem od nieruchomości.

Podmiotami obowiązanymi do zapłaty podatku leśnego są: właściciel, posiadacz samoistny, użytkownik wieczysty, w niektórych przypadkach posiadacz zależny lasu (gdy las stanowi własność skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego).

Przeczytaj także: Zwolnienia z podatku leśnego

Obowiązek podatkowy powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał tytuł prawny do lasu lub nastąpiło objęcie lasu w posiadanie. Natomiast wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek.

Podatnicy podatku leśnego są obowiązani składać organowi podatkowemu, właściwemu ze względu na miejsce położenia lasu, sporządzone na formularzach według ustalonego wzoru:

• informacje o lasach (osoby fizyczne) w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku podatkowego,
• deklaracje na podatek leśny (osoby prawne i jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej) w terminie do 15 stycznia roku podatkowego, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu – w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku.

Jeżeli las stanowi współwłasność (znajduje się w posiadaniu) osoby fizycznej oraz jednocześnie osoby prawnej bądź jednostki organizacyjnej (w tym spółki) nieposiadającej osobowości prawnej – osoba fizyczna składa deklarację na podatek leśny oraz opłaca podatek na zasadach obowiązujących osoby prawne. W tym przypadku osobie fizycznej nie jest doręczana decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego.

Obowiązek składania informacji o lasach oraz deklaracji na podatek leśny dotyczy również podatników korzystających ze zwolnień na mocy przepisów ustawy o podatku leśnym (w tym na mocy uchwały rady gminy).

Podstawę opodatkowania w podatku leśnym stanowi powierzchnia lasu, wyrażona w hektarach, która wynika z ewidencji gruntów i budynków.

Stawki podatku leśnego wynoszą:

• od 1ha – równowartość pieniężna 0,220 metra sześciennego drewna obliczona według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy,
• dla lasów ochronnych oraz lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych – 50% stawki określonej wyżej.

Rada gminy może, w drodze uchwały, obniżyć kwotę stanowiącą średnią cenę sprzedaży drewna będącą podstawą obliczenia podatku leśnego na obszarze gminy. Do ceny nie wlicza się kwoty podatku od towarów i usług.

Średnią cenę sprzedaży drewna uzyskaną przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego komunikatem zamieszczonym w Monitorze Polskim. Średnia cena drewna będąca podstawą do naliczenia podatku leśnego w 2009 r. wynosi 152,53 zł za metr sześcienny, w związku z tym stawka podatku z 1ha wynosi 33,56 zł.

Polecamy serwis VAT

Osoby fizyczne płacą podatek w czterech ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego – do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego. Osoby prawne i jednostki organizacyjne, w tym spółki niemające osobowości prawnej, za poszczególne miesiące opłacają do 15 dnia każdego miesiąca. W przypadku osób fizycznych płatności mogą również dokonywać w gotówce (jeżeli pobór podatku dokonywany jest w formie inkasa, na wsi inkasentem najczęściej jest sołtys).

Na podstawie odrębnych przepisów organ podatkowy może udzielać ulg podatkowych, odraczać termin płatności, rozkładać podatek na raty oraz umarzać w całości lub części zaległość podatkową lub odsetki za zwłokę.

Artykuł pochodzi z książki „Finanse” Mariana Podstawki (red. nauk.) (Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010). Wykorzystanie za wiedzą Wydawcy.