Obligacje hybrydowe
1. Na czym polega istota finansowania hybrydowego?
Celem emitentów obligacji hybrydowych jest pozyskanie finansowania na ogólne cele pożyczkowe lub określony projekt inwestycyjny, ale także poprawienie wskaźników finansowych oraz podwyższenie ratingu. Istotą obligacji hybrydowych jest możliwość uznania części kapitału emitowanych obligacji jako kapitału zakładowego – equity. Wyższe kapitały własne z reguły polepszają rating emitenta.
Innym celem emitenta może być większa elastyczność przy obsłudze długu – zgodnie z warunkami emisji emitent ma zwykle prawo do opóźnienia wypłaty odsetek oraz długoterminowy charakter obligacji. Obligacje hybrydowe mogą także stanowić alternatywę do emisji akcji przez spółki, w których istnieją obawy o przejęcie kontroli, także spółki kontrolowane przez Skarb Państwa.
Z drugiej strony, inwestorzy cenią sobie wyższy zwrot z zainwestowanego kapitału, który jest konsekwencją podporządkowania płatności oraz możliwości zawieszenia płatności odsetek. Doświadczenia międzynarodowe wskazują, że dla inwestorów atrakcyjne będą spółki, które są solidnymi dłużnikami, a emisja przez nie obligacji niesie ze sobą niskie ryzyko płatności odsetek lub spłaty.
Polecamy: E-wydanie Dziennika Gazety Prawnej
2. Co wyróżnia obligacje hybrydowe od innych typów długu?
Dla agencji ratingowych, które są kluczowe przy potwierdzeniu, czy obligacja kwalifikuje się jako obligacja hybrydowa zgodnie ich metodologią, istnieją trzy podstawowe cechy dla wszystkich jurysdykcji. Po pierwsze, brak konieczności dokonywania regularnych płatności, których niedokonanie mogłoby spowodować naruszenie zobowiązania (czyli tzw. event of default). Po drugie, brak terminu lub odległy termin wykupu oraz oczekiwanie, że ten lub podobny instrument hybrydowy pozostanie stałym elementem struktury kapitałowej emitenta (zasada permanencji lub stałości struktury kapitałowej). Po trzecie, w przypadku upadłości istnieje "poduszka bezpieczeństwa" dla wierzycieli innych niż nabywcy obligacji hybrydowych; taką poduszkę zapewnia podporządkowanie obligacji hybrydowych.
Dla niektórych agencji najważniejsza jest zasada permanencji oraz zdolność obligacji do absorpcji strat ponoszonych przez emitenta (poprzez podporządkowanie płatności i zawieszenie wypłaty kuponów).
Warto dodać, że od szczegółowych warunków obligacji będzie zależało w jakim stopniu kwota nominalna obligacji będzie uznana za kapitał – obligacjom Tauronu i Energii przyznano 50-procentowe "zabarwienie" kapitałowe. Agencje ratingowe publikują swoje metodologie, co ułatwia emitentom strukturyzację takich obligacji.
Dla prawnika charakterystycznymi cechami obligacji hybrydowych są brak wykupu, albo oddalony w czasie jego termin. Emitent nie może wcześniej wykupić obligacji (chyba, że zachodzą ściśle określone zdarzenia określone w warunkach emisji). Wierzytelności obligatariuszy z tytułu obligacji są podporządkowane względem innych płatności. Emitent ma prawo zawieszenia wypłaty kuponu, ale jeżeli decyduje się na płatność dywidendy, będzie zmuszony takie zawieszone odsetki zapłacić. W jurysdykcjach, w których jest to możliwe, emitent może wymusić konwersję obligacji na kapitał zakładowy emitenta.
Zobacz serwis: Prawo dla firm
Obligacje hybrydowe mogą być emitowane na podstawie polskiej ustawy o obligacjach.
Praktyczna różnica między obligacjami hybrydowymi, a zwykłym długiem to wspomniana elastyczność co do dokonywania płatności. Z punktu widzenia ułożenia struktury długu w spółce, zwiększenie zadłużenia poprzez emisję obligacji hybrydowych może być łatwiejsze – inni wierzyciele mogą zaakceptować emisję podporządkowanych obligacji hybrydowych, ponieważ daje im to lepszą pozycję w przypadku upadłości emitenta. Z kolei w porównaniu do emisji akcji, przy emisji instrumentów hybrydowych nie dochodzi do rozwodnienia, nie ma prawa poboru, inwestorzy nie dostają prawa głosu na walnych zgromadzeniach spółki, a odsetki stanowią koszt uzyskania przychodu (inaczej niż dywidenda).
3. Jakie są ryzyka po stronie obligatariuszy?
Największym ryzykiem dla obligatariuszy jest oczywiście upadłość emitenta, przy jednoczesnym podporządkowaniu ich wierzytelności innym wierzycielom. W kolejce do spłaty mogą się znaleźć na końcu, co zmniejsza ich szanse na całkowitą spłatę. Innym ryzykiem to brak możliwości wymuszenia wcześniejszego wykupu – warunki obligacji hybrydowych nie przewidują przypadków naruszenia, albo podstaw do skorzystania z opcji wcześniejszego wykupu. Tak więc obligatariusz może jedynie obserwować i czekać na spłatę, nawet jeżeli w spółce źle się dzieje.
4. Czy po zawarciu ostatnich umów EBI z Tauronem i Energą oraz BGK z Tauronem można się spodziewać zwiększonego zainteresowania tym instrumentem?
W ostatnich 12 miesiącach obligacje hybrydowe zostały wyemitowane przez Tauron Polska Energia S.A. oraz Energa S.A. i nabyte przez Europejski Bank Inwestycyjny w ramach planu Junckera. Ta pierwsza emisja w grudniu 2016 roku była niejako pionierska i wyznaczyła kierunek. We wrześniu 2017 roku Tauron poinformował o zawarciu umowy dotyczącej programu emisji obligacji hybrydowych z Bankiem Gospodarstwa Krajowego. Tak więc można powiedzieć, że zainteresowanie obligacjami hybrydowymi się utrzymuje. Wydaje mi się, że ze względów opisanych wcześniej, obligacje hybrydowe stanowią atrakcyjny instrument dla emitentów oraz dla świadomych ryzyka inwestorów.
Rozumiem przy tym, że Komisja Nadzoru Finansowego zamierza podjąć działania na rzecz ograniczania kierowania emisji obligacji podporządkowanych dla inwestorów nieprofesjonalnych. Ta inicjatywa dotyczy ofert obligacji przez banki, ale w równej mierze będzie się stosować się do obligacji hybrydowych, ze względu na ich podporządkowanie.
Zobacz: Kalkulatory
5. Przedstawiciele z jakich branż mogą zostać emitentami takich instrumentów? Do jakiego typu inwestycji jest on wykorzystywany?
Emitentami takich instrumentów mogą być spółki, właściwie z każdego sektora, które posiadają rating i chcą go poprawić, albo utrzymać. Obligacje hybrydowe zapewniają długoterminowe finansowanie co może być pomocne przy inwestycjach obliczonych na lata.
Wyłączyłbym tutaj instrumenty kapitałowe specyficzne dla podmiotów sektora finansowego. Myślę o instrumentach kapitałowych Tier II, które mogą być emitowane przez banki na podstawie rozporządzenia 575/2013 w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (rozporządzenie CRR). To też są instrumenty hybrydowe. Emisje tych instrumentów niewątpliwie będą następować, ponieważ banki są zobowiązane przez przepisy prawa do utrzymywania określonej struktury kapitałowej, niemniej potrzebne są w tym celu prace legislacyjne, aby to w Polsce umożliwić.
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze