Rodzaje leasingu a amortyzacja

Definicja stworzona dla potrzeb prawa podatkowego jest szersza od definicji zawartej w kodeksie cywilnym. Ustawodawca wprawdzie w pewnym zakresie odsyła do definicji z art. 7091 kodeksu cywilnego, ale też wprowadza pewne nowe elementy. W prawie cywilnym leasingodawcą może być jedynie przedsiębiorca, który prowadzi działalność leasingową w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, a więc jednostka wyspecjalizowana, natomiast ustawy podatkowe określają, że finansującym może być każdy podmiot.

 Umowa leasingu zawarta z podmiotem, który prowadzi aptekę jest umową leasingu wg wskazanej definicji.

W przeciwieństwie do cywilistycznego ujęcia leasingu, w prawie podatkowym dopuszczalne jest objęcie umową leasingu wartości niematerialnych i prawnych, zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a także gruntów.

Przeczytaj także Sprzedaż samochodu po okresie umowy - korekta VAT

Warunkiem koniecznym przewidzianym przez ustawy o podatkach dochodowych jest to, aby przedmioty objęte umową leasingu podlegały amortyzacji.

Nie może być przedmiotem umowy środek trwały przeznaczony do likwidacji (odpisy amortyzacyjne dokonane w całości).

W praktyce funkcjonują pojęcia leasingu operacyjnego i finansowego. Ustawodawca nie zdecydował się na wprowadzenie definicji tych pojęć do ustawy. Wspomniane nazwy są używane tylko w obrocie gospodarczym.

Podstawowymi elementami jakimi musi się charakteryzować umowa leasingu operacyjnego są:
a) umowa zostaje zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji ( dla rzeczy ruchomych bądź wartości niematerialnych i prawnych) bądź na okres 10 lat jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości oraz
b) suma ustalonych opłat, pomniejszonych o należny podatek dochodowy od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych,

Zawarcie umowy leasingu operacyjnego wywołuje następujące skutki u stron umowy:
a) odpisy amortyzacyjne z przedmiotu umowy leasingu operacyjnego dokonywane są po stronie finansującego,
b) opłaty z tytułu rat leasingowych stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, a odpowiednio przychód finansującego,

Jan Kowalski, który zawarł umowę leasingu operacyjnego samochodu dostawczego z Firmą X może zaliczyć całość raty leasingowej na koszt uzyskania przychodu, natomiast dla Firmy X raty leasingowe stanowią źródło przychodu. Samochód dostawczy, mimo że używany przez Jana Kowalskiego jest amortyzowany u leasingodawcy.