Kodeks Hammurabiego
REKLAMA
Kodeks Hammurabiego to jeden z najstarszych kodeksów świata. Został opracowany ok. XVIII/XVII w. p.n.e. za czasów króla Hammurabiego, władcy Babilonii.
REKLAMA
Hammurabi chciał spisać wszelkie panujące zwyczaje i prawa oraz ustanowienie jednolitych norm. W jego zamierzeniu miało to prowadzić do zatarcia różnic pomiędzy poszczególnymi częściami rozległego kraju.
Kodeks Hammurabiego spisano na wysokiej (ponad 2 metry wysokości) steli z czarnego diorytu.
Tekst sporządzono w języku babilońskim. Po przeciwnej stronie wyrzeźbiono postać króla, stojącego przed jednym z głównych bogów całej Mezopotamii - Mardukiem i przyjmującego z jego rąk insygnia władzy. Stelę najprawdopodobniej ustawiono przy największej świątyni Babilonu.
Kodeks składa się 282 artykułów, prologu i epilogu. Kodeks obejmował bardzo wiele dziedzin prawa, w szczególności: prawo karne, prawo małżeńskie, prawo rzeczowe; zawierał również przepisy procesowe.
Kodeks Hammurabiego miał charakter kazuistyczny. System kar oparty był na zasadzie talionu (za wybite oko wybijano oko sprawcy) i tzw. karach odzwierciedlających (za uderzenie ojca odcinano synowi rękę, którą uderzył).
Stelę z tekst Kodeksu Hammurabiego odnaleziono w 1901/2 w Suzie. Odkrycia dokonał francuski archeolog - M. Jequier, członek wyprawy de Morgana. Pierwsze tłumaczenie kodeksu zostało dokonane przez francuskiego asyriologa Vincenta Scheila.
Obecnie Kodeks Hammurabiego znajduje się w Luwrze.
Zobacz serwis: Kodeksy
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.