Działalność kantorowa

 

Zasady prowadzenia działalności kantorowej oraz związane z tym obowiązki uregulowane są przepisami ustawy z 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 141, poz. 1178 z późn.zm.). Zgodnie z jej treścią działalnością kantorową jest działalność gospodarcza polegająca na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwie w ich kupnie i sprzedaży. Działalność ta jest działalnością regulowaną i wymaga wpisu do rejestru działalności kantorowej, prowadzonego przez Prezesa NBP. Wpis dokonywany jest na podstawie pisemnego wniosku przedsiębiorcy, zgodnie ze wzorem określonym w rozporządzeniu Ministra Finansów z 18 sierpnia 2004 r. (Dz.U. Nr 187, poz. 1934). Wniosek należy opatrzyć znakami opłaty skarbowej w wysokości 1087 zł.

Działalność kantorową może wykonywać osoba fizyczna, która nie została prawomocnie skazana za przestępstwo skarbowe albo za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, a także osoba prawna oraz spółka niemająca osobowości prawnej, której żaden odpowiednio członek władz lub wspólnik nie został skazany za takie przestępstwo (ograniczenia te dotyczą również osób wykonujących czynności bezpośrednio związane z działalnością kantorową; muszą one ponadto posiadać fachowe przygotowanie do wykonywania tych czynności).

Przedsiębiorca, który wykonuje działalność kantorową, jest obowiązany zapewnić:

1) prowadzenie na bieżąco, w sposób trwały i ciągły, ewidencji wszystkich operacji powodujących zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej,

2) prowadzenie, w godzinach działalności kantoru, ciągłego kupna i sprzedaży wartości dewizowych, będących przedmiotem obrotu,

3) wydawanie dowodów kupna i sprzedaży, imiennych lub na okaziciela, przy każdej umowie kupna lub sprzedaży wartości dewizowych, będących przedmiotem obrotu, a także

4) lokal i jego wyposażenie spełniające warunki techniczne i organizacyjne niezbędne do bezpiecznego i prawidłowego wykonywania czynności bezpośrednio związanych z działalnością kantorową.

Wymagania dotyczące wyposażenia lokalu przeznaczonego do wykonywania działalności kantorowej oraz sposobu prowadzenia ewidencji i wydawania dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych określone są przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z 24 września 2004 r. (Dz.U. Nr 219, poz. 2220).