Zasiłek

W dużych miastach, takich jak Warszawa, Kraków czy Gdańsk, opłata grzebalna jest kilkukrotnie wyższa niż zasiłek pogrzebowy – mówi Robert Czyżak, prezes Polskiej Izby Branży Pogrzebowej, i zaznacza, że świadczenie z ZUS powinno być mniej więcej dwukrotnie wyższe.

Osoby ubezpieczone będące m.in. pracownikami czy zleceniobiorcami odbywające obowiązkową kwarantannę mogą za zgodą podmiotów je zatrudniających wykonywać w tym okresie pracę w trybie zdalnym. Wówczas za ten czas mają prawo do wynagrodzenia za pracę. W przeciwnym wypadku, jeżeli objęte są ubezpieczeniem chorobowym, otrzymają świadczenie chorobowe. Pracy nie mogą świadczyć, nawet za zgodą zatrudniającego, osoby objęte izolacją, w tym w warunkach domowych. Dotychczasowe przepisy nie regulowały wprost możliwości wykonywania pracy zdalnej podczas kwarantanny. Została ona wprowadzona ustawą z 28 października 2020 r. zmieniającą ustawę covidową, która obecnie na publikację w Dzienniku Ustaw. Zmiany w tym zakresie wejdą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia nowelizacji.

W trakcie pandemii wielu pracowników pobierało zasiłki na opiekę nad dziećmi lub zasiłki chorobowe. W tym samym czasie pracodawcy korzystali z rozwiązań tarczy antykryzysowej, na przykład zmniejszając pracownikom wymiar etatu, co odbijało się na ich wynagrodzeniach. A niższe pensje przełożyły się w tej sytuacji z automatu na niższą wysokość wypłacanych zasiłków: opiekuńczych, chorobowych i macierzyńskich.

Mimo wcześniejszych zapowiedzi, że przesłużenia zasiłku nie będzie - o kolejne dwa tygodnie zostało wydłużone świadczenie opiekuńcze. Zasiłek przysługuje m.in. w razie niemożności zapewnienia opieki przez żłobek lub przedszkole z powodu COVID-19.

Pracownik ma niealimentacyjne zajęcie komornicze. Jego wynagrodzenie za pracę wynosi 2800 zł, a dodatek stażowy - 308 zł, który jest niepomniejszany za dni choroby i opieki nad chorym członkiem rodziny. W lutym 2019 r. pracownik otrzymał wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca w wysokości 2333,35 zł oraz dodatek 308 zł oraz zasiłek opiekuńczy za 5 dni sprawowania opieki nad chorym dzieckiem - 322,15 zł. Pracownik ma prawo do podstawowych kosztów uzyskania przychodów oraz złożył pracodawcy PIT-2. Jak w lutym przeprowadzić prawidłowo potrąceń?

Zleceniobiorca, który przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i ma wymagany okres podlegania temu ubezpieczeniu, uzyska prawo do zasiłku z ubezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy. Podstawę wymiaru zasiłków dla zleceniobiorców ustala się inaczej niż dla pracowników, przy czym istnieje kilka wspólnych zasad, m.in. dotyczących długości okresu, z którego uwzględniany jest przychód, czy zakresu nieustalania nowej podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli przerwa między okresami pobierania zasiłków nie przekroczyła 3 miesięcy.

Podstawę wymiaru zarówno wynagrodzenia chorobowego, jak i zasiłku należy obliczać według tych samych zasad określonych w ustawie zasiłkowej. Na wysokość zasiłku mają wpływ regularnie wypłacane składniki wynagrodzenia oraz jednorazowe wypłaty, jeżeli stanowiły podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe. Dodatkowym warunkiem jest to, aby ww. wynagrodzenie lub inne jego składniki nie przysługiwały w czasie trwania absencji, za którą przysługuje zasiłek.

Pracownica była niezdolna do pracy z powodu choroby przez okres 188 dni - od 16 sierpnia 2017 r. do 19 lutego 2018 r. Z tego tytułu zakład pracy wypłacił wynagrodzenie chorobowe (33 dni) i zasiłek chorobowy łącznie za okres 182 dni, tj. do 13 lutego 2018 r. Pozostałe 6 dni zwolnienia lekarskiego zakład pracy uznał za nieobecność usprawiedliwioną bez prawa do zasiłku. Pracownica po 57-dniowej przerwie, w czasie której świadczyła pracę (posiadała zaświadczenie lekarskie o odzyskaniu zdolności do pracy), dostarczyła nam kolejne zwolnienie lekarskie z kodem literowym „A”, na okres od 12 do 23 kwietnia 2018 r. Czy w tej sytuacji powinniśmy pracownicy otworzyć nowy okres zasiłkowy?

Ustalając wynagrodzenie przyjmowane do podstawy wymiaru zasiłku w sytuacji, gdy wynagrodzenie pracownika za miesiąc, w którym nastąpiło przekroczenie rocznego limitu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, w całości jest wliczane do postawy wymiaru zasiłku chorobowego, należy odjąć kwotę faktycznie potrąconych ze środków pracownika składek na ubezpieczenia społeczne.

Prowadzę działalność gospodarczą i z tego tytułu podlegam dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu. Zatrudniam 5 pracowników. W związku z chorobą otrzymałam zwolnienie lekarskie od 8 maja do 5 czerwca 2007 r., a później od 6 czerwca.