Jak stosować ograniczenie odprawy, odszkodowania lub innego świadczenia pieniężnego na podstawie ustawy o COVID-19
Nasi pracownicy w związku z rozwiązaniem umów o pracę we wrześniu 2020 r. uzyskają prawo do odprawy emerytalnej z Kodeksu pracy, odprawy z ustawy o zwolnieniach grupowych i odprawy dodatkowej z postanowień wewnątrzzakładowych. Czy ograniczenie wysokości odpraw (art. 15gd ustawy o COVID-19) dotyczy każdej z nich odrębnie czy wszystkich łącznie wypłaconych w tym samym terminie płatności?
PROBLEM
Nasi pracownicy w związku z rozwiązaniem umów o pracę we wrześniu 2020 r. uzyskają prawo do odprawy emerytalnej z Kodeksu pracy, odprawy z ustawy o zwolnieniach grupowych i odprawy dodatkowej z postanowień wewnątrzzakładowych. Czy ograniczenie wysokości odpraw (art. 15gd ustawy o COVID-19) dotyczy każdej z nich odrębnie czy wszystkich łącznie wypłaconych w tym samym terminie płatności?
RADA
Należy przyjąć, że ograniczenie do 10-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę (26 000 zł) dotyczy każdej odprawy odrębnie, przy czym obowiązek tej wypłaty musi wynikać z przepisów ustawowych, tj. odprawy z ustawy o zwolnieniach grupowych. Odprawę emerytalną oraz dodatkową odprawę, do której pracownicy nabywają prawo na podstawie regulacji wewnątrzzakładowych, należy wypłacić w pełnej przysługującej wysokości. Szczegóły w uzasadnieniu.
UZASADNIENIE
Od 24 czerwca 2020 r. w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, w przypadku wystąpienia u pracodawcy:
- spadku obrotów gospodarczych lub
- istotnego wzrostu obciążenia funduszu wynagrodzeń
- wysokość odprawy, odszkodowania lub innego świadczenia pieniężnego wypłacanego przez tego pracodawcę pracownikowi w związku z rozwiązaniem umowy o pracę, jeżeli przepisy przewidują obowiązek wypłacenia świadczenia, nie może przekroczyć 10-krotności minimalnego wynagrodzenia (art. 15gd ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych; dalej ustawa o COVID-19).
Zatem omawiana regulacja ma charakter czasowy i nie dotyczy wszystkich podmiotów. Tylko odpowiedni spadek obrotów i wzrost obciążenia funduszu płac będzie uprawniać pracodawcę do obniżenia świadczeń wypłacanych w związku z rozwiązaniem umowy o pracę na podstawie ustawy o COVID-19. Obniżenie odpraw lub odszkodowań przez pracodawcę dotyczy tych pracowników, którzy nabyli prawo do tych świadczeń, począwszy od 24 czerwca 2020 r.
Spadek obrotów gospodarczych i istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń warunkujący ograniczenie wysokości odprawy lub odszkodowania. Przez spadek obrotów gospodarczych, który pozwala pracodawcy ograniczyć wysokość odprawy lub odszkodowania, należy rozumieć spadek sprzedaży towarów lub usług w ujęciu ilościowym lub wartościowym:
- nie mniej niż o 15%, obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych przypadających w okresie po 31 grudnia 2019 r. do dnia poprzedzającego dzień [nabycia prawa do odprawy lub odszkodowania] złożenia wniosku o wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy 2-miesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego, lub
- nie mniej niż o 25% obliczony jako stosunek obrotów z dowolnie wskazanego miesiąca kalendarzowego przypadającego po 31 grudnia 2019 r. do dnia poprzedzającego dzień [nabycia prawa do odprawy lub odszkodowania] złożenia wniosku o wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy w porównaniu do obrotów z miesiąca poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego (art. 15g ust. 8 ustawy o COVID-19).
PODSTAWA PRAWNA:
-
art. 9, art. 921 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - j.t. Dz.U. z 2020 r. poz. 1320
-
art. 15g ust. 9, art. 15gb ust. 2, art. 15gd ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych - Dz.U. z 2020 r. poz. 374; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1106
-
art. 77 ustawy z 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 - Dz.U. z 2020 r. poz. 1086
-
art. 1 ust. 2, art. 8 ust. 4 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników - j.t. Dz.U. z 2018 r. poz. 1969
Renata Guza-Kiliańska
ekonomista, specjalista z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, praktyk z 20-letnim doświadczeniem, kierownik działu outsourcingu usług kadrowo-płacowych
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze