10 angielskich zwrotów prawniczych używanych w wyroku pierwszej instancji
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
Wyroki anglosaskie są zatem dosyć obszerne i oprócz przedstawienia podjętych przez sąd decyzji obejmują również omówienie przebiegu i przedmiotu postępowania, streszczenie kluczowych argumentów podnoszonych przez strony sprawy i ocenę ich wagi z punktu widzenia sądu oraz przywołanie przepisów i precedensów mających zastosowanie do rozpatrywanych kwestii.
REKLAMA
Aby w pełni zachować logikę wywodu, treść wyroku często uporządkowana jest chronologicznie, a więc rozpoczyna się od prezentacji przedmiotu sprawy i poprzez wyliczone powyżej etapy pośrednie zmierza do przedstawienia orzeczenia sądu w kilku końcowych zdaniach lub akapitach. Taki układ treści dominuje w świecie anglosaskim, ale nie jest on powszechnie przyjęty i część sądów w niektórych krajach wydaje wyroki, w których treść orzeczenia przedstawiona jest przed wskazaniem podstaw na jakich się ono opiera. Jeżeli części te są wyraźnie rozdzielone, to prezentacja rozumowania, jakim skład sędziowski kierował się przy orzekaniu w danej sprawie, określana jest terminem „reasons” czyli uzasadnienie.
Wyroki wydawane w krajach anglojęzycznych różnią się również znacznie pod względem językowym. W Europie wprowadzono bowiem reformy, które wycofały z użycia w dokumentach sądowych większość stosowanych od pokoleń, ale słabo już zrozumiałych sformułowań i uwspółcześniły gramatykę. W pozostałych krajach anglojęzycznych wprowadzanie tego typu zmian postępuje jednak znacznie wolniej, a w USA praktycznie jeszcze się nie rozpoczęło. Wyroki wydawane przez sądy w Wielkiej Brytanii czy Irlandii pisane są więc stosunkowo prostym i współczesnym językiem, wyroki sądów kanadyjskich, australijskich czy nowozelandzkich mają nieco bardziej tradycyjne brzmienie, a wyroki sądów amerykańskich często naszpikowane są archaicznymi formułami i dawno już zapomnianą gramatyką.
Przeczytaj również: Jak odwołać się od nakazu zapłaty?
REKLAMA
THIS MATTER having come before the above-entitled Court upon the motion of Plaintiff Pacific Toys Inc. („Plaintiff”) for default judgment and permanent injunction against Defendant Zabawki z drewna, sp. z o.o („Defendant”), Plaintiff being represented by its attorney, April Oakley; and Defendant failing to appear or answer; and the Court having considered the Motion for Entry of Default Judgment and Permanent Injunction, the Declaration of Sean R. Frommer in Support of Plaintiff’s Motion for Entry of Default Judgment and Permanent Injunction, and records and files herein, that judgment against Defendant shall be entered, and being fully advised in the premises; now, therefore, it is hereby
ORDERED, ADJUDGED, AND DECREED that Plaintiff have and recover judgment against Defendant for the sum of $27,760.00, together with attorneys' fees in the amount of $10,995.50, and costs in the amount of $1,346.80. It is further
ORDERED, ADJUDGED, AND DECREED that the total amount of said judgment, to-wit: $40,102.30 shall bear interest at the rate prescribed by 28 U.S.C. § 1961 on the declining balance from the date of judgment until fully paid. It is further
ORDERED, ADJUDGED, AND DECREED as follows:
1. Plaintiff is the owner of trademarks and designs identified in the Complaint filed in this matter (collectively, the „Pacific Marks”).
2. Defendant willfully infringed the Pacific Marks and has engaged in unfair competition under the Lanham Act, 15 U.S.C. § 1125(a), by marketing and/or selling, without license, wooden toy cars under trademarks and/or designs that are confusingly similar to the Pacific Marks (the „Infringing Products”);
3. Defendant has engaged in actions that constitute trademark dilution in violation of 15 U.S.C. § 1125(c) and RCW § 19.77.140;
4. Defendant has engaged in actions that constitute trademark infringement and unfair competition and unjust enrichment in violation of Washington Consumer Protection Act, RCW § 19.86.020, with regard to the Pacific Marks.
(1) Formuła „this matter having come before” często rozpoczyna tekst wyroku sformułowanego według tradycyjnego wzorca, wskazując, że dotyczy on sprawy, która wpłynęła do sądu wskazanego po przyimku „before” i została przez ten sąd rozpatrzona. W języku polskim formule tej odpowiada wyrażenie „niniejsza sprawa została rozpatrzona przez”.
(2) W odniesieniu do wyroku sądu przyimka „against” używa się do wskazania strony przegranej. W omawianym kontekście przyimek ten wyraża zatem znaczenie na niekorzyść wskazanej po nim strony. Fragment „and the Court having considered [...] that judgment against Defendant shall be entered” należy więc odczytać „oraz sąd, po rozpatrzeniu [...], wydaje taki wyrok na niekorzyść pozwanego”.
(3) W powiązaniu z określeniem sądu czasownik advise przybiera znaczenie zapoznać się z materiałami wskazanymi w dalszej części zdania. Fragment and being fully advised in the premises należy zatem odczytać po zapoznaniu się z ww. przesłankami I po zapoznaniu się ze wszystkimi okolicznościami sprawy.
(4) Zestawienie „ordered, adjudged and decreed” tradycyjnie rozpoczyna każde zawarte w wyroku postanowienie sądu i odpowiada polskiemu czasownikowi „postanowić”. Zestawienie zawierające aż trzy czasowniki występuje dosyć rzadko. Fragment „now, therefore, it is hereby ORDERED, ADJUDGED, AND DECREED” należy odczytać „w dniu dzisiejszym sąd postanawia”.
(5) W odniesieniu do wyroku sądu zestawienie czasowników „have and recover” wyraża znaczenie „zasądzić na rzecz” osoby wskazanej przed czasownikiem „have”. Fragment „that Plaintiff have and recover judgment against Defendant for the sum of $27,760.00” należy zatem odczytać „zasądzić na rzecz powoda i na niekorzyść pozwanego kwotę 27 760,00 USD”.
(6) Z historycznego punktu widzenia wyrażenie „to wit” jest bezokolicznikiem czasownika, który kilka wieków temu przegrał konkurencję ze swym powszechnie dziś używanym synonimem „to know” i odszedł w zapomnienie. Zanim to jednak nastąpiło, w języku prawniczym przyjęło się wyrażenie „that is to wit” czyli „to znaczy” i w takim samym znaczeniu używa się też obecnie samego „to wit”. Ponieważ prawie nikt już nie pamięta, że to bezokolicznik, bywa on również pisany „to-wit”.
(7) W kontekście finansowym rzeczownik „rate” oznacza stopę odsetkową, stawkę podatku, opłaty, narzutu, etc. W odniesieniu do przepisów prawa czasownik „prescribe” przyjmuje znaczenie „przewidzieć w ustawie, rozporządzeniu” etc. Fragment „at the rate prescribed by 28 U.S,C § 1961” należy więc odczytać „według stawki przewidzianej w dziale 28 Kodeksu Praw USA § 1961”.
(8) Wyrażenie „declining balance” oznacza malejące saldo kwoty, która jest spłacana. Określone w ten sposób odsetki naliczane są zatem od aktualnego salda spłacanej kwoty, a nie od wielkości początkowej. Fragment „shall bear interest [...] on the declining balance” należy zatem odczytać „naliczane będą odsetki [...] od malejącego salda”.
Polecamy serwis Spółki
(9) W odniesieniu do czynów zabronionych czasownik „engage” przyjmuje znaczenie „dopuścić się”. Termin „unfair competition” oznacza nieuczciwą konkurencję, a wyrażenie „unfairly compete” znaczy „nieuczciwie konkurować” lub „stosować nieuczciwą konkurencję”. Fragment „Defendant [...] has engaged in unfair competition under the Lanham Act, 15 U.S.C § 1125(a)” należy więc odczytać „pozwany [...] dopuścił się nieuczciwej konkurencji w rozumieniu działu 15 Kodeksu Praw USA § 1125(a)”.
(10) Terminem „trademark dilution” określa się naruszanie niepowtarzalności zastrzeżonego znaku towarowego czyli naruszenie związku znaku towarowego z oryginalnym produktem poprzez użycie znaku na towarach, które nie są wytwarzane przez jego właściciela ani za jego zgodą. Nadużyty w ten sposób znak towarowy przestaje być jednoznacznie kojarzony z jego właścicielem i traci na wartości. W takim kontekście czasownik „di lute” przyjmuje natomiast znaczenie „naruszyć niepowtarzalność zastrzeżonego znaku towarowego”. Wyrażenie „unjust enrichment” oznacza bezpodstawne wzbogacenie czyli uzyskanie korzyści materialnej kosztem innej osoby bez upoważniającej do tego podstawy prawnej.
Fragment pochodzi z książki „Jak czytać i rozumieć angielskie dokumenty sądowe w sprawach cywilnych? Praktyczny przewodnik” Leszka Berezowskiego (Wydawnictwo C.H. Beck, 2011). Wykorzystanie za wiedzą Wydawcy.
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
REKLAMA