Podmioty zobowiązane do udzielania informacji publicznej
Jak stanowi powyższy artykuł, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności:
1) organy władzy publicznej,
2) organy samorządów gospodarczych i zawodowych,
3) podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa,
4) podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego,
5) podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.
W ust. 2 art. 4 ustawodawca stanowi dodatkowo, że obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są reprezentatywne organizacje związkowe i pracodawców, w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080, z późn. zm.), oraz partie polityczne.
Przeczytaj też: Umowy zawierane przez urzędy - czy są informacją publiczną
Znacząca jest treść ust. 3 cyt. artykułu, zgodnie z którym, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, będące w posiadaniu takich informacji. Ta kwestia ma fundamentalne znaczenie, bowiem rozciąga ona obowiązek udostępniania wszystkich informacji publicznych pozostających w dyspozycji danego podmiotu.
Konsekwencją przyjętego w ustawie rozwiązania jest zatem nakaz udostępniania wszystkich tych informacji publicznych, które pozostają w posiadaniu zobligowanego podmiotu, a których ujawnienia nie zabraniają odrębne przepisy. Każdy ze zobligowanych do udostępniania informacji podmiotów musi zatem liczyć się z tym, iż przekazując ją innemu podmiotowi zwielokrotni możliwość jej udostępnienia.
W sytuacji, gdy jakiś dokument, który stanowi na gruncie ustawy informację publiczną, zostanie przekazany z jednej instytucji administracji publicznej do innej, wnioskodawca składając wniosek tylko w jednej z nich ma prawo dostępu do tego dokumentu. Bez znaczenia pozostanie tutaj fakt, która instytucja wniosek sporządziła, ponieważ wystarczające jest by wnioskodawca złożył wniosek do jednej z nich.
Tworząc katalog podmiotów zobligowanych do udzielenia informacji publicznej można podzielić je na następujące kategorie:
a) władze publiczne i inne podmioty wykonujące zadania publiczne (co do zasady mogą to być podmioty z tzw. sektora prywatnego o ile wykonują zadania publiczne), przy czym katalog tych podmiotów jest otwarty, na co wskazuje użycie zwrotu „w szczególności” (art. 4 ust 1 pkt 1-5 u.d.i.p.),
b) związki zawodowe i partie polityczne, które są zobowiązane do udostępniania informacji publicznej w każdym przypadku, jeśli znajdują się one w ich posiadaniu (art. 4 ust. 2 u.d.i.p.).
Natomiast kwestią dostępności do informacji publicznej będącej w posiadaniu sądów czy trybunałów zajmują się kodeksy poszczególnych procedur (kodeks postępowania cywilnego czy kodeks postępowania karnego) oraz inne (niższego rzędu) akty normatywne.
Naczelny Sąd Administracyjny zajmował niejednokrotnie nieco odmienne stanowisko w sprawie udostępnienia informacji publicznej przez szeroko pojmowany wymiar sprawiedliwości. W jednym z wyroków, NSA uznał, że Prezes Sądu jest właściwy do załatwienia spraw objętych ustawą o dostępie do informacji publicznej przez udzielanie informacji i wydawanie decyzji.
Zobacz też: Prawo autorskie
W innym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że jakkolwiek przepis art. 156 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) nie może być stosowany rozszerzająco, to jednak trudno przyjąć, by udostępnienie informacji o sprawie sądowej było tożsame z udostępnieniem akt sprawy sądowej. Czym innym bowiem jest żądanie oryginału dokumentu wraz z załącznikami, a czym innym przekazanie żądającemu jedynie informacji o jego treści.
Treść orzeczenia sądu nie tylko stanowi, zgodnie z art. 1 ust. 1 u.d.i.p., informację o sprawach publicznych, ale stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a, będąc rodzajem informacji dotyczącej treści i postaci dokumentów urzędowych, podlega udostępnieniu w trybie i na zasadach w niej określonych. Dodatkowo, wniosek kierowany do sądu, jak również inne znajdujące się w aktach sprawy sądowej dokumenty, bez wątpienia mieszczą się w pojęciu "stanu przyjmowania, załatwiania lub rozstrzygania spraw", o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. e tejże ustawy.
Za orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego możemy wymienić dodatkowe, niewymienione w ustawie, podmioty zobowiązane do udzielenia informacji publicznych, a mianowicie:
- fundacje - jak się wydaje, analogicznie można przyjąć za zobowiązane do udzielania informacji publicznej, o tyle, o ile realizują cele i zadania o charakterze publicznym,
- Polski Związek Działkowców, jako podmiot dysponujący majątkiem publicznym,
- stowarzyszenia, realizujące cele i zadania o charakterze publicznym, są zobowiązane do udzielania informacji publicznych,
- komisje działające w strukturach administracji i szkolnictwa wyższego.
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze